Κρητικός αίγαγρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Το [[1960]], το κρι-κρι ήταν απειλούμενο είδος με καταγεγραμμένα λιγότερα από 200. Ήταν η μόνη πηγή κρέατος για τους αντάρτες την εποχή της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]] στον [[Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Η απειλή για το κρι-κρι ήταν ο κυριότερος λόγος ανακήρυξης της Σαμαριάς ως εθνικού δρυμού στις αρχές της δεκαετίας του '60. Υπάρχουν ακόμα μόνο περί τα 2000 ζώα στο νησί και θεωρούνται ακόμα απειλούμενα. Τα βοσκοτόπια σπανίζουν και ασθένειες τα προσβάλλουν. Η ανάμειξη με την κοινή αίγα είναι όμως ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Το κυνήγι τους απαγορεύεται αυστηρά.

Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν βρει διάφορες αναπαραστάσεις του κρι-κρι. Κάποιοι ακαδημαϊκοί πιστεύουν πως το ζώο αυτό λατρεύτηκε στο νησί κατά την αρχαιότητα. Η μοριακή ανάλυση δείχνει πως το κρι-κρι δεν είναι ξεχωριστό υποείδος του αγριοκάτσικου, όπως αρχικά επικρατούσε. Αντίθετα είναι μια άγρια αίγα καταγόμενη από τα πρώτα κοπάδια που εξημερώθηκαν στο [[Λεβάντες|Λεβάντε]] και σε άλλα μέρη της ανατολικής [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσογείου]] περί το 8000 με 7500 π.Χ. Επομένως, αντιπροσωπεύει ένα σχεδόν δέκα χιλιάδων ετών δείγμα της πρώτης εξημερωμένης αίγας. Βεβαία το μόνο που αποδεικνύει η μοριακή ανάλυση είναι ότι το κρι κρι δεν είναι συγγενές των σύγχρονων κατσικιών της ανατολικής μεσογείου, όλα τα υπόλοιπα είναι απλά υποθέσεις.