Πάρνηθα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Μόλα-Παλιομήλεσι-Σφενδάλη'''. Από το εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου στη Μόλα ακολουθούμε για 2 km το δασικό δρόμο προς Σαλονίκη και στη συνέχεια με ΒΑ πορεία κατηφορίζουμε παράλληλα προς την κοίτη του ρέματος Παλιομήλεση, περνάμε μέσα από πυκνά δάση ελάτης, πεύκης και αειφύλλων πλατυφύλλων, συναντάμε λάκες, πηγές με θεόρατα πλατάνια και καταλήγουμε στο σιδηροδρομικό σταθμό της Σφενδάλης. Μέσος χρόνος διαδρομής 3 ώρες.

 

[[Αρχείο:Parnitha Tatoi 01.jpg|right|μικρογραφία|250x250εσ|Η Πάρνηθα από το Τατόι]]

Τα περισσότερα χωριά γύρω από την Πάρνηθα δημιουργήθηκαν μετά την εγκατάσταση [[Αρβανίτες|Αρβανιτών]] στην περιοχή από τα τέλη του 14ου αιώνα, όταν η περιοχή της Αττικοβοιωτίας βρισκόταν υπό τη διοίκηση της Καταλανικής εταιρίας, μέχρι τα μισά του 15ου αιώνα, την περίοδο της κατάλυσης των Φράγκικων κρατιδίων της Ελλάδας από τους Τούρκους. Τέτοια είναι, όπως το μαρτυρούν και οι ονομασίες τους, το Κακοσάλεσι ([[Αυλώνα Αττικής|Αυλώνα]]), το [[Καπανδρίτι]],τα Κιούρκα ([[Αφίδνες]]),το Μενίδι ([[Αχαρνές Αττικής|Αχαρνές]]), η Χασιά ([[Φυλή Αττικής|Φυλή]]), τα [[Σκούρτα]], η Λιάτανη ([[Άγιος Θωμάς Βοιωτίας|Άγιος Θωμάς)]], η [[Μαλακάσα]] κλπ. Επίσης οι οικισμοί που ερήμωσαν στη συνέχεια, όπως το [[Κατσιμίδι]] και το παλιό Λιόπεσι στην περιοχή του [[Τατόι|Τατοΐου]], είχαν αρβανίτικη προέλευση. Τα χωριά της Πάρνηθας που δεν είναι αποτέλεσμα εγκατάστασης αρβανιτών είναι οι νεότεροι οικισμοί της Πάρνηθας, όπως το [[Κρυονέρι Αττικής|Κρυονέρι]] (δημιουργήθηκε από Μικρασιάτες πρόσφυγες), οι [[Θρακομακεδόνες Αττικής|Θρακομακεδόνες]] και η [[Βαρυμπόμπη]] (οι οποίοι δημιουργήθηκαν από οικοδομικούς συνεταιρισμούς στα μέσα του 20ού αιώνα).<ref>[http://www.kathimerini.gr/4Dcgi/4dcgi/_w_articles_kathglobal_1_01/01/2005_1283609 Καθημερινή, οι οικισμοί της Πάρνηθας, 1-1-2005]</ref>