Ισαάκιος Β΄ Άγγελος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 57:
==Κόντρα με τον Φρειδερίκο Α΄ Βαρβαρόσσα==
[[Αρχείο:IsaacIIAnge.jpg|thumb|250px|Νόμισμα Ισαακίου Β΄ Αγγέλου:<br>η Παναγία ένθρονη.]]
Η προσοχή του Αυτοκράτορα στράφηκε στην συνέχεια στην Ανατολή, στην οποία εμφανίστηκαν πολλοί διεκδικητές του θρόνου. Ο βασιλιάς [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα]] της Γερμανίας ζήτησε από τον Ισαάκιο Β΄ την άδεια (1189) να περάσουν τα στρατεύματα του, που συμμετείχαν στην [[Γ΄ Σταυροφορία]], από την [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]].<ref>Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Isaac II. (Angelus)"</ref> Ο Ισαάκιος Β αρχικά δέχτηκε αλλά λόγω ότι υποψιάζοταν πως ο Γερμανός αυτοκράτορας ήθελε να κατακτήσει την αυτοκρατορία προσπάθησε να κάνει δύσκολη τη διάβαση των Γερμανών σταυροφόρων μέσα από τα αυτοκρατορικά εδάφη. Ο Βαρβαρόσσα αποφάσισε να εκδικηθεί: κατέλαβε την [[Φιλιππούπολη]], ο Ισαάκιος έστειλε ένα στρατό να ανακαταλάβει τη πόλη, αλλά οι Γερμανοί σταυροφόροι ήταν περισσότεροι αριθμητικά και έχοντας τη βοήθεια των Αρμενίων κατάφεραν να νικήσουν το μικρότερο βυζαντινό στρατό πάρα την ηρωική αντίσταση των Αλανών μισθοφόρων. Έπειτα ο Φρειδερίκος προκάλεσε μεγάλες ζημιές στη Μακεδονία και τη Θράκη, οι οποίες λεηλατήθηκαν βάναυσα, ωστόσο ο Γερμανός αυτοκράτορας βλέποντας πως η σταυροφορία του καθηστερούσε και πως οι Βυζαντινοί του είχαν προκαλέσει σημαντικές απώλειες με τις διαρκής παρενοχλήσεις τους, αποφάσισε να έρθει σε συμφωνία με τον Ισαάκιο. Ο Ισαάκιος Β΄ αναγκάστηκε να κάνει ορισμένες υποχωρήσεις, όπως να προσφέρει στον Φρειδερίκο τα τρόφιμα που χρειαζόταν και πλοία για να περάσει στη Μικρά Ασία.
 
Ο Βαρβαρόσσα πέρασε στη [[Ανατολία|Μικρά Ασία]] και κατέλαβε το [[Ικόνιο]] με πολύ δυσκολία από τους Σελτζούκηδες. Στην πορεία όμως πέθανε από πνιγμό, με αποτέλεσμα την άμεση και άδοξη λήξη της Σταυροφορίας, χωρίς αυτή να πλησιάσει τον στόχο της. Ο γιος του [[Ερρίκος ΣΤ΄ της Γερμανίας]] ανέλαβε την πρωτοβουλία για νέα Σταυροφορία (1195). Αν και τα πρώτα στρατεύματα κινήθηκαν επιτυχώς, ο θάνατος του Ερρίκου ΣΤ΄ στη [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσήνη]] (1197) έδωσε άδοξο τέλος και σε αυτή τη νέα εκστρατεία.