Παλαιό Φρούριο (Κέρκυρα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Η πολιορκία του 1716==

[[Αρχείο:Corfu old town & Old Fortress.jpg|thumb|250px|Το Παλαιό Φρούριο και η Παλαιά Πόλη της Κέρκυρας.]]

Οι Οθωμανοί έκαναν νέες προσπάθειες να καταλάβουν την Κέρκυρα όταν ξέσπασε ο [[Έβδομος Βενετοτουρκικός πόλεμος]] και έγινε εύκολα η Οθωμανική ανακατάληψη της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]] (1716). Οι Βενετοί διόρισαν διοικητή τον κόμη Γιοχάνες Ματθαίο βον ντερ Σούλενμπουργκ που ενίσχυσε σημαντικά την άμυνα του κάστρου, σε λίγο έφτασε και ο στρατός των Βενετών υπό την ηγεσία του μετέπειτα δόγη Αλβίζε Γ΄ Μοτσενίγκο.<ref>Stamatopoulos, Nondas (1993). Old Corfu: history and culture (3 ed.). N. Stamatopoulos. pp. 31, 158&ndash, 162. where now stands the Old Fortress (see p. 158). This new town was called after its twin peaks Corypho (from the Greek «coryphe», summit), whence the modern western name of Corfu. (page 31)</ref><ref>John Freely (28 April 2008). The Ionian Islands: Corfu, Cephalonia, Ithaka and Beyond</ref><ref>https://books.google.gr/books?id=1r9l_0lXcFUC&pg=PA292&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false</ref> Ο Καρά Μουσταφά Πασάς ξεκίνησε την πολιορκία (6 Ιουλίου 1716), οι Οθωμανοί τοποθέτησαν το πυροβολικό τους σε στρατηγικά σημεία στους λόφους του Αβράμη και του Σαρόκκο και ξεκίνησαν την πολιορκία της Ακρόπολης.<ref>Stamatopoulos, Nondas (1993). Old Corfu: history and culture (3 ed.). N. Stamatopoulos. pp. 31, 158&ndash, 162. where now stands the Old Fortress (see p. 158). This new town was called after its twin peaks Corypho (from the Greek «coryphe», summit), whence the modern western name of Corfu. (page 31)</ref><ref>John Freely (28 April 2008). The Ionian Islands: Corfu, Cephalonia, Ithaka and Beyond</ref><ref>https://books.google.gr/books?id=1r9l_0lXcFUC&pg=PA292&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false</ref> Οι Βενετοί και οι Κερκυραίοι με τον κόμη Σούλενμπουργκ αντιστάθηκαν για άλλη μια φορά πολύ σκληρά, οι Οθωμανοί ύστερα από πολιορκία που κράτησε επτά βδομάδες διέκοψαν τις προσπάθειες τους και έφυγαν από το νησί (19 Αυγούστου 1716).<ref>John Freely (28 April 2008). The Ionian Islands: Corfu, Cephalonia, Ithaka and Beyond</ref> Μετά την αναχώρηση των Οθωμανών οι Βενετσιάνοι και ο κόμης Σούλενμπουργκ ενίσχυσαν ξανά την άμυνα της Κέρκυρας ιδιαίτερα στους λόφους του Αβράμη και του Σαρόκκο για να προστατεύσουν το νησί από μελλοντικές επιθέσεις. Στην Γουβιά δημιούργησαν ένα νέο οπλοστάσιο για να εξυπηρετήσει τον στόλο τους.<ref>John Freely (28 April 2008). The Ionian Islands: Corfu, Cephalonia, Ithaka and Beyond</ref>

 

==Η καταστροφή του 1718==

[[File:Baluard_de_la_fortalesa_vella_de_Corfú.JPG|thumb|right|250px|Η βόρεια πλευρά της ''"Κόντρα Φόσσα"'' από τον κόλπο της Κέρκυρας, διακρίνονται και τα δυο κάστρα.]]

