Νικόλαος Καντούνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ {
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Αν και στο επίγραμμα αυτοπροσωπογραφίας του που φυλάσσεται στην [[Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος|Εθνική Πινακοθήκη]] δηλώνει αυτοδίδακτος, είναι γνωστό ότι έλαβε μαθήματα [[ζωγραφική|ζωγραφικής]] από τον συμπατριώτη του Ιωάννη I. Κοραή (απεβ. [[1786]];) και πιθανόν και από τον [[Νικόλαος Κουτούζης|Νικόλαο Κουτούζη]] ([[1741]]–[[1813]]). Λέγεται δε ότι ο τελευταίος ζήλευε τον Καντούνη για το ταλέντο του και γι' αυτό τον απέβαλε από το εργαστήριό του.<ref name=":0">{{Cite book|title = Ζωγραφίζοντας στην Κέρκυρα|last = |first = |publisher = Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου - Υπουργείο Πολιτισμού|year = χ.χ.|isbn = |location = Παράρτημα Κέρκυρας|pages = 71}}</ref>
 
To [[1788]] χειροτονήθηκε ιερέας στο ναό της Ευαγγελίστριας Ζακύνθου και αργότερα έγινε μέλος της [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικής Εταιρείας]]<ref>Ιωάννης Φιλήμων, Δοκίμιον ιστορικόν περί της ελληνικής Επαναστάσεως, T.1, Αθήνα 1859, σελ. 395.</ref>. Για τις ιδέες του και την επαναστατική του δράση, οι [[Ηνωμένο Βασίλειο|Άγγλοι]] τον εξόρισαν στο ερημονήσι της [[Διονήσι Κεφαλληνίας|Κυράς αφ' το Δία]], κοντά στην [[Κεφαλονιά]], τον Μάιο του [[1821]]. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς επανήλθε στο νησί του, όπου και πέθανε το [[1834]].
 
Στα πιο σημαντικά έργα του συγκαταλέγονται οι μεγάλες θρησκευτικές συνθέσεις για τις εκκλησίες των Αγίων Πάντων και των Αγίων Αποστόλων της [[Ζάκυνθος|Ζακύνθου]], οι οποίες καταστράφηκαν σε μεταγενέστερους σεισμούς. Εικόνες που δημιούργησε ο Καντούνης για τα τέμπλα των εκκλησιών των Αγίων Αναργύρων και του Αγίου Γεωργίου της Κυπριάνας φυλάσσονται σήμερα στο Μουσείο [[Ζάκυνθος|Ζακύνθου]].