Κέρκυρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 136:
Όταν ξέσπασε ο [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]] η Κέρκυρα έγινε καταφύγιο του Σερβικού στρατού, όταν η πατρίδα τους βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς, τους Αυστριακούς και τους Βούλγαρους κατέφυγε στα πλοία των συμμάχων. Οι Σέρβοι στρατιώτες πέθαναν στην πλειοψηφία τους από την πείνα, το κρύο και τις κακουχίες, τάφηκαν στα νερά δίπλα από το νησί [[Βίδο Κέρκυρας]] στο στόμιο του κόλπου, οι Σέρβοι ανήγειραν μνημείο για να τιμήσουν τους νεκρούς και να ευχαριστήσουν τους Έλληνες. Τα νερά γύρω από το Βίδο σύμφωνα με ένα ποίημα που έγραψε ο Μιλουτίν Μπότζικ όταν έληξε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ονομάστηκαν από τους Σέρβους ''"Μπλε τάφος"''.
 
====Άφιξη και εγκατάσταση Μικρασιατών====
Μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]] και την [[Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923]] η Κέρκυρα ήταν ένα από τα κυριότερα κέντρα υποδοχής Ελλήνων προσφύγων από τη [[Μικρά Ασία]] και την [[Ανατολική Θράκη]] (1922-1932). Πολλές οικογένειες Μικρασιατών προσφύγων εγκαταστάθηκαν στο [[Παλαιό Φρούριο (Κέρκυρα)|Παλαιό Φρούριο]] και υπέστησαν τις συνέπειες από τον ιταλικό φασιστικό βομβαρδισμό του 1923 κατά την [[Ιταλική εισβολή στην Κέρκυρα]]. Ακόμη εγκαταστάθηκαν προσωρινά σε αποθήκες και στο Δημοτικό Θέατρο. Η έλλειψη επαγγελματικής αποκατάστασης ήταν ο κυριότερος από τους λόγους που πολλοί από τους πρόσφυγες έφυγαν από την Κέρκυρα αναζητώντας κάποιο καταλληλότερο μέρος στην υπόλοιπη Ελλάδα για οριστική εγκατάσταση. Από τους 30.000 περίπου πρόσφυγες που κατέφυγαν στο νησί μέχρι το 1930 εγκαταστάθηκαν μόνιμα περίπου 2.000, ανάμεσα τους ο [[Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης]] και ο ιατρός Γεώργιος Βαγιανός από το [[Ικόνιο]] της Μικράς Ασίας, ο οποίος επέδειξε εξέχουσα φιλανθρωπική δράση και αποτέλεσε και ευεργέτη της πόλης.<ref>ο ιατρός Γεώργιος Βαγιανός δώρισε το συντριβάνι στην πλατεία Σπιανάδα αλλά και ολόκληρη την περιουσία του στον Δήμο Κέρκυρας</ref><ref>Μοναχού Παϊσίου Αγιορείτου (1991). Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης. Σουρωτή Θεσσαλονίκης: Εκδόσεις Ιερού Ησυχαστηρίου Μοναζουσών «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», σελ. 32-35.</ref><ref>Γρηγόρης Δαφνής, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος, εκδ. Κάκτος, Αθήνα, 1997</ref>
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κέρκυρα"