Μια έκρηξη στην πυριτιδαποθήκη του Παλαιού Κάστρου είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή των περισσότερων κτηρίων σε ολόκληρο το Φρούριο (1718), ανάμεσα τους και το κτίριο του κυβερνήτη.<ref>John Julius Norwich (4 December 2007). The Middle Sea: A History of the Mediterranean</ref> Οι νεκροί από την έκρηξη ήταν εκατοντάδες, περιγράφεται σαν μια ''"από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Κέρκυρας"''.<ref>John Freely (28 April 2008). The Ionian Islands: Corfu, Cephalonia, Ithaka and Beyond</ref><ref>https://books.google.gr/books?id=PpkvAAAAYAAJ&pg=PA340&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false</ref><ref>Claude Frégnac (1968). Merveilles des palais italiens</ref><ref>Robin Barber (1995). Blue Guide, Greece</ref><ref>Giuseppe Mazzariol; Attilia Dorigato (1990). Intérieurs vénitiens</ref><ref>E. Smedley, Hugh J. Rose and Henry J. Rose, eds. (1845). Encyclopædia metropolitana; or, Universal dictionary of knowledge</ref> Ο Βενετός διοικητής του φρουρίου Αντρέα Πιζάνι αδελφός του [[Δόγηδες της Βενετίας|Δόγη της Βενετίας]] [[Αλβίζε Γ΄ Μοτσενίγκο]] ήταν ανάμεσα στους νεκρούς.<ref>John Julius Norwich (4 December 2007). The Middle Sea: A History of the Mediterranean</ref><ref>Claude Frégnac (1968). Merveilles des palais italiens</ref> Το ''"Παλαιό Κάστρο"'' οικοδομήθηκε ξανά από τον Σούλενμπουργκ, κατασκεύασε δυο νέα κτίρια στους λόφους του Αβράμη και του Σαρόκκο (1721) που κατεδαφίστηκαν όταν ενώθηκε η Κέρκυρα με την Ελλάδα σύμφωνα με τους όρους της ''"Συνθήκης του Λονδίνου"'' (1864).<ref>Stamatopoulos, Nondas (1993). Old Corfu: history and culture (3 ed.). N. Stamatopoulos. pp. 31, 158&ndash, 162. where now stands the Old Fortress (see p. 158). This new town was called after its twin peaks Corypho (from the Greek «coryphe», summit), whence the modern western name of Corfu. (page 31)</ref><ref>John Freely (28 April 2008). The Ionian Islands: Corfu, Cephalonia, Ithaka and Beyond</ref>

Οι κυβερνήτες του Παλαιού και του Νέου Κάστρου ήταν διορισμένοι από την Δημοκρατία της Βενετίας για περίοδο δυο ετών, οι δυο κυβερνήτες έδιναν όρκο στην Γερουσία της Βενετίας να μην επικοινωνούν καθόλου μεταξύ τους την διετή περίοδο που κυβερνούσαν. Ο σκοπός του όρκου ήταν να αποφύγουν τυχόν συνωμοσία με στόχο την εξέγερση απέναντι στην Δημοκρατία.<ref>https://books.google.gr/books?id=r9UWAAAAQAAJ&pg=PA59&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false</ref>

 

 

Στο διπλωματικό επεισόδιο που ξέσπασε ανάμεσα στην Ιταλία και την Ελλάδα μετά την [[Δολοφονία Τελλίνι]] στην [[Αλβανία]] τα δυο κάστρα βομβαρδίστηκαν από την Ιταλική Πολεμική Αεροπορία.<ref>Spyridōn Mouratidēs (2005). Prosphyges tēs Mikras Asias, Pontou kai Anatolikēs Thrakēs stēn Kerkyra 1922-1932</ref>

