Αικατερίνη Α΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dasnik (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 41:
Ακόμη και πριν από το γάμο η Αικατερίνη γέννησε δυο κόρες την [[Άννα Πετρόβνα|Άννα]] και την [[Ελισάβετ της Ρωσίας|Ελισάβετ]]. Επίσημα ο γάμος του Πέτρου Α΄ με την Αικατερίνη πραγματοποιήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1712 στην εκκλησία του καθεδρικού ναού του Αγίου Ισαάκ της Δαλματίας στην [[Αγία Πετρούπολη]]. Το 1713 ο Πέτρος Α΄ προς τιμήν της καλής συμπεριφοράς της συζύγου του κατά τη διάρκεια ανεπιτυχής εκστρατείας στο Ρώσο-τουρκικό πόλεμο του 1710-1713 καθιέρωσε παράσημο της Αγίας Αικατερίνης. Το φθινόπωρο του 1724 ο Πέτρος Α΄ υποψιαζόταν την Αυτοκράτειρα στη μοιχεία. Σταμάτησε να της μιλάει και να συναντιέται μαζί της. Μόνο μία φορά μετά την παράκληση της κόρης του Ελισάβετ συμφώνησε να δειπνήσει με την Αικατερίνη. Μόνο πριν το θάνατο του συμφιλιώθηκε με τη σύζυγό του. Τον Ιανουάριο του 1725 βρισκόταν συνεχώς δίπλα στον ετοιμοθάνατο αυτοκράτορα ο οποίος πέθανε στην αγκαλιά της.
 
== Άνοδος τουστον θρόνουθρόνο ==
 
Με τον νόμο στις 5 Φλεβάρη 1722 ο Πέτρος Α΄ κατάργησε την παλιά σειρά διαδοχής στο θρόνο του εξ αρρενογονίας απόγονου. Έτσι με το διάταγμα του 1722 θα μπορούσε οποιοσδήποτε να γίνει διάδοχος του θρόνου. Ο Πέτρος Α΄ πέθανε νωρίς το πρωί στις 28 Ιανουαρίου (8 Φεβρουαρίου) του 1725 παραλείποντας να ορίσει διάδοχο και χωρίς εν ζωή γιο. Η πλειοψηφία του κόσμου ήταν υπέρ αρσενικού εκπρόσωπου της δυναστείας - του Μέγα Δούκα [[Πέτρος Β΄ της Ρωσίας|Πέτρου Β΄]], εγγονού του Πέτρου Α΄. Όταν η Αικατερίνη είδε πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα ανάρρωσης του συζύγου της ζήτησε από τον Μένσικοφ και τον [[Πιότρ Αντρέγιεβιτς Τολστόι|Πιότρ Τολστόι]] να δράσουν υπέρ των δικαιωμάτων της. Στις 28 Ιανουαρίου (8 Φεβρουαρίου) του 1725 η Αικατερίνη Α΄ ανήλθε στο θρόνο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας με την υποστήριξη της φρουράς και των ευγενών. Στην πραγματικότητα όμως η βασιλεία της Αικατερίνης Α΄ γινόταν από τον στρατάρχη και πρίγκιπα Μένσικοφ και το Ανώτατο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η Αικατερίνη Α΄ ήταν ικανοποιημένη πλήρως με το ρόλο της πρώτης κυρίας στο [[Τσάρσκογιε Σελό]] αφήνοντας τη διαχείριση του κράτους στους συμβούλους της. Ενδιαφερόταν μόνο για το ναυτικό στόλο, η αγάπη του Πέτρου για τη θάλασσα άγγιξε και αυτήν.