Κούρδοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 146:
To 300 π.Χ. οι Κούρδοι μετακινούνταν μαζικά με αποτέλεσμα την κυριαρχία και την εγκατάστασή τους σε πολλές γείτονες περιοχές. Σημαντικές κουρδικές πολιτείες ιδρύθηκαν και άκμασαν εκείνη την εποχή. Για παράδειγμα, η κουρδική φυλή Ζελάν επεκτάθηκε, δημιουργώντας τη δυναστεία των Ζελανιδών της [[Κομμαγηνή|Κομμαγηνής]], το βασίλειο των Ζελανιδών της [[Καππαδοκία|Καππαδοκίας]] και την αυτοκρατορία των Ζελανιδών στον Πόντο. Τούτες οι περιοχές έγιναν υποτελείς στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία κατά το τέλος του 1ου π.Χ αιώνα. Ανατολικά, τα κουρδικά βασίλεια της Γορδυηνής, της Κορτέας, της Μηδίας, του Κιρμ και της Αδιαβηνής έγιναν μέλη της Παρθικής Ομοσπονδίας, η οποία με επιτυχία αντιστάθηκε επί μακρόν στον [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|ρωμαϊκό]] επεκτατισμό.
Έτσι, ενώ όλα τα μείζονα κουρδικά βασίλεια της Δύσης έχαναν σταδιακά έδαφος και υποτάσσονταν στους Ρωμαίους, στην Ανατολή επιβίωσαν ως τον 3ο μ.Χ. αιώνα και την έλευση της [[Περσική αυτοκρατορία|περσικής αυτοκρατορίας]] των Σασσανιδών. Η κυριαρχία των Σασσανιδών διήρκεσε περίπου τέσσερις αιώνες, στη διάρκεια των οποίων διεξήχθησαν πολλές μάχες με τους Ρωμαίους για την κυριαρχία των περιοχών της Μεσοποταμίας,
Η τελευταία μεγάλη κουρδική δυναστεία των Καγιοσιδών έπεσε τελικά το [[380]] μ.Χ. Ωστόσο, μικρότερα κουρδικά πριγκηπάτα διατήρησαν την αυτονομία τους μέχρι τον [[7ος αιώνας|7ο αιώνα]] οπότε ενέσκηψε το [[Ισλάμ]]. Η δραστική μείωση της δύναμης των Σασσανιδών και τον [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντίου]] από το Ισλάμ επέτρεψε στα κουρδικά πριγκιπάτα και τους επίτροπους των βουνών (Κοτιάρ) να εγκαθιδρύσουν νέες πολιτείες. Οι Σαδδαδίδ στον [[Καύκασος|Καύκασο]] και την [[Αρμενία]], οι Ραγουαδίδ στο [[Αζερμπαϊτζάν]], οι Μαγουαρδί στην ανατολική [[Μικρά Ασία|Ανατολία]], οι Αγιαρίδ στον κεντρικό Ζάγρο και οι Σαμπανκαρά των Φαρς και Κιρμάν είναι μερικές από τις μεσαιωνικές κουρδικές δυναστείες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η πολιτεία των Αγιουβιδών, η οποία, με επίκεντρο το [[Κάιρο]], κυριάρχησε σε περιοχές όπως η ανατολική [[Λιβύη]], η [[Αίγυπτος]], η [[Υεμένη]], η δυτική [[Συρία]], οι [[Άγιοι Τόποι]], η [[Αρμενία]] και μέρος μόνον του Κουρδιστάν. Η δυναστεία ιδρύθηκε από τον [[Σαλαντίν|Σαλαεντίν Γιουσούφ]], ο οποίος άρχισε να κυβερνά το 1171. Στη στρατιωτική της δύναμη οφείλεται η ήττα και πλήρης απώθηση των [[Σταυροφορίες|Σταυροφόρων]] από τους Αγίους Τόπους.
| |||