Βασίλειος Κόκκινος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
P.a.a (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
==Βιογραφικά στοιχεία==
Γεννήθηκε το 1929 στην [[Αταλάντη Φθιώτιδας|Αταλάντη]]. Σπούδασε στη [[Νομική Σχολή Αθηνών|Νομική Σχολή]] του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] και εισήλθε στον δικαστικό κλάδο το 1956 με διαγωνισμό.<ref name="k">{{Cite news|url=http://www.kavalanet.gr:80/enimerosi/news_static/1180505841.php|title=Ο πρώην πρόεδρος του Αρείου Πάγου Β.Κόκκινος στην Ξάνθη|last=|first=|work=KavalaNet|date=2007-05-30|page=|archive-url=https://web.archive.org/web/20140913212751/http://www.kavalanet.gr:80/enimerosi/news_static/1180505841.php|archive-date=2014-09-13|accessdate=|via=}}</ref> Προηγουμένως, υπηρέτησε τη θητεία του στη Διεύθυνση Ναυτικής Δικαιοσύνης του [[ΓΕΝ|Γενικού Επιτελείου Ναυτικού]] από τον Οκτώβριο του 1952 ως τον Ιανουάριο του 1956.<ref name="k"
Προήχθη το 1969 στο βαθμό του προέδρου Πρωτοδικών, το 1973 στον βαθμό του εφέτη, και το 1979 στο βαθμό του αρεοπαγίτη. Η προαγωγή του από εφέτη σε αρεοπαγίτη έγινε κατ' απόλυτη εκλογή, δηλαδή χωρίς να περάσει πρώτα από το βαθμό του προέδρου Εφετών.<ref name="k"
Παράλληλα με τα δικαστικά του καθήκοντα, από τον Ιούλιο του 1974 ως τον Μάιο του 1975 διετέλεσε δήμαρχος της πόλης του [[Ναύπλιο|Ναυπλίου]], διορισμένος από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, μετά την πτώση της χούντας το καλοκαίρι του 1974 και μέχρι τη διεξαγωγή των πρώτων ελεύθερων δημοτικών εκλογών τον Απρίλιο του 1975.<ref name="k"
Τον Ιούλιο του 1990, το Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης [[Κωνσταντίνος Μητσοτάκης|Μητσοτάκη]], επέλεξε τον Κόκκινο ως πρόεδρο του [[Άρειος Πάγος|Αρείου Πάγου]], παρακάμπτοντας όλους τους αντιπροέδρους και πολλούς αρεοπαγίτες της επετηρίδας, κίνηση που χαρακτηρίστηκε ατυχής και αντιδεοντολογική.<ref>Τα Νέα, 18 Ιανουαρίου 1992</ref> Ο Κόκκινος παρέμεινε πρόεδρος του Αρείου Πάγου ως το 1996, ενώ ήταν και πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου κατά την εκδίκαση της υπόθεσης της Τράπεζας Κρήτης το 1991.<ref name="k"
Στο Ειδικό Δικαστήριο ο Κόκκινος ψήφισε υπέρ της ενοχής του Ανδρέα Παπανδρέου και για τις τρεις κατηγορίες που αντιμετώπιζε, τελικά όμως ο Παπανδρέου αθωώθηκε και για τις τρεις (για την μία με ψήφους 7-6). Ο Κόκκινος μάλιστα ήταν αυτός που συνέταξε το σκεπτικό της μειοψηφίας, που ζητούσε καταδίκη του τέως πρωθυπουργού. Το σκεπτικό της πλειοψηφίας, με το οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου αθωώθηκε, συνέταξαν οι αρεοπαγίτες [[Πρόδρομος Ασημιάδης]] και [[Βασίλειος Λαμπρίδης]].<ref>Αντώνης Βγόντζας, Η Δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου: 20 χρόνια μετά την παραπομπή, 2010, εκδ. Λιβάνη</ref><ref>Τα Νέα, 18 Ιανουαρίου 1992</ref>
|