Κωνσταντίνος Καντακουζηνός (στόλνικος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 11:
Η κλίση του στα γράμματα σημάδεψε όλες τις δραστηριότητές του. Συλλέκτης βιβλίων σχημάτισε μια μεγάλη και σημαντική βιβλιοθήκη ποικίλης ύλης. Όπως προκύπτει από ένα κατάλογο βιβλίων που αγόρασε ο ίδιος, στη βιβλιοθήκης του περιλαμβάνονταν εκτός από τα Ομηρικά έπη, πολλά κλασικά έργα της Ελληνικής και της Λατινικής γραμματείας και βέβαια τα φιλοσοφικά κείμενα του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]]. Όπως προκύπτει από την αλληλογραφία του, διατηρούσε σχέσεις με πολλές πνευματικές προσωπικότητες της εποχής του, όπως με τους Δοσίθεο και [[Χρύσανθος Νοταράς | Χρύσανθο Νοταρά]], τους [[Σεβαστός Κυμινήτης|Σεβαστό Κυμινήτη]] και Μάρκο Πορφυρόπουλο, από τον κύκλο των καθηγητών της [[Λύκειο του Βουκουρεστίου | Ακαδημίας του Βουκουρεστίου]], τον Οικουμενικό Πατριάρχη [[Διονύσιος Δ΄ Μουσελίμης | Διονύσιο Μουσελίμη]], τους Μολδαβούς λογίους [[Δημήτριος Καντιμήρης | Δημήτριο Καντεμίρ]] και Νικόλαο Μιλέσκου, τον Σέρβο Γεώργιο Μπράνκοβίτς και άλλους πολλούς.
Ο στόλνικος ήταν ιστορικός με σημαντικό συγγραφικό έργο. Με τη συνεργασία του [[Ιωάννης Κομνηνός (λόγιος)| Ιωάννη Κομνηνού]] το 1700 τύπωσε στην Πάντοβα ένα χάρτη της Βλαχίας, σε Ελληνική γλώσσα με τίτλο "''Πίναξ Γεωγραφικός της υψηλοτάτης ηγεμονίας Ουγγροβλαχίας''"<ref> Καραθανάσης, Αθαν.: Οι Έλληνες Λόγιοι στη Βλαχία (1670-1714), Ι.Μ.Χ.Α., Θεσσαλονίκη, 1982, κεφ.Γ΄, «Η Φωτισμένη Ηγεσία της Βλαχίας», σελ. 66.</ref>. Την εκδοτική επιμέλεια του χάρτη είχε ο [[Χρύσανθος Νοταράς]]. Το σημαντικότερο ιστορικό έργο του Καντακουζηνού είναι η "''Ιστορία της Βλαχίας''" ( ''Istoria Țării Rumânești'' ), στο οποίο, παρόλο ότι οι πολιτικές περιστάσεις δεν του επέτρεψαν να το ολοκληρώσει, αναλύεται ένα εξαιρετικά πλούσιο υλικό, που συμπεριλαμβάνει αρχαίους, βυζαντινούς και νεώτερους δυτικούς συγγραφείς. Στο βιβλίο αυτό ο Καντακουζηνός προσπάθησε να καλύψει το κενό της γνώσης για την πρώιμη ιστορία των Ρουμάνων, και υποστηρίζει την καταγωγή των Ρουμάνων από Δακο-Ρωμαϊκή επιμειξία στη [[Δακία]], από την εποχή των Δακο-Ρωμαϊκών πολέμων. Η άποψη αυτή περί της καταγωγής των Ρουμάνων υποστηρίζεται και από το Διονύσιο Φωτεινό<ref> Διονύσιος Φωτεινός: Ιστορία της πάλαι Δακίας, τα της Τρανσιλβανίας, Βλαχίας, και Μολδαυίας. Εκ διαφόρων παλαιών και νεωτέρων συγγραφέων, Εκ του Τυπογραφείου Ιω. Βαρθολ. Σβεκίου, Εν Βιέννη της Αουστρίας, 1819. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/8/2/c/metadata-22-0000087.tkl</ref> στο έργο του «''Ιστορία της Πάλαι Δακίας''», που εκδόθηκε το 1818, καθώς και από τον Κωνσταντίνο Καρακάση<ref>Καρακάσης, Κων.: Τοπογραφία της Βλαχίας και ανθρωπολογικαί παρατηρήσεις αναφορικώς προς την υγιείαν και νόσους των κατοίκων αυτής. Τυπογρ. Ι. Ηλιάδου, εν Βουκουρεστίοις, 1830, σελ.120-125.</ref> στο έργο του «''Τοπογραφία της Βλαχίας''», του 1830.
Στα επιτεύγματά του στόλνικου Κωνσταντίνου Καντακουζηνού δεν πρέπει να παραλείψουμε τη συμβολή του στην πλαισίωση της Ρουμανικής πνευματικής ζωής με Έλληνες λογίους, καθώς και το ρόλο του στην ίδρυση της [[Λύκειο του Βουκουρεστίου | Αυθεντικής Ακαδημίας του Βουκουρεστίου]], που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια που ηγεμόνες ήταν ο αδελφός και ο ανεψιός του.
| |||