Χρυσή Αυγή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
σειρά
Γραμμή 147:
 
Ενώ η εκλογική ισχύς της Χρυσής Αυγής ως τις αρχές του 2012 ήταν μηδενική, από τον Φεβρουάριο ως τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 2012|εκλογές του Μαΐου του 2012]] γνώρισε ταχεία άνοδο, επωφελούμενη από την κατάρρευση της επιρροής του [[Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός|ΛΑΟΣ]], λόγω της συμμετοχής του στην [[Κυβέρνηση Παπαδήμου]], και την ανάδειξη της ασφάλειας και του μεταναστευτικού σε κύρια θέματα της προεκλογικής περιόδου.<ref name="mavris"/> Στις εκλογές του Μαΐου αναδείχθηκε έκτο κόμμα λαμβάνοντας περίπου 440 χιλιάδες ψήφους (6,97%) και πέτυχε για πρώτη φορά την είσοδό της στη [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή]] εκλέγοντας [[Κατάλογος Βουλευτών της Βουλής των Ελλήνων (Μάιος 2012)|21 βουλευτές]].<ref name="ypes-05-2012"/> Στις επόμενες [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 2012|εκλογές του Ιουνίου]] διατήρησε το ποσοστό της και κέρδισε [[Κατάλογος Ελλήνων βουλευτών (Ιούνιος 2012)|18 έδρες]].<ref name="ypes-06-2012"/>
 
Σύμφωνα με έκθεση του [[Συνήγορος του Πολίτη|Συνήγορου του Πολίτη]], από το 2012 ως το Σεπτέμβριο του 2013 σημειώθηκε ραγδαία αύξηση των περιστατικών ρατσιστικής [[βία]]ς, φαινόμενο που συνδέεται με την είσοδο στο κοινοβούλιο της Χρυσής Αυγής, που εξέφερε «πρωτοφανή σε οξύτητα ρατσιστικό, [[Ξενοφοβία|ξενοφοβικό]] και μισαλλόδοξο πολιτικό λόγο» και ενθάρρυνε την απενοχοποίηση της [[Ρατσισμός|ρατσιστικής]] ρητορικής.<ref name="tovima531936"/> Το 2013 το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας κατέγραψε 166 περιστατικά ρατσιστικής βίας, τα περισσότερα από τα οποία ήταν σωματικές επιθέσεις σε αλλοδαπούς και έλαβαν χώρα σε περιοχές του κέντρου της Αθήνας. Σε 75 από τα καταγραφέντα περιστατικά τα θύματα πιστεύουν ότι οι δράστες συνδέονται με [[Εξτρεμισμός|εξτρεμιστικές]] ομάδες και σε 15 αναγνώρισαν ως δράστες μέλη της Χρυσής Αυγής.<ref name="unhcr2013"/><ref name="2013-violence"/>
 
==== Ερμηνείες της ανόδου ====
Γραμμή 161 ⟶ 159 :
 
Σύμφωνα με τις Βασιλοπούλου και Χαλικιοπούλου, η εκλογική άνοδος της Χρυσής Αυγής οφείλεται στην στρατηγική απάντηση της οργάνωσης στην οικονομική ελληνική κρίση. Σε μια κοινωνία απογοητευμένη από την δημοκρατία και με ένα εκλογικά ρευστό σώμα, η Χρυσή Αυγή πρόταξε επιτυχημένα μία ''εθνικιστική λύση'', μέσω της χρησιμοποίησης δυο φασιστικών μύθων, του μύθου της κοινωνικής παρακμής και τον μύθο της εθνικής παλιγγενεσίας. Με την εργαλειοποίηση αυτών των μύθων κατάφερε να προτείνει λύσεις για διάφορα οικονομικά, πολιτικά και ιδεολογικά προβλήματα τα οποία είχαν συσσωρευτεί κατά την διάρκεια της κρίσης. Έτσι, η Χρυσή Αυγή παρουσίαζε τον εαυτό της ως σωτήρα του έθνους, ότι είχε να επιτελέσει εθνική αποστολή.{{sfn|Vasilopoulou|Halikiopoulou|2015|ps=:We understand the rise of Golden Dawn within the context of high levels of disillusionment, dissatisfaction with democracy and electoral volatility. Within this context, we examine Golden Dawn’s strategic response to the crisis in terms of the offering of a ‘nationalist solution’ through the employment of two fascist myths in its discourse: the myth of social decadence and the myth of national rebirth. It is through these two myths that Golden dawn promises the dispossessed an escape from their social, economic and overall human desolation...The success of Golden Dawn must be understood precisely within this context: as dependent on the extent to which it was able to propose plausible solutions to the three sets of crises – economic, political and ideological – that befell Greece and culminated in an overall crisis of democracy to which Golden Dawn offered a nationalist solution. This can be shown by drawing upon the theories of fascism developed by authors such as Michael Mann and Roger Griffin. We argue that the nature of the Greek crisis and the fact that its economic, political and ideological dimensions challenged the Greek nation-state at its core, opened up a political opportunity for Golden Dawn to present itself as the saviour of the nation and defender of the national mission. Like fascist movements of the past, Golden Dawn puts forward ‘a “palingenetic myth” of populist ultra-nationalism, seeking a nation rising Phoenix-like from the ashes of an old decadent social order}}
 
====2012-2013====
Σύμφωνα με έκθεση του [[Συνήγορος του Πολίτη|Συνήγορου του Πολίτη]], από το 2012 ως το Σεπτέμβριο του 2013 σημειώθηκε ραγδαία αύξηση των περιστατικών ρατσιστικής [[βία]]ς, φαινόμενο που συνδέεται με την είσοδο στο κοινοβούλιο της Χρυσής Αυγής, που εξέφερε «πρωτοφανή σε οξύτητα ρατσιστικό, [[Ξενοφοβία|ξενοφοβικό]] και μισαλλόδοξο πολιτικό λόγο» και ενθάρρυνε την απενοχοποίηση της [[Ρατσισμός|ρατσιστικής]] ρητορικής.<ref name="tovima531936"/> Το 2013 το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας κατέγραψε 166 περιστατικά ρατσιστικής βίας, τα περισσότερα από τα οποία ήταν σωματικές επιθέσεις σε αλλοδαπούς και έλαβαν χώρα σε περιοχές του κέντρου της Αθήνας. Σε 75 από τα καταγραφέντα περιστατικά τα θύματα πιστεύουν ότι οι δράστες συνδέονται με [[Εξτρεμισμός|εξτρεμιστικές]] ομάδες και σε 15 αναγνώρισαν ως δράστες μέλη της Χρυσής Αυγής.<ref name="unhcr2013"/><ref name="2013-violence"/>
 
=== Δολοφονία Παύλου Φύσσα και ποινική δίωξη ===