Κρητικός αίγαγρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
W5ry3 (συζήτηση | συνεισφορές) Επιμέλεια |
W5ry3 (συζήτηση | συνεισφορές) →Ιστορία: εκκρεμεί παραπομπή |
||
Γραμμή 29:
Το κρι-κρι δεν θεωρείται αυτόχθονο της Κρήτης, αλλά πιστεύεται ότι εισήχθη στη [[Μινωικός πολιτισμός|Μινωική εποχή]]. Πάντως, δεν εμφανίζεται πουθενά αλλού και συνεπώς θεωρείται ενδημικό είδος της Κρήτης. Παλιότερα ήταν κοινό σε όλο το [[Αιγαίο]] αλλά το τελευταίο του καταφύγιο είναι στις κορυφές των [[Λευκά Όρη|Λευκών Ορέων]] στη δυτική Κρήτη – ιδιαίτερα σε μία σειρά σχεδόν κατακόρυφων βράχων 900 μέτρων στο [[φαράγγι της Σαμαριάς]], τα λεγόμενα απάτητα. Το φαράγγι έχει ανακηρυχθεί [[Εθνικός δρυμός|Εθνικός Δρυμός]] για να προστατευθεί η σπάνια πανίδα και χλωρίδα του. Φιλοξενεί άλλα 14 ενδημικά ζωικά είδη και προστατεύεται από την [[UNESCO]] ως Απόθεμα της Βιόσφαιρας (''Biosphere Reserve'').
Το [[1960]], το κρι-κρι ήταν απειλούμενο είδος με καταγεγραμμένα λιγότερα από 200. Ήταν η μόνη πηγή κρέατος για τους αντάρτες την εποχή της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]] στον [[Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Η απειλή για το κρι-κρι ήταν ο κυριότερος λόγος ανακήρυξης της Σαμαριάς ως εθνικού δρυμού στις αρχές της δεκαετίας του '60. Υπάρχουν ακόμα μόνο περί τα 2000 ζώα στο νησί και θεωρούνται ακόμα απειλούμενα: τα βοσκοτόπια σπανίζουν και ασθένειες τα προσβάλλουν. Η ανάμειξη με την κοινή αίγα είναι όμως ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Το κυνήγι τους απαγορεύεται αυστηρά στο νησί ενώ επιτρέπεται κατόπιν ειδικής αδείας από το δασαρχείο Ηρακλείου στο νησάκι [[Δία Ηρακλείου|Δία]].{{πηγή}}
[[Ανασκαφή (αρχαιολογία)|Αρχαιολογικές ανασκαφές]] έχουν βρει διάφορες αναπαραστάσεις του κρι-κρι. Κάποιοι ακαδημαϊκοί πιστεύουν πως το ζώο αυτό λατρεύτηκε στο νησί κατά την αρχαιότητα. Στα αρσενικά ακόμα και σήμερα δίνεται το όνομα «αγρίμι» ενώ το όνομα «σανάδα» χρησιμοποιείται για τα θηλυκά. Το κρι-κρι είναι ένα σύμβολο του νησιού και χρησιμοποιείται πολύ σε τουριστικά καταλύματα και επίσημες εκδόσεις παρά το γεγονός ότι ελάχιστοι τουρίστες, ακόμα και ντόπιοι, έχουν δει έστω και ένα.
| |||