Μπενίτο Μουσολίνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Added Content. Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 43:
|ιστοσελίδα =
|Πολιτικό Κομμά=Εθνικό Φασιστικό Κόμμα}}
Ο '''Μπενίτο Μουσολίνι/ Benito Mussolini''' (''Benito Amilcare Andrea Mussolini'', [[29 Ιουλίου]] [[1883]] – [[28 Απριλίου]] [[1945]]) ήταν Ιταλός (Ιtalian) πολιτικός, ιδρυτής και ηγέτης του φασιστικού κόμματος. Διοίκησε την [[Ιταλία]] (Italy) από το [[1922]] έως το [[1943]] υπό [[δικτατορία|δικτατορικό]] καθεστώς, μετατρέποντάς τη σε [[φασισμός|φασιστική]] πολιτεία. Υπήρξε σύμμαχος του [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφου Χίτλερ]] (Adolf Hitler) και οδήγησε τη χώρα του, ως δύναμη της [[Άξονας Βερολίνου - Ρώμης|συμμαχίας του Άξονα]], (The Axis Alliance) στον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]. (The Second World War). Μετά την είσοδο των συμμαχικών στρατευμάτων στην Ιταλία το 1943, κατέφυγε στο βόρειο τμήμα της χώρας, όπου με τη βοήθεια της [[Ναζί|ναζιστικής]] [[Γερμανία|Γερμανίας]] (Nazi Germany) ίδρυσε την επονομαζόμενη «''[[Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία]]»'' (Italian Socialist Democracy) ή ''«Δημοκρατία του Σαλό»''. (The Salo Republic). Το καθεστώς του κατέρρευσε οριστικά το [[1945]] και ο ίδιος εκτελέστηκε τον Απρίλιο (April) του ίδιου έτους από Ιταλούς βασιλικούς.
==Τα πρώτα χρόνια (Early Years). ==
Γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου του 1883 στην κωμόπολη Βαρνάνο ντέι Κόστα (Varnano dei Costa) κοντά στο [[Πρεντάπιο]], (Predapio), ένα χωριό της βορειοανατολικής Ιταλίας, (Italy), όπου διέμενε η οικογένειά του, στην περιφέρεια του [[Φορλί]] (Forli) της επαρχίας [[Εμίλια-Ρομάνια]]. (Emilia - Romania). Ο πατέρας του,
Αναζητώντας ευρύτερους ορίζοντες, με ανυπότακτη ιδιοσυγκρασία και φλογερό πείσμα να δράσει και να αναδειχθεί, σχεδιάζει να πάει στην Αμερική (America). Η ως τότε ανάμειξή του στο σοσιαλιστικό κίνημα προκαλεί διάφορες διώξεις εναντίον του και τον επόμενο χρόνο (1902) μεταναστεύει. Τα χρήματά του δεν φθάνουν για την Αμερική, κι έτσι πηγαίνει στην [[Ελβετία]], (Schitszerland) προκειμένου να αποφύγει τη στρατιωτική θητεία. Εκεί προσπαθεί να παρακολουθήσει μαθήματα γαλλικής φιλολογίας στα Πανεπιστήμια της [[Γενεύη|Γενεύης]], (University of Geneva), της [[Λωζάνη|Λωζάνης]], και αργότερα στη [[Βέρνη]], (Berne), εργαζόμενος στην αρχή ως κτίστης και οργανώνοντας απεργίες Ιταλών μεταναστών συναδέλφων του. Συλλαμβάνεται για αλητεία και αναρχική δράση και απελαύνεται από τη χώρα το [[1904]]. Αφού ολοκληρώνει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις στην Ιταλία, επιστρέφει στην Ελβετία. Αποπέμπεται με την παρέμβαση των σοσιαλιστών βουλευτών από τη Βέρνη στη Γενεύη ως ανεπιθύμητος από όλα τα καντόνια της χώρας.
Η αρρώστια της μητέρας του τον αναγκάζει να επιστρέψει στην Ιταλία. Και πάλι όμως κυνηγημένος από τις αρχές καταφεύγει το [[1908]] στην υπό [[Αυστρία|αυστριακή]] κατοχή περιοχή του [[Τιρόλο|Τιρόλου]] (Tirolo) και εκδίδει μια τοπική σοσιαλιστική εφημερίδα. Τότε δημοσιεύει, μεταφρασμένο στα αγγλικά, και το έργο του ''«Claudia Particella, l'amante del Cardinal Madruzzo»'' (Κλάουντια Παρτιτσέλα, (Klaudia Partitsela) η ερωμένη του Καρδιναλίου Μαντρούτσο). (Kardinalius Mandrutso). Εκδιώκεται και από τις αυστριακές αρχές και καταλήγει στο Φορλί, (Forli), όπου εκδίδει την εφημερίδα ''La Lotta di Classe'' (Ταξική Πάλη) (The Struggle of Classes) και το [[1910]] εκλέγεται γραμματέας της τοπικής οργάνωσης του σοσιαλιστικού κόμματος. Την ίδια χρονιά νυμφεύεται τη [[Ρακέλε Γκουίντι]] (Rachele Guidi) με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά.
