Σέρβια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Δήμος Σερβίων: διόρθωση λέξης
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android
→‎Ιστορία και Ονομασία: αφαίρεση περιττού τόνου
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android
Γραμμή 56:
Η ονομασία των Σερβίων προήλθε από το [[λατινική γλώσσα|λατινικό]] ρήμα «servo» που σημαίνει «φυλάττω, παρατηρώ», το οποίο πράγματι ανταποκρίνεται στη γεωγραφία της περιοχής αφού για αιώνες -και κυρίως επί [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]]- λόγω της θέσης του, ήταν ένα απόρθητο φρούριο που έλεγχε τις μοναδικές διόδους μεταξύ [[Δυτική Μακεδονία | Δυτικής Μακεδονίας]] και Θεσσαλίας. Η πρώτη ονομασία των Σερβίων ήταν «Φυλακαί» επί Μακεδόνων (από το ρήμα «φυλάττω») και μέχρι τις αρχές του 2ου μ.Χ. αιώνα. Όταν όμως κατέλαβαν την πόλη οι [[Ρωμαίοι]], τη μετέφρασαν στη δική τους γλώσσα ως «Σέρβια» (Servia) που σημαίνει «φυλακτήρια»/«παρατηρητήρια», όπως είπαμε παραπάνω από το λατινικό ρήμα servo = φυλάττω/παρατηρώ. Ο Ρωμαίος συγγραφέας [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλίνιος]] (23-79 μ.Χ.) μνημονεύει τους κατοίκους των Φυλακών αποκαλώντας τους «Φυλακήσιους». Το όνομα αυτό υπάρχει και σε επιγραφή που βρέθηκε στη [[Βέροια]], η οποία έχει ως εξής: «''Παρμενίων Γλαυκία Φυλακήσιος νικητής εν δολίχω.»'' Το πρώτο όνομα «Φυλακαί», όπως και το δεύτερο «Σέρβια», επί Μακεδόνων και Ρωμαίων αντίστοιχα είναι στον πληθυντικό και αυτό γιατί αναφέρεται στις δυο διόδους των Σερβίων και των στενών «Πόρτες». Τα Σέρβια βρίσκονται εκεί που συναντιούνται το [[Τίταρος|Τιτάριο όρος]] με τα [[Καμβούνια όρη|Καμβούνια]].
 
Η επιστημονική γλωσσολογική έρευνα έχει στραφεί προς σλαβικές λέξεις, πράγμα που θα συμφωνούσε με την ίδρυση του οικισμού τον 7ο αιώνα και τον εποικισμό του από Σέρβους τούτου Δούναβη. Συγκεκριμένα, έχει υποστηριχθεί ότι το τοπωνύμιο ''Σέρβια'' προέρχεται από το [[Σερβοκροατική γλώσσα|σερβοκρ.]] ''sřb'' «Σέρβος»<ref>M. Vasmer, 1941: ''Die Slaven in Griechenland'', Berlin: Akademie der Wissenschaften in Kommission bei W. de Gruyter, σελ. 187.</ref>, καθώς και η άποψη ότι συνδέεται με τη λ. ''σέμπρα'' «συνεταιρισμός γεωργών» (< ''σέμπρος'' < σλαβ. ''sębr''<ref>Κ. Οικονόμου, 1986: ''Τοπωνυμικό Ζαγορίου'', Ιωάννινα: Δωδώνη (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), σελ. 347.</ref>). Εντούτοις, την αναγωγή στο εθνωνύμιο ''Σέρβος'' απέκρουε ο [[Κωνσταντίνος Άμαντος]], ο οποίος υποστήριζε ότι ίσως πρόκειται για κύριο όνομα ''Σέρβιος'', προβάλλοντας το επιχείρημα ότι το εθνικό όνομα ''Σέρβος'' δεν απαντά νωρίτερα από τον 9ο αιώνα<ref>Κ. Άμαντος, 1951 (β΄έκδ.) ''Ιστορία τού βυζαντινού κράτους'', τόμ. Α΄, Αθήνα: ΟΕΣΒ, σελ. [http://e-library.iep.edu.gr/iep/collection/browse/item.html?tab=01&code=01-19062 277, 455-456].</ref>. Ως αποτέλεσμα, δεν υπάρχει μέχρι σήμερα οριστικά παραδεκτή άποψη για την προέλευση του τοπωνυμίου.
 
Η καθεαυτού πόλη ιδρύθηκε από τον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ηράκλειο περί τα μέσα του 7ου αιώνα προκειμένου να εποικισθεί από Σέρβους που εκείνη την εποχή είχαν κατέβει από τις περιοχές του Δούναβη και του Σαύου. Μετά την αποχώρηση των Σέρβων η πόλη παρέμεινε ως βυζαντινό φρούριο. Τον 10ο αιώνα καταλήφθηκαν από τους Βουλγάρους αλλά γρήγορα όμως ανακαταλήφθηκε από τον Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο ο οποίος και γκρέμισε το φρούριο και τα τείχη τα οποία όμως ανοικοδομήθηκαν το 1257 μετά τη μάχη της Πελαγονίας. Μερικά τμήματα εκείνου του τείχους είναι το λεγόμενο "Κάστρο της Ωριάς" που σώζεται μέχρι σήμερα.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σέρβια"