Ρήγμα (γεωλογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Lepa22 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Lepa22 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Τα ρήγματα δημιουργούνται από τις ενεργές '''τάσεις''' σε μια περιοχή, από το σύνολο ουσιαστικά των δυνάμεων που επιδρούν στους γεωλογικούς σχηματισμούς της περιοχής αυτής με την ευρύτερη έννοια. Για παράδειγμα, στη Β. Ελλάδα, στην λεκάνη της Μυγδονίας επικρατεί μια εφελκυστική κατάσταση, ένα σύνολο τάσεων δηλαδή που τείνει να επιμηκύνει τον φλοιό κατα την διεύθυνση περίπου Β-Ν. Μια αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί στο Αιγαίο. Σε περαιτέρω ανάλυση, οι τάσεις αυτές οφείλονται σε γεωτεκτονικά αίτια, δηλαδή στις '''σημαντικές και εκτεταμένες κινήσεις και παραμορφώσεις του φλοιού της Γής''', όπως αυτές θεωρούνται και περιγράφονται από την [[Νέα Παγκόσμια Τεκτονική]] ([[Θεωρία των Λιθοσφαιρικών Πλακών]]) και την [[Γεωδυναμική]].
 
Υπάρχουν ωστόσο ειδικές περιπτώσεις δομών που εμφανίζονται σαν ρήγματα, οι οποίες δεν συνδέονται με εκτεταμένη τεκτονική δραστηριότητα. Τέτοια είναι τα συνιζηματογενή, τα βαρυτικά και άλλα ''ατεκτονικά'' ρήγματα, τα οποία οφείλονται καθαρά σε τοπικά αίτια κατανομής της πυκνότητας και, της πλαστιμότητας και του [[Βάρος|βάρους]] μέσα σε γεωλογικούς σχηματισμούς.
 
Τα δύο τμήματα εκατέρωθεν του επιπέδου του ρήγματος ονομάζονται '''τεμάχη ή μπλοκ ή σκέλη''' του ρήγματος. Η επιφάνεια που προκύπτει από τις σχετικές μετακινήσεις των δύο σκελών ονομάζεται '''κάτοπτρο''' του ρήγματος. Το κάτοπτρο του ρήγματος δεν είναι πάντα ορατό: είτε γιατί έχει διαβρωθεί από την τελευταία ολίσθηση των τεμαχών, είτε διότι είναι ενδεχομένως καλυμμένο με κάποιο υπερκείμνεο ίζημα, είτε γιατί το ρήγμα δεν έχει επιφανειακή εμφάνιση.Στην περίπτωση που είναι ορατό και δεν έχει υποστεί έντονη διάβρωση παρατηρούνται σχεδόν πάντα οι '''γραμμές ολίσθησης''', οι οποίες αποτυπώνουν την κίνηση των τεμαχών.. Σχηματίζονται από την τριβή σκληρών υλικών (κόκκων χαλαζία, κροκαλών κ.ά), τα οποία λόγω της αντίθετης κίνησης των δυο σκελών εκατέρωθεν του ρήγματος, σύρθηκαν πάνω στη ρηξιγενή επιφάνεια.<ref>[http://www.geo.auth.gr/537/ch5.htm Γεωλογικό Τμήμα Α.Π.Θ.]</ref> . Όπως είναι φυσικό, στο επίπεδο του ρήγματος τα πετρώματα θρυμματίζονται δημιουργώντας μια ζώνη από θραύσματα. Τα πιο αδρόκοκκα θραύσματα που σχηματίζονται σε ζώνες ρηγμάτων κοντά στην επιφάνεια σε συνθήκες χαμηλής πίεσης και θερμοκρασίας ονομάζονται [[κατακλαστίτες]], ενώ πιο λεπτόκοκκα, καλά κατεργασμένα υλικά με χαρακτηριστική μικροσκοπική εμφάνιση (στο πολωτικό μικροσκόπιο) που δημιουργούνται σε μεγαλύτερα βάθη καλούνται [[μυλωνίτες]].