Οι [[Ναζιστική Γερμανία|Ναζί]] χρησιμοποίησαν τα δυο κάστρα για να φυλακίσουν τους [[Ιουδαϊσμός|Εβραίους]] της Κέρκυρας όταν τελείωσε ο [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]]. Οι Εβραίοι κλήθηκαν από τους Γερμανούς (8 Ιουνίου 1944) να παρουσιαστούν το πρωί της επόμενης μέρας στο Παλαιό Κάστρο, πολλοί δραπέτευσαν στην ύπαιθρο αλλά οι περισσότεροι παρουσιάστηκαν το πρωί της 9ης Ιουνίου επειδή φοβήθηκαν για τις οικογένειες τους. Οι Γερμανοί τους ανάγκασαν να παραδώσουν τα κοσμήματα, την περιουσία τους και τους φυλάκισαν στο κάστρο. Οι Εβραίοι έζησαν μερικές μέρες σε πολύ δύσκολες συνθήκες, στην συνέχεια μεταφέρθηκαν διαδοχικά στην [[Λευκάδα]], στην [[Πάτρα]], στον [[Πειραιάς|Πειραιά]] και στο [[Χαϊδάρι]], από εκεί κατέληξαν στο [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς]].<ref>Mark Mazower (2001). Inside Hitler's Greece: The Experience of Occupation, 1941-44</ref><ref>https://books.google.gr/books?id=rP1QOknibUkC&pg=PA74&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false</ref> Από τους υπόλοιπους που εγκατέλειψαν την Κέρκυρα επέστρεψαν τελικά μόνο οι 120.<ref>Mark Mazower (2001). Inside Hitler's Greece: The Experience of Occupation, 1941-44</ref>

 

==Το Φρούριο σήμερα==

 

==Διάφορα αξιοθέατα==

[[File:Estàtua_de_Johann_Matthias_von_der_Schulenburg_a_Corfú.JPG|thumb|right|250px|Ανδριάντας του Στρατάρχη Σούλενμπουργκ στην ''"Πλατεία Σπιανάδα"'']]

Το Βενετικό άγαλμα προς τιμήν του Στρατάρχη Σούλενμπουργκ που βοήθησε τους Κερκυραίους να εκδιώξουν τους Τούρκους στην πολιορκία του 1716 έχει μεταφερθεί σήμερα μπροστά από την αψιδωτή είσοδο του φρουρίου στην ''"πλατεία Σπινιάδα"''. Από την αψιδωτή είσοδο γίνεται η είσοδος στην γαλαρία που οδηγεί στο κέντρο της Ακρόπολης, ένας διάδρομος στα αριστερά οδηγεί στην βόρεια έπαλξη του φρουρίου. Στο τέλος της σήραγγας βρίσκεται ένα στενό δρομάκι που οδηγεί στο παλιό στρατόπεδο, σήμερα έχει εγκαταλειφθεί. Στο νότιο τμήμα του λόφου επισημαίνουμε τον Δωρικό ναό του [[Άγιος Γεώργιος|Αγίου Γεωργίου]] (1840) έργο των Άγγλων για την Βρετανική Κοινότητα. Ο ναός μετατράπηκε μετά την αποχώρηση των Βρετανών σε Καθολική εκκλησία και διακοσμήθηκε με εικόνες από τον ναό του [[Άγιος Σπυρίδων Τριμυθούντος|Αγίου Σπυρίδωνα]] που υπάρχει στην παλιά πόλη της Κέρκυρας.

 

==Δείτε Επίσης==

*[[Κέρκυρα (πόλη)|Η πόλη της Κέρκυρας]]

 

==Αναφορές==

<references />

 

==Πηγές==

*Claude Frégnac (1968). Merveilles des palais italiens

*E. Smedley, Hugh J. Rose and Henry J. Rose, eds. (1845).

 

==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==

*[http://ikee.lib.auth.gr/record/57202 ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ]

*[http://www.enosieptanision.gr/el/ionia-nisia/simera/182-kerkira.html ΕΝΩΣΗ ΕΠΤΑΝΗΣΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ]