|
| υψόμετρο = 831
| ιστοσελίδα =
| πρώην όνομα = Πύργος Μετόχι
}}
Το '''Πυργάκι''' είναι μικρό χωριό της [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐας]] στο νεοπαγή Δήμο [[Δήμος Αιγιαλείας|Αιγιαλείας]]. Στην απογραφή του 2011 ο οικισμός βρέθηκε να έχει πληθυσμό 15 κατοίκους<ref>[http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011]</ref>. ▼Το Πυργάκι Αχαΐας βρίσκεται σε απόσταση 16 χιλιομέτρων από το Αίγιο, πάνω στο δρόμο Αιγίου-Φτέρης-Καλαβρύτων, κοντά σε ένα μικρό οροπέδιο που ονομάζεται "Αρραβωνίτσα" ή "Αεροδρόμιο" (επειδή στον πόλεμο χρησίμευε ως βοηθητική αεροπορική βάση) με θέα στον Κορινθιακό κόλπο, σε υψόμετρο 831 μέτρων. Από την Αθήνα απέχει 200 χλμ., από την Πάτρα 60 χλμ. και από τα Καλάβρυτα 25 χλμ.
Το όρος Κλωκός έχει υψόμετρο 1.780 μ. και βρίσκεται σε περιοχή ανάμεσα στο νότιο τμήμα του Δήμου Αιγιαλείας και το βόρειο τμήμα του Δήμου Καλαβρύτων οριζόμενη από τους ποταμούς Σελινούντα και Κερυνίτη. Στα δυτικά του βρίσκεται ο ορεινός όγκος Μπαρμπάς -ανατολική απόληξη του Παναχαϊκού- με τον οποίο χωρίζεται από το φαράγγι που σχηματίζει ο Σελινούντας. Στις πλαγές του βρίσκονται σε μεγάλο υψόμετρο τα χωριά Άγιος Παντελεήμονας (1.110 μ.) και Πτέρη (1.100 μ.).
Παλαιότερα υπήρχε η άποψη ότι αποτελεί τμήμα του ευρύτερου ορεινού όγκου, που απαρτίζεται από τα βουνά Ρούσκιο, Σκεπαστό, Προφήτης Ηλίας κ.ά., ο οποίος απεκαλείτο όρος Κερύνεια.
Το καλοκαίρι του 2007 ολόκληρο το βουνό καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από μεγάλες πυρκαγιές. Σύμφωνα με στοιχεία της WWF, κάηκε το 50,4% (30.476 στρέμματα) της προστατευόμενης περιοχής των ορέων Μπαρμπάς, Κλωκός και του φαραγγιού του Σελινούντα.
Στην αρχαιότητα στη κορυφη του υπήρχε ναος προς τιμήν της Θεάς Αρτέμιδος στη θέση που βρίσκεται ο μικρός πέτρινος ναός της Παναγίας.
Το Πυργάκι είναι μικρό χωριό της Αχαΐας στο νεοπαγή Δήμο Αιγιαλείας. Η ιστορία του χωριόυ ξεκινάει πριν το 1700.Πρώτη οικογένεια είναι οι Νικολακόπουλοι απο το 1682 (Νικολακόπουλος Ανδρέας)και αργότερα οι Σωτηρόπουλοι. Χαρακτηριστικά τοπωνύμια είναι τα Μερεντίτης,Γίανναρης, Ζυμαράς, Μπάλας,Σκάγιας.
Το Πυργάκι ήταν μετόχι της Μονής Ταξιαρχών η οποία έδωσε τη μισή έκταση στον Νικόλαο Νικολακόπουλο (Οπλαρχηγό κάτω απο την ηγεσία του Στρατηγού Μελετόπουλου)
σαν φόρο τιμής για τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας.Στον κεντρικό δρόμο του παλιού χωριού προς τον Ναό των Ταξιαρχών(πρώην Θεοτόκου απο το 1680) υπήρχε ένας παλιός πέτρινος πύργος από όπου προήλθε το όνομα του χωριού Πυργακι.
Ο εν λόγω οικισμός αναφέρεται, βασικώς, ως «μετόχι» της μονής Ταξιαρχών στο κτηματολόγιο των Βενετών του 1700, χωρίς να δίδονται άλλα στοιχεία σχετικά με τον αν κατοικείται (από ακτήμονες βέβαια). Συγκεκριμένα, σε αντίθεση με το μετόχι Μελίσσια (Meglissa ή Melisari), δεν καταγράφονται εκεί κάτοικοι ή οικογένειες (Famiglie). Στο μετόχι αυτό, «ονομαζόμενον Πύργος» υπάρχει ήδη το 1700, εκτός από το αμπέλι και τα καλλιεργήσιμα χωράφια, και «εκκλησία της Θεοτόκου με σπίτια 2».
Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι κάτοικοι, τουλάχιστον κατά διαστήματα, έμεναν εκεί. Και αυτοί ήταν καλόγεροι, μισθωμένοι ζευγολάτες, υπηρέτες κλπ. που πήγαιναν εκεί για τη σπορά, το θέρο, την καλλιέργεια του αμπελιού και τον τρύγο του. Αργότερα, μετά την καταστροφή της περιοχής από του Αλβανούς (1770-72)και την επί δέκα ολόκληρα χρόνια ερήμωσή της το μοναστήρι των Ταξιαρχών «ανέκτισε» και αυτό το μετόχι, οπότε, αφού εν τω μεταξύ το «ανεκένισαν οι πατέρες», άρχισε αυτό να κατοικείται από «ζευγολάτες» που προσλαμβάνονταν από το εν λόγω μοναστήρι για να καλλιεργούν τα εκεί χωράφια, που σύμφωνα με τον «Κώδικα του 1775» είναι, καθώς είδαμε «ζευγαρίων τεσσάρων». Συγκεκριμένα στον «Κώδικα» της μονής των Ταξιαρχών και σε «Κατάστιχο έτους 1796» διαβάζει κανείς:
«Μετόχιον Πύργος: εν οσπήτιον ανώγειον ονομαζόμενον Πύργος, και δύο χαμωκέλλαις οπού κάθονται οι ζευγολάται. Εις αυτού είναι και μία εκκλησία. Το άνωθεν μετόχιον… το ανεκένισαν οι πατέρες».
