Μάρθα Καραγιάννη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον Αλέξανδρος Βλάχος (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Ανδρέας Ζερμπίνος
Ετικέτα: Επαναφορά
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Μάρθα Καραγιάννη''' ([[6 Νοεμβρίου]] [[1939]])<ref>http://www.hellasnet.info/2010/08/20/%CE%BC%CE%AC%CF%81%CE%B8%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%C2%AB%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF-%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CF%83%CE%B1%CE%B9-7/</ref> είναι [[Έλληνες|Ελληνίδα]] ηθοποιός της [[Τηλεόραση στην Ελλάδα|τηλεοράσεωςτηλεόρασης]], του [[Θέατρο|θεάτρου]] και του [[Κινηματογράφος|κινηματογράφου]].
 
==Βιογραφία==
Γραμμή 7:
Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το έκανε σε ηλικία 17 ετών ([[1955|1956]]) στην ταινία της [[Φίνος Φιλμς]], "[[Η Άγνωστος (ταινία, 1956)|Η άγνωστος]]", σε σκηνοθεσία [[Ορέστης Λάσκος|Ορέστη Λάσκου]]. Το δοκιμαστικό στου [[Φίνος Φιλμ|Φίνου]] το έκανε με τον [[Αριστείδης Καρύδης-Φουκς|Αριστείδη Καρύδη Φουξ]] και τον [[Ντίνος Κατσουρίδης|Ντίνο Κατσουρίδη]].
 
Η κινηματογραφική της καριέρα συνδέθηκε με τα λαμπερά μιούζικαλ και τις κωμωδίες του [[Γιάννης Δαλιανίδης|Γιάννη Δαλιανίδη]]. Η συνεργασία τους ξεκίνησε το [[1961]] στην ταινία [[Ζητείται ψεύτης (ταινία, 1961)|Ζητείται ψεύτης]]. Το μοναδικό μιούζικαλ του [[Γιάννης Δαλιανίδης|Γιάννη Δαλιανίδη]], στο οποίο η Μάρθα Καραγιάννη δεν χόρεψε ήταν το "[[Μερικοί το προτιμούν κρύο...|Μερικοί το προτιμούν κρύο]]" γιατί αρχικά στο ρόλο της επρόκειτο να εμφανιστεί η [[Άννα Φόνσου]] και μετά προτάθηκε στην [[Πόπη Λάζου]]. Στην ταινία "[[Οι θαλασσιές οι χάντρες]]", [[1967]] εμφανίζεται ως καθαρά κωμική ηθοποιός. Τραγούδησε πρώτη φορά στην ταινία "Καπετάνιος για κλάματα", [[1960]] ("Σαν φυσά το μαϊστράλι") αλλά έκανε μεγάλη επιτυχία τραγουδώντας στην ταινία "[[Γοργόνες και Μάγκες|Γοργόνες και μάγκες]]", [[1968]] ("Ο άνδρας που θα παντρευτώ"). Επίσης τραγούδησε στη [[βιντεοταινία]] "Μια τρελή, τρελή ζωντοχήρα", [[1988]]. Η ταινία "Ο παράς κι ο φουκαράς" είναι η τελευταία ταινία που έκανε εκτός [[Φίνος Φιλμ|Φίνου]] γιατί στη συνέχεια υπέγραψε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας με τη μεγάλη κινηματογραφική εταιρία. Συμμετείχε στη δραματική ταινία του [[Νίκος Φώσκολος|Νίκου ΦωσκόλουΦώσκολου]], "[[Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα]]", [[1969]] ενώ η συνεργασία της με τον [[Κώστας Βουτσάς|Κώστα Βουτσά]] απογειώθηκε στην ταινία "[[Το ανθρωπάκι]]", [[1969]]. Τελευταία συμμετείχε στις ταινίες: "Πεθαίνω για σένα", [[2009]] και "Από έρωτα", [[2014]].
 
Στο θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το [[1957]] στην επιθεώρηση "Ελέφαντες και ψύλλοι" εκεί όπου γνωρίστηκε με το [[Γιάννης Δαλιανίδης|Γιάννη Δαλιανίδη]]. Την είχε δει ο Ναπολέων Ελευθερίου να χορεύει στο κέντρο "Σε λα πεν" και εκεί της έκανε την πρόταση να παίξει στη συγκεκριμένη επιθεώρηση. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον επιχειρηματία του μουσικού θεάτρου Βασίλη Μπουρνέλη ([[Θέατρο Ακροπόλ]]). Το [[1962]] έλαβε μέρος στην παράσταση των [[Μίκης Θεοδωράκης|Θεοδωράκη]], [[Μιχάλης Κακογιάννης|Κακογιάννη]] και [[Μποστ]], "Όμορφη πόλη". Συμμετείχε επανειλημμένα στον θίασο [[Γεωργία Βασιλειάδου|Γεωργίας Βασιλειάδου]] και [[Βασίλης Αυλωνίτης|Βασίλη Αυλωνίτη]]. Έπαιξε σε επιθεωρήσεις δίπλα στους [[Νίκος Σταυρίδης|Νίκο Σταυρίδη]], [[Κώστας Χατζηχρήστος|Κώστα Χατζηχρήστο]], [[Γιώργος Κωνσταντίνου (ηθοποιός)|Γιώργο Κωνσταντίνου]], [[Μαρίκα Νέζερ]][[Νίκος Ρίζος|, Νίκο Ρίζο]], [[Γιάννης Γκιωνάκης|Γιάννη Γκιωνάκη]], Καίτη Μπελίντα, [[Σπεράντζα Βρανά]], [[Ρένα Ντορ]], [[Ρένα Βλαχοπούλου]], [[Ορέστης Μακρής|Ορέστη Μακρή]], [[Κατερίνα Γιουλάκη]], [[Σταύρος Παράβας|Σταύρο Παράβα]], [[Αλέκος Λειβαδίτης|Αλέκο Λειβαδίτη]], [[Μπέτυ Μοσχονά|Μπέττυ Μοσχονά]], [[Ελένη Προκοπίου]], [[Βαγγέλης Βουλγαρίδης|Βαγγέλη Βουλγαρίδη]], [[Γιάννης Φέρμης|Γιάννη Φέρμη]], [[Τάκης Μηλιάδης|Τάκη Μηλιάδη]], [[Σωτήρης Μουστάκας|Σωτήρη Μουστάκα]] κ.ά. Η Μάρθα Καραγιάννη όμως δεν έπαιξε μόνο επιθεωρήσεις. Το [[1972]] συγκρότησε δικό της θίασο και ανέβασε το "Καμπαρέ" στο θέατρο Καλουτά. Ακόμα ξεχωρίζουν: "Το ρετιρέ της Εύας", [[1965]] / "Γη SOS", [[1970]] / "Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές", [[1983]] / "Παγωτό μες στο χειμώνα", [[1983]]-[[1984]] / "Αγάπη μου παλιόγρια", [[1986]]-[[1987]] / "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε", [[1992]]-[[1993]] / "Χαμάμ γυναικών", [[1996]]-[[1997]] / "Όταν οι γυναίκες το γλεντούν", [[1998]] / "Αρσενικό και παλιά δαντέλα", [[1999]]-[[2000]] / "Το κορίτσι της γειτονιάς", [[2002]]-[[2003]] / "[[Εκκλησιάζουσες (κωμωδία)|Εκκλησιάζουσες]]", [[2004]].