Ροδρίγο του Αραγόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Veneto 0031.jpg|thumb|left|150px|Η Λουκρητία Βοργία, μητέρα τού Ροδρίγο.]]

Όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του Αλφόνσος το 1500, η Λουκρητία εξαναγκάστηκε να αφήσει τον γιο της, με σκοπό να παντρευτεί τον [[Αλφόνσος Α΄ των Έστε|Αλφόνσο των Έστε]] δούκα της Φε3ρράραςΦερράρας. Εμπιστεύθηκε τον Ροδρίγο στον Φραγκίσκο Βοργία· η ηΛουκρητίαΛουκρητία άφησε τη Ρώμη το 1502 και δεν τον ξαναείδε ποτέ. Ο Ροδρίγο στη Ρώμη κληρονόμησε από τον πατέρα του το δουκάτο τού Μπισέλε και όλες τις ιδιοκτησίες του. Από τον πάπα έλαβε τον τίτλο τού δούκα της Σερμονέτα και μετάλλια κόπηκαν με το όνομα και τους τίτλους του. Όταν ο Αλέξανδρος ΣΤ΄ απεβίωσε το 1503, οι εχθροί τού πάπα κλείδωσαν τον Ροδρίγο στο καστέλ Σαντ' Άντζελο, μαζί με τους υπόλοιπους της οικογένειας των Βοργία. Τότε η Λουκρητία κανόνισε την απόλυση των παιδιών της με αλληλογραφία και συμμαχίες, και ζήτησε ο Ροδρίγο να ανατραφεί από την οικογένεια τού πατέρα τού Αλφόνσου.

Ο Ροδρίγο έζησε με την αδελφή τού πατέρα του Σάντσα ως το τέλος της το 1506. Έπειτα μεγάλωσε με την άλλη αδελφή τηςτού πατέρα του, την Ισαβέλλα δούκισσα τού Μπάρι. Η Λουκρητία προσπάθησε πολλές φορές να έχει για λίγο τον Ροδρίγο στη Φερράρα, αλλά τα σχέδιά της ματαιωνόταν. Τού έτελνε δώρα και επιστολές και όταν αυτός έγινε 9 ετών, τού έστειλε έναν εκπαιδευτή από το Πανεπιστήμιο της Φερράρα. Το 1506 η Λουκρητία κανόνισε μία συνάντηση στη βασιλική της Σάντα Κάζα στο Λορέτο, αλλά αυτή δεν έγινε ποτέ. Το 1512 ο Ροδρίγο, 12 ετών, ασθένησε στο Μπάρι και απεβίωσε. Έπειτα από αυτό, επετράπη στη Λουκρητία να πάει στο Μπισέλε με σκοπό να εκκκαθαρίσει την περιουσία, έτσι αφέθηκε από την Αυλή. H Λουκρητία παρακολούθησε την επικήδεια τελετή και έπειτα επέστρεψε στη μονή τού Σαν Μπερναντίνο, όπου έμεινε θλιμμένη για ένα μήνα. Μόνο το 1518, ένα έτος πριν το τέλος της, έλαβε την περιουσία τού Ροδρίγο.