Δενδροχώρι Καστοριάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 15:
Το Δενδροχώρι είναι ένα τυπικό δείγμα ορεινού χωριού που υπέστη δημογραφική καθίζηση (97%) από 1.207 άτομα το έτος 1913 σε 19 το 1951<ref>Δέμπενη Καστορίας, 1.207 άτομα (619 άρρενες και 588 θήλεις) [Απαρίθμηση 1913].</ref> τόσο κατά την αρχική περίοδο των ελληνοβουλγαρικών αναταράξεων (1880-1908), αλλά και στα μεταγενέστερα χρόνια ανωμάλων περιόδων, όπως στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (συμμετοχή των ιθυνόντων του χωριού στη σύσταση της [[ΣΝΟΦ]] και μετά τη βραχύβια ύπαρξή της στη [[ΝΟΦ]]). Κατά τη διάρκεια του κομμουνιστικού εγχειρήματος στην Ελλάδα (1946-1949) πολλοί κάτοικοι της εντάχθηκαν στον [[ΔΣΕ]] και μερικοί είχαν ακολουθήσει ήδη από το [[1945]] την "μπριγάδα" (ταξιαρχία) του Γκότσε (Ηλίας Δημάκης)<ref>[[Ιωάννης Κολιόπουλος]], Λεηλασία φρονημάτων κεφ. Δ΄«Οι [[Σουδητία|Σουδήται]] της Ελλάδος» σ.130</ref> στο Βελιγράδι<ref>Δενδροχώριον, 800 κάτοικοι, εκ των οποίων 780 ήταν σλαυόφωνοι. Συνείδησις Β. Έδρασαν αντεθνικώς 30. Ευρίσκονται εις Σερβία ή Βουλγαρία 30. Παρατηρήσεις: Έφυγαν με Γκότσεφ [Στατιστική 1945].</ref>. Από 794 κάτοικοι που καταγράφονται το [[1940]] στην [[απογραφή]] του [[1951]] καταμετρούνται μόνο 19. Περισσότερα από 770 άτομα ακολουθούν την τύχη του ηττημένου [[ΔΣΕ]] στις Ανατολικές χώρες είτε ως επιζήσαντες άλλοτε μαχητές, είτε ως φυγόδικοι είτε ως εκτεθειμένοι στη νέα κατάσταση των πραγμάτων.
 
Γενέτειρα του [[Λαζάρ Ποπτράικωφ]] (1876-1903), χρησμένου τοπικού ηγέτη,<ref>bg:Васил Чекаларов [[Βασίλ Τσακαλάρωφ]]</ref> δασκάλου της [[Βουλγαρική Εξαρχία|Βουλγαρικής Εξαρχίας]] και του [[Απελευθέρωση των Μακεδόνων κομμουνιστών|Ακροναυπλιώτη]] [[Λάζαρος Ζησιάδης|Λαζάρου Ζησιάδη]] (Τερπόφσκι) (1901-1943) κατά την απογραφή του έτους 1951 αριθμούσε 19 κατοίκους<ref>Ελληνική απογραφή 1951 [http://dlib.statistics.gr/Book/GRESYE_02_0101_00031.pdf ]</ref> που και αυτοί μετεγκατεστάθηκαν είτε στην πόλη της Καστοριάς είτε προσκλήθηκαν από συγγενείς τους στον Καναδά. Σήμερα κατοικείται εξ' ολοκλήρου από απόγονους [[Βλάχοι|ΒλάχουςΒλάχων]] της [[Παραμυθιά|Παραμυθιάς]] που εγκαταστάθηκαν εκεί κατά τη δεκαετία του 1950<ref>[[Ιωάννης Κολιόπουλος]], Λεηλασία Φρονημάτων «κεφ. Z΄ [[Αρμαγεδδών|ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ]]», τόμ. Β, σ. 288 ISBN 960-288-040-6</ref> και της σημερινής [[Βόρεια Μακεδονία|Βόρειας Μακεδονίας]]<ref>Αστέριος Ι. Κουκούδης, ''Μελέτες για τους Βλάχους, τόμος Δ΄. Οι Βεργιάνοι Βλάχοι και οι Αρβανιτόβλαχοι της Κεντρικής Μακεδονίας'', εκδόσεις Ζήτρος, Θεσσαλονίκη 2001, σελ. 425.</ref> που εγκαταστάθηκαν εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 1950.
 
==Παραπομπές==