Περιοδικός πίνακας των χημικών στοιχείων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Andrikkos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 248:
Στον τυπικό περιοδικό πίνακα των χημικών στοιχείων, τα χημικά στοιχεία τοποθετούνται σε κατά σειρά αύξοντα ατομικού αριθμού. Μια νέα περίοδος ξεκινά όταν χρησιμοποιείται μια επιπλέον ηλεκτρονική στιβάδα για το πρώτο της [[ηλεκτρόνιο]]. Οι ομάδες καθορίζονται από την ηλεκτρονική δομή του ατόμου. Χημικά στοιχεία με τον ίδιο αριθμό ηλεκτρονίων σε μια συγκεκριμένη ηλεκτρονική υποστιβάδα μπαίνουν στις ίδιες ομάδες. Για παράδειγμα, το [[οξυγόνο]] και το [[σελήνιο]] βρίσκονται στην ίδια ομάδα επειδή και τα δυο έχουν 4 ηλεκτρόνια στην εξωτερική τους p υποστιβάδα. Τα χημικά στοιχεία με παρόμοιες χημικές ιδιότητες γενικά μπαίνουν στην ίδια ομάδα του περιοδικού πίνακα των χημικών στοιχείων, παρόλο που στον τομέα f και σε κάποια σημεία του τομέα d, τα χημικά στοιχεία της ίδιας περιόδου τείνουν να έχουν επίσης παρόμοιες ιδιότητες. Έτσι, είναι σχετικά εύκολο να προβλεφθεί η χημική συμπεριφορά ενός χημικού στοιχείου, αν είναι γνωστές οι ιδιότητες των χημικών στοιχείων που βρίσκονται γύρω από αυτό, στον περιοδικό πίνακα των χημικών στοιχείων<ref>Gray, p. 6.</ref>.
 
Μέχρι το [[2013]], το περιοδικό σύστημα των χημικών στοιχείων είχε 114 επιβεβαιωμένα χημικά στοιχεία, αρχίζοντας από το χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό 1 ([[υδρογόνο]], καταλήγοντας συνεχόμενα στο χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό 112 ([[κοπερνίκιο]]), συνεχίζοντας στο χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό 114 ([[φλερόβιο]]) και καταλήγοντας στο στο χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό 116 ([[λιβερμόριο]]). Τα χημικά στοιχεία με ατομικούς αριθμούς 113, 115, 117 και 118, έχουν αναφερθεί ότι έχουν [[πυρηνοσύνθεση|πυρηνοσυνθεθείπυρηνοσυντεθεί]] σε (ειδικά) εργαστήρια, αλλά κανένας από αυτούς τους ισχυρισμούς δεν έχει επίσημα επιβεβαιωθεί από την [[Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας|IUPAC]]. Γι' αυτό αυτά τα χημικά στοιχεία είναι γενικά γνωστά μόνο με το συστηματικό τους όνομα, που βασίζεται στους ατομικούς αριθμούς τους<ref>Koppenol, W. H. (2002). "Naming of New Elements (IUPAC Recommendations 2002)" (PDF). Pure and Applied Chemistry 74 (5): 787–791. doi:10.1351/pac200274050787.</ref>.
 
Ένα σύνολο από 98 χημικά στοιχεία έχουν βρεθεί στη φύση. Τα υπόλοιπα 16, από το [[αϊνσταΐνιο]] ως το κοπερνίκιο, και επιπλέον το Τενέσιο και το Ογκανέσιο, υπάρχουν μόνο όταν πυρηνοσυνθεθούνπυρηνοσυντεθούν σε εργαστήρια. Από τα 98 χημικά στοιχεία που έχουν βρεθεί στη φύση, τα 84 είναι [[αρχέγονο χημικό νουκλίδιο|αρχέγονα]]. Τα υπόλοιπα 14 υπάρχουν μόνο σε αλυσίδες ραδιενεργούς διάσπασης αρχέγονων ραδιονουλκιδίων<ref name="emsley">Emsley, John (2011). Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements (New ed.). New York, NY: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-960563-7.</ref>. Κανένα χημικό στοιχείο βαρύτερο από το αϊνσταΐνιο δεν έχει ποτέ παρατηρηθεί σε μακροσκοπικές ποσότητες στην καθαρή του μορφή<ref>Haire, Richard G. (2006). "Fermium, Mendelevium, Nobelium and Lawrencium". In Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean. The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.</ref>.
 
== Μέθοδοι ταξινόμησης ==