Στρατάρχης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον αύγουστο του [[1832]] ο [[Δημήτριος Υψηλάντης]] απεβίωσε. Μετά την ανακήρυξή του από τον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] σε στρατάρχη της ανατολικής ελλάδος, Έλειπε τον περισσότερο καιρό από το [[ναύπλιο]], Με συνέπεια η στρατιωτική ζωή να επιδεινώνει την εύθραυστη υγεία του, Ενώ ο [[Θεόδωρος Γρίβας]] προαχθείς στον βαθμό στις [[23 Οκτωβρίου]] [[1862]] <ref>Γεωργίου Ρούσσου, ''Νεώτερη Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, 1826-1974'', Ελληνική Μορφωτική Εστία, Αθήναι, 1975, τόμος 4, σελ. 13-14.</ref>, Μετά την έξωση του [[Όθων της Ελλάδας|βασιλιά Όθωνα]] και μόλις μία ημέρα πριν τον θάνατό του, Χρησιμοποιήθηκε ανεπίσημα για τον [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Θεόδωρο Κολοκοτρώνη]] και [[Γεώργιος Καραϊσκάκης|Γεώργιο Καραϊσκάκη]] όπου έλαβαν τον βαθμό μετά θάνατον ως μεγάλοι οπλαρχηγοί της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|ελληνικής επανάστασης του 1821]], Επίσης ο βαθμός χρησιμοποιήθηκε από τους βασιλείς [[Κωνσταντίνος Α' της Ελλάδας|Κωνσταντίνο Α']] το [[1913]] μετά τους [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]], Γύρω στοΤο [[1939]] υιοθετήθηκε και από τον [[Γεώργιος Β' της Ελλάδας|Γεώργιο Β']], Μαζί με τους αντιστοίχους βαθμούς στο [[πολεμικό ναυτικό]] και την [[πολεμική αεροπορία]], Ως σύμβολο της λειτουργίας του μονάρχη ως ανωτάτου διοικητή των ενόπλων δυνάμεων, Χρησιμοποιήθηκε έκτοτε από τους εκάστοτε βασιλείς [[Παύλος Α' της Ελλάδας|Παύλο Α']] το [[1947]], Και [[Κωνσταντίνος Β' της Ελλάδας|Κωνσταντίνο Β']] το [[1964]], Την [[28 Οκτωβρίου|28η Οκτωβρίου]] [[1949]], Ως αναγνώριση των υπηρεσιών που προσέφερε στη χώρα κατά τον [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940|Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940]] και τον [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφύλιο πόλεμο]] ο [[Αλέξανδρος Παπάγος]] απονεμήθηκε από τον [[Παύλος Α' της Ελλάδας|βασιλιά Παύλο]] με τον τίτλο του στρατάρχη για πρώτη φορά σε έλληνα στρατιωτικό, Ο βαθμός χρησιμοποιήθηκε από τον [[Κωνσταντίνος Β' της Ελλάδας|Κωνσταντίνο Β']] ως την [[μεταπολίτευση|οριστική κατάργηση]] της [[Μοναρχία|μοναρχίας]] στην ελλάδα το [[1973]].