Πόρτο Ράφτη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μια σειρά αρχαιολογικών ευρημάτων δείχνει την ανθρώπινη παρουσία στον χώρο τουλάχιστον από την εποχή της Πρώιμης Χαλκοκρατίας ([[2600]]-[[1800]] π.Χ.), η περιοχή αντιστοιχεί στους [[Αρχαία Αθήνα|αρχαίους δήμους]] των [[Πρασιές Πανδιονίδας|Πρασιών]] (νοτιανατολικά) και [[Στειρία]]ς (βόρεια). Την [[Μυκηναϊκός πολιτισμός|Μυκηναϊκή περίοδο]] ([[1580]] - [[1100]] π.χ.) παρατηρείται αύξηση του πληθυσμού στην περιοχή με νέους οικισμούς στο βουνό Περατή ,στον Βαραμπά κοντά στο εκκλησάκι της Παναγίας ,στα νησιά Ράφτης και Ραφτοπούλα, στο Λιγόρι και στον Μπρασά. Το [[1962]], στην περιοχή Περατή βρέθηκε τμήμα μυκηναϊκού νεκροταφείου με 21 ασύλητους και 10 συλημένους τάφους<ref>''Πλήθος αρχαίων σε όλη τη χώρα'', Ιστορικό Λεύκωμα 1962, σελ. 149, Καθημερινή (1997)</ref>.

Τον 8ο αιώνα π.χ. με την οικοδόμηση του ιερού της [[Άρτεμις|Αρτέμιδας]] στην γειτονική Βραυρώνα ένα από τα σπουδαιότερα ιερά στην Ελλάδα έχουμε δημιουργία νέων οικισμών στην περιοχή, άλλα λατρευτικά ιερά υπήρχαν στην Μερέντα και την Χαμολιά. Οι πληθυσμοί ασχολούνται εκείνη την εποχή με την γεωργία και το εμπόριο με τις [[Κυκλάδες]]. Την πρωτοβυζαντινή περίοδο η περιοχή του Πόρτο Ράφτη εξακολουθούσε να κατοικείται, βρέθηκαν ερείπια μιας τρίκλιτης παλαιοχριστιανικής βασιλικής, οργανωμένο νεκροταφείο, δημόσιο κτήριο, λουτρικό συγκρότημα, λείψανα οικιών, γλυπτά και νομίσματα. Από τον 12ο αιώνα μετά την κατάρρευση του [[Βυζάντιο|Βυζαντίου]] και με τις ληστρικές επιδρομές των πειρατών η περιοχή ερημώθηκε, μετά την έλευση των [[Αρβανίτες|Αρβανιτών]] τον 14ο αιώνα ακολούθησε τις τύχες του γειτονικού Μαρκόπουλου. Στις αρχές του 20ου αιώνα το Πόρτο Ράφτη ήταν ένας μικρός οικισμός με κατοίκους προερχόμενους από το Μαρκόπουλο, η κύρια ασχολία του ήταν το ψάρεμα, η καλλιέργεια μπαστανιών και το εμπόριο με τα νησιά του Αιγαίου. Το λιμάνι το χρησιμοποιούσε και ο ΣυναιτερισμόςΣυνεταιρισμός Μαρκό για να στέλνει στα νησιά και στη βόρεια Ελλάδα κρασί και μούστο καθώς και για εξαγωγές των ίδιων προϊόντων στην [[Μασσαλία]].

Η [[Νεκρόπολη]] (1400-1100 π.X.) βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του κόλπου, στον Άγιο Σπυρίδωνα. OιΟι αρχαιολόγοι ταυτίζουν την περιοχή με τον αρχαίο [[Αρχαία Αθήνα|αττικό]] δήμο των Πρασιών, από εδώ έφευγαν οι ιερές πομπές για τη [[Δήλος|Δήλο]]. Στο κέντρο της πόλης πάνω από την παραλιακή οδό Γρέγου έχει βρεθεί μεγάλο αρχαίο δημόσιο κτίριο και λουτρά.