Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|10. [[Κώστας Θέος]] || Λάρισα

|}

Μεσούσης της Δικτατορίας του Πάγκαλου, οι Ανδρόνικος Χαϊτάς και Κώστας Ευτυχιάδης υποστήριξαν πως το κόμμα θα έπρεπε να επιδιώξει μια στοιχειώδη νομιμότητα για να έχει μια σταθερή και αποτελεσματική δράση. Μετά την πτώση της Δικτατορίας του Πάγκαλου, τον Αύγουστο του 1926 και την αποφυλάκιση πολλών ηγετικών στελεχών του ΚΚΕ, η θέση αυτή κρίθηκε ως ''[[Ρεφορμισμός|ρεφορμιστική]]'' και καταδικάστηκε στη ''Σύσκεψη παραγόντων'' τον Σεπτέμβριο του 1926. Ταυτόχρονα, ο εκλεγμένος Γραμματέας της ΚΕ Παντελής Πουλιόπουλος αρνήθηκε να αναλάβει τα καθήκοντά του και να είναι υποψήφιος στις επερχόμενες εκλογές γιατί διαπίστωσε ότι την πολιτική γραμμή του κόμματος την καθόριζαν οι Κούτβηδες, που είχαν στενές επαφές με τη Σοβιετική πρεσβεία στην Αθήνα.<ref>Άγγελος Ελεφάντης (1976), σελ.73</ref> Τη θέση του Γραμματέα της ΚΕ ανέλαβε ο [[Παστιάς Γιατσόπουλος]] και έγινε εμφανές ότι στο κόμμα υπάρχουν πλέον δύο ομάδες με διαφορετικές θέσεις. Η μία γύρω από τον μόλις αποφυλακισθέντα Π. Πουλιόπουλο και η άλλη γύρω από τον Α. Χαϊτά που είχε και την υποστήριξη της [[Κομιντέρν|Κομμουνιστικής Διεθνούς]]. Τις διαφορές τους θα τις έλυναν στο επόμενο συνέδριο του κόμματος, που είχε να γίνει από το 1924, και ορίστηκε για τον Μάρτιο του 1927.