Λάκι Λουτσιάνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 72:
Ο Σαλβατόρε Λουκάνια γεννήθηκε στις [[24 Νοεμβρίου]] του [[1897]] στη [[Σικελία]] ως ένα από τα πέντε παιδιά ενός ανθρακωρύχου και της συζύγου του. Η φτώχεια ώθησε τη φαμίλια να μεταναστεύσει στον Νέο Κόσμο το [[1906]], με τον Σαλβατόρε να μεγαλώνει στο [[Μανχάταν]] και να πιάνει αμέσως «δουλειά». Χωρίς να μιλά [[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]], το σχολείο φάνταζε γι’ αυτόν πολυτέλεια, γι’ αυτό και αποφάσισε να μάθει πώς να επιβιώνει στους δρόμους της υποβαθμισμένης συνοικίας του Μανχάταν όπου ζούσε. Στα δέκα του συνελήφθη για πρώτη φορά για µικροκλοπές, ενώ ξεκίνησε και το πρώτο δίκτυο «προστασίας»: για µία-δύο δεκάρες συνόδευε τους Εβραίους συµµαθητές του που συχνά έπεφταν θύµατα αντισηµιτικής βίας. Από τη δράση του αυτή γνώρισε ένα εβραιόπουλο, τον επίσης δεκάχρονο [[Μέγερ Λάνσκι]], ο οποίος ξυλοκοπούσε αυτούς που τον πείραζαν. Το αποτέλεσµα ήταν τα δύο 10χρονα αγόρια, ο Σικελός και ο Εβραίος, να γίνουν αδελφικοί φίλοι. Στην ισόβια συνεργασία τους στηρίχτηκε σε µεγάλο βαθµό η γιγάντωση της υπερατλαντικής «Κόζα Νόστρα».
Ο Λουκάνια εγκατέλειψε οριστικά τις σχολικές περιπέτειες το [[1914]] για να εμπλακεί με ακόμη μεγαλύτερη προσήλωση στο έγκλημα. Την ώρα που έπιασε δουλειά ως πωλητής σε πιλοποιείο, οργάνωνε αργά αλλά σταθερά την άνοδό του στην ιεραρχία του οργανωμένου εγκλήματος. Ο έφηβος πια Λουτσιάνο γνωρίζεται αυτή την εποχή και με τον άλλο παντοτινό συνεργάτη του, τον επίσης Εβραίο μικροκακοποιό [[Μπάγκσυ Σίγκελ|Μπέντζαμιν «Μπάγκσι» Σίγκελ]], με τη ζοφερή τριανδρία να πιάνει δουλειά στο συνδικάτο εγκλήματος του «νονού» [[Τζουζέπε Μασερία]] («Τζο το Αφεντικό»).
Το [[1916]] βρίσκει τον 19χρονο Λουκάνια ηγέτη της θρυλικής συµµορίας των Five Points, αλλά και «απόφοιτο» του αναµορφωτηρίου, όπου είχε καταλήξει για υπόθεση ναρκωτικών καθώς πιάστηκε να πουλά ηρωίνη. Η αστυνοµία προσπάθησε να τον εµπλέξει σε σειρά τοπικών ξυλοδαρµών και φονικών, αλλά οι υποθέσεις δεν έφτασαν ποτέ στο δικαστήριο. Έτσι, η φήµη του ως «σκληρού» µεγάλωνε συνέχεια στη Νέα Υόρκη. Όπως και για τις άλλες τοπικές µαφίες, έτσι και για τις συµµορίες του «Μεγάλου Μήλου» η ποτοαπαγόρευση του [[1919]] υπήρξε θεόσταλτο δώρο. Ο Λουκάνια µε την παρέα του –ανερχόµενους νεαρούς µαφιόζους σαν τον Μπάγκσι Σίγκελ, τον [[Φρανκ Κοστέλο]] και τον [[Βίτο
Οι επιτυχίες του τον έφεραν σύντοµα στην κορυφή της ισχυρότερης «φαµίλιας» στη χώρα, µε «αρχινονό» τον Μασερία: εκείνος όµως απεχθανόταν τους Σικελούς και προσπάθησε το [[1929]] να βγάλει τον φιλόδοξο «ντον» από τη µέση. Τότε βαπτίστηκε ο Λουκάνια «Τυχερός Λουτσιάνο»: αν και οι µπράβοι του Μασερία τον ξυλοκόπησαν ανελέητα και τον µαχαίρωσαν στο πρόσωπο πάνω από δέκα φορές, εκείνος επέζησε µε µερικές ουλές και ένα ισοβίως «κρεµασµένο» µάτι. Όταν αργότερα θα γινόταν Κάπο, οι ουλές του και το μάτι θα γίνονταν συνώνυμα του τρόμου<ref>[http://www.oneman.gr/keimena/diabasma/article1492358.ece Μαφία: Οι μεγαλύτεροι Κάπο της ιστορίας] oneman.gr</ref>. Επίσης επέζησε από «απαγωγή» όταν άγνωστοι τον έβαλαν σε ένα αμάξι και τον βασάνισαν και σύμφωνα με τις πηγές ήταν η οικογένεια ενός αστυνομικού, του οποίου η κόρη είχε ερωτευτεί τον Λουτσιάνο. Ο ίδιος όχι μόνο δεν αντιπαθούσε το παρατσούκλι του αλλά διέδωσε το θρύλο του λέγοντας συχνά ότι ήταν το μόνο μέλος της Μαφίας που «πήγε βόλτα» (εννοώντας την απαγωγή) και επέστρεψε ζωντανός<ref>[http://www.iefimerida.gr/news/168368/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%86%CE%B9%CF%8C%CE%B6%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%C2%AB%CE%B2%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AC%CF%87%CF%84%CF%85%CE%BB%CE%BF%C2%BB-%CF%83%CF%84%CE%BF-%C2%AB%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CF%8C-%CF%83%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%AF%C2%BB Τα πιο περίεργα παρατσούκλια μαφιόζων: Από τον «Βουτυροδάχτυλο» στο «τρελό σκυλί»] iefimerida.gr</ref>.
| |||