Το καλοκαίρι του [[1939]], λειτουργεί σε μια μικρή επαρχιακή πόλη το πρότυποπρότυπον οικοτροφείοοικοτροφείον θηλέων ΔεληγιάννειοΔεληγιάννειον ΠαρθεναγωγείοΠαρθεναγωγείον. Ο διευθυντής και φιλόλογος Μίμης Μεταξάς είναι παντρεμένος με την Δεσπούλα, σε έναν δυστυχισμένο για εκείνον γάμο. Η Δεσπούλα κατάγεται από την οικογένεια Δεληγιάννη που είναι η πλουσιότερηπλουσιοτάτη
και σημαντικότερησημικοτάτηερη της πόληςπόλεως και ιδιοκτήτης του οικοτροφείου είναι ο αδελφός της Αγάπης, μητέρας της Δεσπούλας, Φαίδων Δεληγιάννης. Ο «θείος» Φαίδων κατέχει και την περιουσία της οικογένειαςοικογενείας ως ο τελευταίος άρρεναςάρρεν απόγονος με το όνομα της. Η Αγάπη είναι αποξενωμένη από την οικογένεια της αδελφής , της ΚλειώςΚλειούς, η οποία πέθανε νέα. Με την ευκαιρία της νέας σχολικής χρονιάς, ο Φαίδων προσκαλεί την φιλόλογο κόρη της ΚλειώςΚλειούς, την Ζωή Μαδρά, που είναι αρκετά νεότερηνειτέρα από τη Δεσπούλα, να μείνει στην οικογενειακή έπαυλη και να διδάξει στο σχολείο. Η Δεσπούλα και η Αγάπη προσπαθούν με κάθε μέσο να εμποδίσουν τη Ζωή να έρθει και, στη συνέχεια, να παραμείνει στην πόλη, ενώ ο Μίμης την ερωτεύεται κεραυνοβόλα και προσπαθεί να καταπιέσει την έλξη του. Τα υπόλοιπα μέλη της τοπικής κοινωνίας, οι καθηγητές του σχολείου και οι σύζυγοί τους, αναμειγνύονται σε διάφορες καταστάσεις που αφορούν τη Ζωή, και ο Μίμης, κρυφά πάντοτε, προσπαθεί να την προστατεύσει.
