Μαγγάνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 85:
[[Αρχείο:KMnO4 in H2O.jpg|μικρογραφία|Υδατικό διάλυμα [[Υπερμαγγανικό κάλιο|υπερμαγγανικού καλίου]] που επιδεικνύει το βαθύ μωβ χρώμα του Mn<sup>VII</sup>, όπως υπάρχει στα υπερμαγγανικά ιόντα (MnO<sub>4</sub><sup>−</sup>). ]]
<div style="float:right; margin:5px;">
Οι ενώσεις του Mn<sup>V</sup> είναι [[μπλε]], ενώ οι ενώσεις του Mn<sup>VI</sup> είναι [[Πράσινο|πράσινες]] και είναι ισχυρά οξειδωτικά μέσα και ευάλωτες σε [[Αντίδραση δυσαναλογοποίησης|αντιδράσεις δυσαναλογοποίησης]].▼
Η πιο σταθερή βαθμίδα οξείδωσης για το μαγγάνιο είναι η +2, που έχει απαλό [[ροζ]] χρώμα. Πολλές ενώσεις του Mn<sup>II</sup> είναι γνωστές, όπως, για παράδειγμα, το [[θειικό μαγγάνιο]] (Mn SO<sub>4</sub>) και το [[διχλωριούχο μαγγάνιο]] (MnCl<sub>2</sub>). Σε αυτήν την οξειδωτική βαθμίδα βρίσκεται και το ορυκτό [[ροδοχρωσίτης]], (κυρίως [[ανθρακικό μαγγάνιο]], MnCO<sub>3</sub>). Οι περισσότερες ενώσεις του Mn<sup>2+</sup> βρίσκονται στη βασική τους κατάσταση σε υψηλό [[σπιν]], συγκεκριμένα S = 5/2, εξαιτίας της υψηλής ενέργειας ζευγαρώματος του Mn<sup>II</sup>. Ωστόσο, υπάρχουν λίγα παραδείγματα χαμηλού σπιν, με S = 1/2.<ref name="Saha 1703–1708">{{cite journal|last=Saha|first=Amrita|last2=Majumdar|first2=Partha|last3=Goswami|first3=Sreebrata|title=Low-spin manganese(II) and cobalt(III) complexes of N-aryl-2-pyridylazophenylamines: new tridentate N,N,N-donors derived from cobalt mediated aromatic ring amination of 2-(phenylazo)pyridine. Crystal structure of a manganese(II) complex|journal=Journal of the Chemical Society, Dalton Transactions|issue=11|pages=1703–1708|doi=10.1039/a909769d|year=2000}}</ref> Δεν υπάρχουν επιτρεπτές σπιν μεταπτώσεις d-d του Mn<sup>II</sup>, εξηγώντας γιατί οι ενώσεις του Mn<sup>II</sup> είναι τυπικά απαλόχρωμες προς άχρωμες.▼
{| class="wikitable"
! colspan="2" |Παραδείγματα ενώσεων για τις διάφορες
Γραμμή 126 ⟶ 129 :
</center>
|}
</div>Οι πιο συνηθισμένες βαθμίδες οξείδωσης του μαγγανίου είναι +2, +3, +4, +6 και +7, παρόλο που έχουν παρατηρηθεί όλες οι βαθμίδες οξείδωσης από -3 ως +7. Τα ιόντα Mn<sup>2+</sup> συχνά ανταγωνίζονται τα ιόντα Mg<sup>2+</sup> σε βιολογικά συστήματα. Οι ενώσεις του μαγγανίου στην οξειδωτική βαθμίδα +7 είναι πολύ περιορισμένες στο ασταθές επτοξείδιο του μαγγανίου (Mn<sub>2</sub>O<sub>7</sub>), τις έντονα [[μωβ]] ενώσεις του υπερμαγγανικού ιόντος (MnO<sub>4</sub><sup>–</sup>), καθώς και τα λίγα οξυαλογονίδια, συγκεκριμένα το τριοξυφθοριούχο μαγγάνιο (MnO<sub>3</sub>F) και το τριοξυχλωριούχο μαγγάνιο (MnO<sub>3</sub>Cl). Όλες αυτές οι ενώσεις του Mn<sup>VII</sup> αποτελούν πανίσχυρα οξειδωτικά μέσα.<ref name="Holl" />
▲Οι ενώσεις του Mn<sup>V</sup> είναι [[μπλε]], ενώ οι ενώσεις του Mn<sup>VI</sup> είναι [[Πράσινο|πράσινες]] και είναι ισχυρά οξειδωτικά μέσα και ευάλωτες σε [[Αντίδραση δυσαναλογοποίησης|αντιδράσεις δυσαναλογοποίησης]].
▲Η πιο σταθερή βαθμίδα οξείδωσης για το μαγγάνιο είναι η +2, που έχει απαλό [[ροζ]] χρώμα. Πολλές ενώσεις του Mn<sup>II</sup> είναι γνωστές, όπως, για παράδειγμα, το [[θειικό μαγγάνιο]] (Mn SO<sub>4</sub>) και το [[διχλωριούχο μαγγάνιο]] (MnCl<sub>2</sub>). Σε αυτήν την οξειδωτική βαθμίδα βρίσκεται και το ορυκτό [[ροδοχρωσίτης]], (κυρίως [[ανθρακικό μαγγάνιο]], MnCO<sub>3</sub>). Οι περισσότερες ενώσεις του Mn<sup>2+</sup> βρίσκονται στη βασική τους κατάσταση σε υψηλό [[σπιν]], συγκεκριμένα S = 5/2, εξαιτίας της υψηλής ενέργειας ζευγαρώματος του Mn<sup>II</sup>. Ωστόσο, υπάρχουν λίγα παραδείγματα χαμηλού σπιν, με S = 1/2.<ref name="Saha 1703–1708">{{cite journal|last=Saha|first=Amrita|last2=Majumdar|first2=Partha|last3=Goswami|first3=Sreebrata|title=Low-spin manganese(II) and cobalt(III) complexes of N-aryl-2-pyridylazophenylamines: new tridentate N,N,N-donors derived from cobalt mediated aromatic ring amination of 2-(phenylazo)pyridine. Crystal structure of a manganese(II) complex|journal=Journal of the Chemical Society, Dalton Transactions|issue=11|pages=1703–1708|doi=10.1039/a909769d|year=2000}}</ref> Δεν υπάρχουν επιτρεπτές σπιν μεταπτώσεις d-d του Mn<sup>II</sup>, εξηγώντας γιατί οι ενώσεις του Mn<sup>II</sup> είναι τυπικά απαλόχρωμες προς άχρωμες.
== Προέλευση ==
| |||