== Από τον σοσιαλισμό στον φασισμό (From socialism to fascism). ==
Στις αρχές του πολέμου της Ιταλίας (Italy) κατά της [[Τουρκία|Τουρκίας]] (Turkey) το [[1911]] βρίσκεται φυλακισμένος για αντιπολεμική δράση, εξ αιτίας των ειρηνιστικών του απόψεων. Με την αποφυλάκισή του διορίζεται αρχισυντάκτης της επίσημης εφημερίδας του [[Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα|ιταλικού σοσιαλιστικού κόμματος]] ''Avanti!'' (Εμπρός!) και μετακομίζει στο [[Μιλάνο]]. (Milan). Τον καιρό εκείνο στις πολιτικές του απόψεις υποχωρεί η ριζοσπαστική φιλοσοφία του [[Καρλ Μαρξ]] (Karl Marx) και αρχίζει να κερδίζει έδαφος η φιλοσοφία του [[Φρειδερίκος Νίτσε|Φρειδερίκου Νίτσε]], (Friedrich Nietzsche) οι επαναστατικές πεποιθήσεις του Γάλλου (French) ριζοσπάστη διανοητή [[Ωγκύστ Μπλανκί]] (''Auguste Blanqui'') και η συνδικαλιστική θεωρία του [[Ζωρζ Σορέλ]] (''Georges Sorel'').
Με την κήρυξη του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] (The First World War) το σοσιαλιστικό κόμμα τάσσεται κατηγορηματικά κατά οποιασδήποτε επεκτατικής πολεμικής επιχείρησης από πλευράς του Ιταλικού Βασιλείου. (The Italian Kingdom). Με αυτή τη γραμμή συντάσσεται και ο Μουσολίνι. (Mussolini). Μερικούς μήνες αργότερα, όμως, αλλάζει άποψη και συμπαρατίθεται με ένα τμήμα των συνδικαλιστών του κόμματος που υποστήριζε την είσοδο της Ιταλίας στον πόλεμο. Αυτοί διαμόρφωσαν μια ομάδα αποκαλούμενη [[Φάσι Επαναστατικής Διεθνιστικής Δράσης]] (''Fasci d'azione rivoluzionaria internazionalista'') [Fasci Revolutionary International Action] και εξέδωσαν ένα μανιφέστο στις 5 Οκτωβρίου 1914.<ref>[http://www.larchivio.com/xoom/fasciointernazionalista.htm Primo manifesto-appello del "''Fascio rivoluzionario d’azione internazionalista''" (5 ottobre 1914)]</ref> Η εμμονή του στην υποστήριξη του επεμβατισμού οδηγεί στην αποπομπή του από τη θέση του αρχισυντάκτη της ''Avanti!''.(Forth).
Το Νοέμβριο του [[1914]] στο Μιλάνο, με την υποστήριξη της μετέπειτα ερωμένης του [[Μαργαρίτα Σαρφάττι|Μαργαρίτας Σαρφάττι]] (Margherita Sarfatti), ιδρύει την εφημερίδα ''Il popolo d' Italia'' (Ο λαός της Ιταλίας) και την ομάδα ''Fasci Autonomi d'Azione Rivoluzionaria'' ([[Αυτόνομες Φάσι Επαναστατικής Δράσης]]).<ref>Zeev Sternhell, The Birth of Fascist Ideology,[https://books.google.gr/books?id=hnv0F88nLawC&printsec=frontcover&hl=el&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false] σ. 303, σημ. 89. Πλήρες κείμενο διαθέσιμο στο http://lust-for-life.org/. </ref> Η πληροφορία ότι η εφημερίδα του χρηματοδοτείται από τους [[Γαλλία|Γάλλους]], οι οποίοι επιθυμούσαν την είσοδο της Ιταλίας στον πόλεμο, και από βιομηχάνους, που ήθελαν να αποδυναμώσουν το σοσιαλιστικό κόμμα, έχει ως αποτέλεσμα τη διαγραφή του από αυτό. Τελικά, η Ιταλία εισέρχεται στον πόλεμο τον [[Μάιος|Μάιο]] του [[1915]] και τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] ο Μουσολίνι επιστρατεύεται. Τραυματίζεται από θραύσματα χειροβομβίδας το [[1917]], αποστρατεύεται και επιστρέφει στο Μιλάνο όπου συνεχίζει την έκδοση της εφημερίδας του.
| |||