Αναστάσιος Ταβουλάρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Κατοχικές Ελληνικές κυβερνήσεις (με το HotCat) |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Ακολούθησε στρατιωτική καριέρα. Μετά την αποστρατεία του αναμίχτηκε ενεργά στην πολιτική. Ήταν επικεφαλής των Φιλελευθέρων.<ref>[http://imerazante.gr/2015/01/30/95415 1865 – 2015: Εκατόν πενήντα χρόνια εκλογές – Οι βουλευτές της Ζακύνθου, κατ’ εντολή του λαού], Η Ημέρα τση Ζάκυθος, ηλεκτρονική έκδοση, 25-1-2015.</ref>
Στην [[κυβέρνηση Θεόδωρου Πάγκαλου 1925|κυβέρνηση Πάγκαλου]] ήταν υπουργός Συγκοινωνίας από τις 26 Ιουνίου 1925 ως το 1926.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=955 | title=«Κυβέρνησις Θεόδωρου Πάγκαλου Από 26.6.1925 έως 19.7.1926» | accessdate=
=== Βουλευτής ===
Εξελέγη για πρώτη φορά [[εκλογική περιφέρεια Ζακύνθου|βουλευτής Ζακύνθου]] στην Δ΄ Εθνοσυνέλευση το [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1923|1923]] και μετά επανεξελέγη το [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1928|1928]] με τους Ανεξάρτητους Δημοκρατικούς (Α.Δ.). και το [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1932|1932]] με το [[Κόμμα Φιλελευθέρων]].<ref>[http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/f3c70a23-7696-49db-9148-f24dce6a27c8/1822-1935.pdf Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935], Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 142 (αριθμ. 1564)</ref> Το [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1936|1936]] επανεκλέχθηκε βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων.<ref name=mitroo>[http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/f3c70a23-7696-49db-9148-f24dce6a27c8/1929-1974.pdf Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974] Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 38, αρ. 428).{{pdf}}</ref>
=== Ρόλος στη Ναζιστική Κατοχή ===
Κατά την περίοδο της Ναζιστικής Κατοχής απέκτησε πολλές εξουσίες και φρόντισε να επανδρώσει την Ειδική Ασφάλεια με άτομα του υποκόσμου και κακοποιούς, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως χωροφύλακες "άνευ θητείας".<ref>Χανδρινός Ιάσων. «Το τιμωρό χέρι του Λαού». Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη Αθήνα (1942-1944). Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Αθήνα, 2009.</ref> Φανατικός φίλος των Γερμανών, ο Ταβουλάρης απολάμβανε της εμπιστοσύνης του αντιστράτηγου των Ες Ες και αρχηγού της Γερμανικής Αστυνομίας στην Ελλάδα, [[Βάλτερ Σιμάνα]] και του διοικητή της Υπηρεσίας Ασφάλειας (SIPO-SD), συνταγματάρχη [[Βάλτερ Μπλούμε]].<ref>[http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=420873 Η ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ του εγκλήματoς], enet.gr, 16-3-2014.</ref> Στην [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου 1942|κατοχική κυβέρνηση Λογοθετόπουλου]] ήταν υπουργός Εσωτερικών από τις 2 Δεκεμβρίου 1942 ως τις 7 Απριλίου 1943<ref>[http://www.jurisconsultus.gr/pubs/uploads/950.pdf Ελληνικές Κυβερνήσεις 1940-1974], Τραχαλιού Αντιγόνη (Συνταγματικό Δίκαιο, Ανδρέας Δημητρόπουλος, 2005)</ref> και ξανά στην [[Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη 1943|διορισμένη από τους Γερμανούς κυβέρνηση]] του [[Ιωάννης Ράλλης|Ιωάννη Ράλλη]] από τις 7 Απριλίου 1943 ως τις 12 Οκτωβρίου 1944.<ref>{{cite web | url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1035 | title=ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ (Κατά την διάρκειαν της Εχθρικής Κατοχής της Χώρας) Από 30.4.1941 έως 10.10.1944 | accessdate=
=== Στο εξωτερικό και θάνατος ===
Κατόπιν εγκατέλειψε τη χώρα και κατέφυγε στην [[Αυστρία]] το 1945, χρονιά κατά την οποία πέθανε.<ref>[http://original-fippak.blogspot.gr/2014/08/blog-post.html ΦΙΠΠΑΚ], Έλληνες δωσίλογοι και φιλοναζιστές. Λίστα ατόμων και οργανώσεων.</ref> Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο [[Έκτωρ Τσιρονίκος]] και δημοσιεύτηκαν στον Τύπο του 1946, ο Ταβουλάρης προσβλήθηκε από [[πνευμονία]] που εξελίχθηκε σε [[φυματίωση]], αιτία του θανάτου του.<ref>Το Βήμα, φύλλο 27-8-1946, σελ. 3.</ref>
|