Την ονομασία Πύργος, πρέπει να την πήρε το εν λόγω τότε μετόχι (ζευγαλατειό ή τσιφλίκι) από το ανώγειο και ψηλό σπίτι που έχτισαν εκεί οι καλόγεροι της μονής των Ταξιαρχών, ασφαλώς πριν το 1700, και οποίο το λέγανε, καθώς φαίνεται στο «Κατάστιχο» του 1796, Πύργος («οσπήτιον ανώγειον ονομαζόμενον Πύργος») πλάλα του οποίου κτίσματος σώζεται μέχρι σήμερα.
Πόσες οικογένειες απαριθμούσε την περίοδο της επανάστασης του 1821 (1821 - 1827) οι οικισμός (μετόχι) του Πύργου δεν γνωρίζουμε, ακριβως δεδομένου ότι η πρώτη πληθυσμιακή απογραφή που έγινε στην Πελοπόννησο περί το 1829 από επιστημονική Γαλλική αποστολή δεν σημειώνει αριθμό οικογενειών δίπλα από την ονομασία του εν λόγω οικισμού. Ενώ π.χ. για τον οικισμό (μετόχι) Μελίσσια σημειώνει, όπως προείπαμε, 10 οικογένειες. Είναι δε πολύ πιθανόν μέσα σε αυτές τις 10 οικογένειες των Μελισσίων να συμπεριλαμβάνονται κι αυτές του Πύργου.
Την εποχή εκείνη ο οικισμός του Πύργου δεν πρέπει να ξεπερνούσε τις πέντε οικογένειες. Βέβαια δίνει κατόπιν επιστρατεύσεως, για τη μάχη του Αϊ Γιάννη των Τσετσεβών, δύο στρατιώτες΄ όσους δηλαδή και τα Μελίσσια. Ταυτόχρονα υπηρετούσαν τουλάχιστον άλλοι δύο στρατιώτες στο εκ τριάντα ανδρών τμήμα του Σπύρου Χρυσανθακόπουλου.
Το Πυργάκι θεωρέιται μαρτυρικό χωριό καθότι κάηκε από Τουρκαλβανούς μετά τα Ορλωφικά 1770-1772 και στη Γερμανική Κατοχή δυο φορές.Το Πυργάκι συμετέιχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία με 12 νέους και είχε και έναν νεκρο με το όνομα Αναστασόπουλος Ιωάννης και χτυπήθηκε βαριά από το Πρώτο Μεταναστευτικό ύπνο και τη Σταφιδική Κρίση.Στο Πυργάκι δώθηκε και η πρώτη μάχη του ΕΛΑΣ εναντίων των Ιταλών στις 19 Απριλίου 1943.Αποτελέσματα 23 νεκροί και 20 τραυματίαι Ιταλοί, εκ των ανταρτών 1 τραυματίας εκυριεύθησαν τα πρώτα όπλα από τον εχθρόν.
Το Πυργάκι χρησίμευσε ως παραθεριστικό χωριό των κατοίκων του χωριού Λάκκα(Αχούρια) τους καλοκαιρινούς μήνες λόγο του κλίματός του που παρείχε το ελατόδασος το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς στις πυρκαγιές του 2007.
Αυτο το κλίμα του χωριού ήταν ο λόγος που το χωριό πολλαπλασιάστηκε τις δεκαετίες του 70 και του 80.Στην απογραφή του 2011 ο οικισμός βρέθηκε να έχει πληθυσμό 15 κατοίκους.
Απογραφή ανά έτος
1700 Πυργάκι 30 ατομα
1834 Πυργάκι (οικογένειες 6)
1844 Πυργάκι (οικογένειες 8)
1889 Πύργος(απογράφεται στην Φτέρη) 108 ατομα
1896 Πύργος 94 ατομα
1907 Η απογραφή έγινε 27 Οκτωβρίου
Πύργος 184 ατομα
1920 Αχούρια (απογράφονται για πρώτη φορά) 132 ατομα
1928 Αχούρια 50 ατομα
Πυργακι 60 ατομα που μετεγγράφησαν απο τα Αχουρια το 1924
1940 Αχουρια 128 ατομα
1951 Αχούρια (το 1955 μετονομάζονται σε Οικισμό Λάκκα: (Β.Δ.20-9-1955/ ΦΕΚ Α.287/ 1955»)
Πυργάκιον 31 ατομα
1961 Λάκκα(πρώην Αχούρια) 31 ατομα
Πυργακι 18 ατομα
1971 Λάκκα(πρώην Αχούρια) 37 ατομα
Πυργακι 19 ατομα
1981 Λάκκα(πρώην Αχούρια) 14 ατομα
Πυργακι 28 ατομα
1991 Λάκκα(πρώην Αχούρια) 11 ατομα
Πυργακι 25 ατομα
2001 Αχουρια 13 ατομα
Πυργακι 12
2011 Λάκκα (ή Αχούρια) 7 ατομα
Πυργάκι 17 ατομα
▲ απογραφή του 2011 ο οικισμός βρέθηκε να έχει πληθυσμό 15 κατοίκους<ref>[http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011]</ref>.
==Τοποθεσία==
| 