|
Ο όρος δεν περιλαμβάνει μόνο τα εδάφη της κοιλάδας [[Μπεκάα]] του [[Λίβανος|Λιβάνου]], αλλά καλύπτει ολόκληρη την περιοχή που ορίζεται από τα παράλια της Μεσογείου, τον ποταμό [[Ορόντης ποταμός|Ορόντη]] (Ναχρ-ελ-Άζι), έφτανε νότια ως την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και βόρεια ως τη [[Λαοδίκεια η κατά Λίβανον|Λαοδίκεια]] ([[Λατάκια]]).
Ο όρος συναντάται για πρώτη φορά στην ''Ανάβαση'' του [[Αρριανός|Αρριανού]]<ref>[http://www.mousaios.gr/articles/opin/index.html Αλεξάνδρου Ανάβασις, Αρριανός, 2.13.7]</ref> κι εχειέχει αποτελεσειαποτελέσει γιαπολλές καποιουςφορές ερευνητες αντικειμενο συζητησηςαντικείμενο συζήτησης. ΚαποιοιΊσως μελετητες θεωρουν πως προκειταιπρόκειται για μεταγραφημεταγραφή της αραμαικης λεξης[[αραμαϊκά|αραμαϊκής]] λέξης kul, ,που σημαινεισημαίνει " ολοκληροςολόκληρος",υποδηλωνοντας ετσιυποδηλώνοντας οληέτσι όλη τη [[Συρία]]<ref>M. Sartre, "La Syrie creuse n'existe pas", στον G. L. Gatier, et al. Géographie historique au proche-orient (1988:15-40), αναβιώνοντας την ερμηνεία του A. Schalit (1954), αναφέρεται από τον Robin Lane Fox, Travelling Heroes in the Epic Age of Homer(2008, notes p378f): "the crux is solved".</ref>.Η πιο επικρατεστερη αποψη ειναι αυτη, που συνανταται στις αρχαιες πηγες ,οτι προερχεται απ την αρχαιοελληνικη λεξη κοιλος, -η, -ον, που σημαινει βαθουλωτος ,κοιλος, κουφιος. Κατα το λεξικο liddel and Scott ( Επιτομη του Μεγαλου Λεξικου αρχαιας ελληνικης γλωσσης, Εκδοσεις πελεκανος 2007<ref>{{Cite book|title=Η Επιτομη του Μεγαλου Λεξικου της Αρχαιας Ελληνικης Γλωσσης|first=Henry george|last=Ridell|isbn=9788823770072|year=1889|location=Πελεκανος|page=|quote=}}</ref> ) , η λεξη κοιλος χρησιμοποιειται για τοπους και σημαινει αυτος που βρισκεται σε κοιλαδα ή που σχηματιζει κοιλαδα , αναλογο παραδειγμα βρισκουμε στην Ομηρου [[Οδύσσεια|Οδυσσεια]]( στχ 1 ,ραψωδια Δ )<< ηοι δ΄ ιξον κοιλην [[Αρχαία Σπάρτη|Λακεδαιμωνα]] κητωεσσαν..>> <ref>{{Cite book|title=Οδυσσεια|first=Ομηρου|last=|isbn=9783869510248|year=|location=|page=|quote=}}</ref>.
Την εξηγηση της ονομασιας κοιλη Συρια συνανταμε στο αποσπασμα απ τα Γεωγραφικα του [[Στράβων|Στραβων]] ( strabo Geographica , book 16, chapter 2,section 16,line 1) <ref>{{Cite book|title=Γεωγραφικα ΙΣΤ|first=Στραβων|last=|isbn=9789603520054|year=|location=|page=|quote=}}</ref>
<<Δυο δε ταυτ' εστιν ορη τα ποιουντα την κοιλην καλουμενην Συριαν ως αν παραλληλα ,ο τε [[Λίβανος|Λιβανος]] και ο [[Αντιλιβανος]] της κατα Τριπολιν,κατα το του θεου μαλιστα προσωπον , ο δε Αντιλιβανος της κατα Σιδωνα .τελευτωσι δ΄ εγγυς πως των τραχωνων εκει λεγομενων εις αλλη ορη γεωλοφα και καλλικαρπα >>
Χαρακτηριστικο ειναι προς την ιδια κατευθυνση και τ αποσπασμα που συνανταμε στον Ευσταθιο ( Eustathius Philol. ,Scr Eccl.,Commentarii ad Homeri Iliadem ,Volume 1,page 452, line 23)
<<Τον δε ρηθεντων τοπων την μεν Λακεδαιμονα κοιλην λεγει,ως και εν τη Οδυσσεια, δι΄ον λογον και Συρια κοιλη λεγεται .περιεχεται γαρ υπο του [[Ταΰγετος|Ταυγετου]] και του Παρθενιου ορους η Λακεδαιμων.>>
Ο στρατηγός του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίος]] κατέκτησε την Κοίλη Συρία το 318 π.Χ., ωστόσο γρήγορα αποσύρθηκε από αυτή, όταν συμμετείχε στο συνασπισμό εναντίον του [[Αντίγονος Α'|Αντίγονου Α' του Μονόφθαλμου]] το 313 π.Χ. Το 312 ο [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ]] νίκησε το Δημήτριο, γιο του Αντίγονου, στη [[μάχη της Γάζας]], κάτι που επέτρεψε και πάλι στον Πτολεμαίο να καταλάβει την Κοίλη Συρία. Αν και αποσύρθηκε πάλι μετά από λίγους μήνες, αφότου ο Δημήτριος κέρδισε μια μάχη εναντίον του στρατηγού του και ο Αντίγονος εισέβαλε στη Συρία.
|
