Γραικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Πρόσθεσα πληροφορίες για το πως χρησημοποιούσαν την λέξη παλιά και το πως θα επρεπέ να αποκαλούν την λέξη στα Αγγλικά. |
μ Αναίρεση έκδοσης 7611069 από τον 79.107.52.43 (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|12|06|2010}}
Με την ονομασία '''Γραικός''' αποκαλούνταν παλιότερα οι [[Έλληνες]]. Κατά την [[Αρχαιότητα|αρχαία]] [[ελληνική μυθολογία]] ο Γραικός ήταν ήρωας, γιος της [[Πανδώρα]]ς και του θεού [[Δίας (μυθολογία)|Δία]]. Η λέξη είναι άγνωστης ετυμολογίας.<ref name=babiniotis1>Μπαμπινιώτης, Γ. ''Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας'', Κέντρο Λεξικολογίας, Αθήνα 1998, λήμμα ''Γραικός''.</ref>
Κατά μία έννοια "Γραικός" μπορεί να σημαίνει: γηραιός, παλαιός, αρχαίος.
== Μυθολογία ==
Γραμμή 20 ⟶ 19 :
Ο [[Στέφανος Βυζάντιος]], στο λήμμα Γραικοί, αναφέρει ότι ο [[Αλκμάν]] ονόμαζε Γραίκες τις μητέρες των Ελλήνων (''Γραίκες δε παρά Αλκμάνι αι των Ελλήνων μητέρες και παρά Σοφοκλεί εν Ποιμέσιν'').
Σύμφωνα με την επικρατούσα σήμερα εκδοχή, η ονομασία Γραικοί αρχικά χρησιμοποιούνταν από το Ελληνικό φύλλο των Σελλών της [[Δωδώνη]]ς, μέχρι που τελικά επικράτησε ο όρος Έλληνες. Η εκδοχή αυτή φαίνεται να επιβεβαιώνεται από τον Αριστοτέλη [[s:Μετεωρολογικά/Α#p352b|(''Μετεωρολογικά'' Α, 352b)]] και το Πάριο Χρονικό.<ref name=
Ο όρος εχρησιμοποιείτο και στους μεσαίους χρόνους ως συνώνυμο του "Έλλην". Για παράδειγμα, ο [[Θεοδόσιος Ζυγομαλάς]] τον 16ο αιώνα σε κείμενό του γραμμένο σε δημώδη γλώσσα αναφέρεται σε "γένος των Γραικών" και στο ίδιο κείμενο γραμμένο σε αρχαΐζουσα γλώσσα αναφέρεται στην Ελλάδα και το "ημέτερον γένος".<ref>[http://www.uni-mannheim.de/mateo/camenahist/crusius1/jpg/s356.html Θεδόσιος Ζυγομαλάς, Θεματοεπιστολαί, Νο. 27. Στο ''Turcograecia'' του M. Crusius, Βιβλίο 5, σ. 356, Βασιλεία, τυπογρ. (Impensa) Leonardum Ostenium, Sebastiani Henricpetri, 1584.]<br />
Γραμμή 28 ⟶ 27 :
== Χρήση σε ξένες γλώσσες ==
Έχει επικρατήσει στις [[Ευρώπη|ευρωπαϊκές]] [[Γλώσσα|γλώσσες]] οι Έλληνες να αποκαλούνται "Γραικοί" μέσω της λατινικής εκδοχής ''Graecus'' με κατάλληλη προσαρμογή της λέξης ανά γλώσσα (''Graeci'', ''Grecs'', ''Greeks'', ''Griegos'' κλπ).
Από τη λέξη Γραικός προέρχεται και η μειωτική [[Λατινικά|λατινική]] λέξη ''Γραικύλος'' (Graeculus), που χαρακτήριζε τον ξεπεσμένο, παρηκμασμένο και δουλοπρεπή Έλληνα.<ref>Μπαμπινιώτης, Γ. ''Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας'', Κέντρο Λεξικολογίας, Αθήνα, 1998, λήμμα ''Γραικύλος''.</ref>
| |||