Η '''Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1917''' ([[Ιούνιος]] [[1917]] – [[Νοέμβριος 1920) αντικατέστησε την επαναστατική ή "προσωρινή"]] [[Κυβέρνηση Εθνικής Αμύνης1920]]), πουανέλαβε, είχεχωρίς δημιουργήσειεκλογές, ο ίδιος και που ήλεγχεμετά την τότεπαραίτηση βόρειο Ελλάδα καθώς και τηντης [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1917]]|προηγούμενης πουκυβέρνησης ήταν η επίσημη κυβέρνηση της χώρας και έλεγχε τη νότια Ελλάδα. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ανέλαβε ως εγκάθετος πρωθυπουργός της [[ΑντάντΖαΐμη]], χωρίς εκλογές, μετά την παραίτηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη, την εκθρόνιση του [[Κωνσταντίνος Α' της Ελλάδας|Κωνσταντίνου Α']] και την ανάληψη των βασιλικών καθηκόντων από τον [[Αλέξανδρος Α΄ της Ελλάδας|Αλέξανδρο Α΄]], όπως είχαν επιβάλλει οι Αγγλογάλλοι, συνεχίζονταςτην ναδιακυβέρνηση διατηρούντου υπό κατάσχεση τον ελληνικό στόλο. Είχε αρνηθεί να ορκιστεί από τον [[Αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος Α΄|Αρχιεπίσκοπο Θεόκλητο Α΄]]ενωμένου και ορκίστηκεπάλι τελικά από τον [[Αρχιμανδρίτης|αρχιμανδρίτη]] [[Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Α΄|Χρυσόστομο Παπαδόπουλο]]<ref>Θεοδόσης Τσιρώνης, Εκκλησία πολιτευομένηκράτους. Ο πολιτικός λόγος της Εκκλησίας της Ελλάδος (1913-1941), εκδ. Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2010,σελ. 104,υποσ. 155</ref>
