Μαγγάνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vichos (συζήτηση | συνεισφορές)
Vichos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 82:
 
=== Βαθμίδες οξείδωσης ===
[[Αρχείο:Chlorid manganatý.JPG|μικρογραφία|Κρύσταλλοι [[Διχλωριούχο μαγγάνιο|διχλωριούχου μαγγανίου]] στο απαλό ροζ χρώμα των αλάτων του Mn<sup>II</sup>, εξαιτίας της απαγορευμένης λόγω σπιν μετάπτωσης 3d.<ref>{{cite book|title=Shriver and Atkins' Inorganic Chemistry|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-923617-6|date=2010|chapter=Ch. 20}}</ref>]]
Οι πιο συνηθισμένες βαθμίδες οξείδωσης του μαγγανίου είναι +2, +3, +4, +6 και +7, παρόλο που έχουν παρατηρηθεί όλες οι βαθμίδες οξείδωσης από -3 ως +7. Τα ιόντα Mn<sup>2+</sup> συχνά ανταγωνίζονται τα ιόντα Mg<sup>2+</sup> σε βιολογικά συστήματα. Οι ενώσεις του μαγγανίου στην οξειδωτική βαθμίδα +7 είναι πολύ περιορισμένες στο ασταθές επτοξείδιο του μαγγανίου (Mn<sub>2</sub>O<sub>7</sub>), τις έντονα [[μωβ]] ενώσεις του υπερμαγγανικού ιόντος (MnO<sub>4</sub><sup>–</sup>), καθώς και τα λίγα οξυαλογονίδια, συγκεκριμένα το τριοξυφθοριούχο μαγγάνιο (MnO<sub>3</sub>F) και το τριοξυχλωριούχο μαγγάνιο (MnO<sub>3</sub>Cl). Όλες αυτές οι ενώσεις του Mn<sup>VII</sup> αποτελούν πανίσχυρα οξειδωτικά μέσα.<ref name="Holl" />
[[Αρχείο:KMnO4 in H2O.jpg|μικρογραφία|Υδατικό διάλυμα [[Υπερμαγγανικό κάλιο|υπερμαγγανικού καλίου]] που επιδεικνύει το βαθύ μωβ χρώμα του Mn<sup>VII</sup>, όπως υπάρχει στα υπερμαγγανικά ιόντα (MnO<sub>4</sub><sup>−</sup>). ]]
<div style="float:right; margin:5px;">
{| class="wikitable"
! colspan="2" |Παραδείγματα ενώσεων για τις διάφορες
βαθμίδες οξείδωσης μαγγανίου<ref name="Schmidt2">{{cite book|title=Anorganische Chemie II.|first=Max|last=Schmidt|publisher=Wissenschaftsverlag|date=1968|chapter=VII. Nebengruppe|pages=100–109|language=German}}</ref>
|-
|0
|[[Δεκακαρβανυλοδιμαγγάνιο]]
[Mn<sub>2</sub>(CO)<sub>10</sub>]
|-
| +1
|[[Μεθυλοκυκλοπενταδιενυλοτρικαρβονυλομαγγάνιο]]
[Mn(C<sub>5</sub>H<sub>4</sub>CH<sub>3</sub>)(CO)<sub>3</sub>]
|-
|'''+2'''
|[[Διχλωριούχο μαγγάνιο]] (MnCl<sub>2</sub>)
[[Ανθρακικό μαγγάνιο]] (MnCO<sub>3</sub>)
 
[[Οξείδιο του μαγγανίου]] (MnO)
|-
|'''+3'''
|[[Τριφθοριούχο μαγγάνιο]] (MnF<sub>3</sub>)
[[Τριοξικό μαγγάνιο]] [Mn<sub>2</sub>OA<sub>c</sub>)<sub>3</sub>
 
[[Τριοξείδιο του μαγγανίου]] (Mn<sub>2</sub>O<sub>3</sub>)
|-
|'''+4'''
|[[Διοξείδιο του μαγγανίου]] (MnO<sub>2</sub>)
|-
| +5
|[[Υπομαγγανικό κάλιο]] (K<sub>3</sub>MnO<sub>4</sub>)
|-
|'''+6'''
|[[Μαγγανικό κάλιο]] (K<sub>2</sub>MnO<sub>4</sub>)
|-
|'''+7'''
|[[Υπερμαγγανικό κάλιο]] (KMnO<sub>4</sub>)
Επτοξείδιο του μαγγανίου (Mn<sub>2</sub>O<sub>7</sub>)
|-
| colspan="2" |<center><small>Οι συνηθισμές οξειδωτικές βαθμίδες του μαγγανίου</small>
<small>δηλώνονται με.'''έντονα''' ψηφία</small>
</center>
|}
</div>Οι πιο συνηθισμένες βαθμίδες οξείδωσης του μαγγανίου είναι +2, +3, +4, +6 και +7, παρόλο που έχουν παρατηρηθεί όλες οι βαθμίδες οξείδωσης από -3 ως +7. Τα ιόντα Mn<sup>2+</sup> συχνά ανταγωνίζονται τα ιόντα Mg<sup>2+</sup> σε βιολογικά συστήματα. Οι ενώσεις του μαγγανίου στην οξειδωτική βαθμίδα +7 είναι πολύ περιορισμένες στο ασταθές επτοξείδιο του μαγγανίου (Mn<sub>2</sub>O<sub>7</sub>), τις έντονα [[μωβ]] ενώσεις του υπερμαγγανικού ιόντος (MnO<sub>4</sub><sup>–</sup>), καθώς και τα λίγα οξυαλογονίδια, συγκεκριμένα το τριοξυφθοριούχο μαγγάνιο (MnO<sub>3</sub>F) και το τριοξυχλωριούχο μαγγάνιο (MnO<sub>3</sub>Cl). Όλες αυτές οι ενώσεις του Mn<sup>VII</sup> αποτελούν πανίσχυρα οξειδωτικά μέσα.<ref name="Holl" />
 
Οι ενώσεις του Mn<sup>V</sup> είναι [[μπλε]], ενώ οι ενώσεις του Mn<sup>VI</sup> είναι [[Πράσινο|πράσινες]] και είναι ισχυρά οξειδωτικά μέσα και ευάλωτες σε [[Αντίδραση δυσαναλογοποίησης|αντιδράσεις δυσαναλογοποίησης]].