Μιχαήλ Ταρχανειώτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Μιχαήλ''' (απεβ. 1284) από την [[Οικογένεια Ταρχανειώτη]] ήταν αριστοκράτης και στρατηγός στη Ρωμανία, που δραστηριοποιήθηκε εναντίον των Τούρκων στη Μικρά Ασία και εναντίον των ΚαπέτωνΚαπετιδών-Ανζού της Νάπολης στα Βαλκάνια από το 1278, ώσπου ασθένησε το 1284.

Την άνοιξη του 1281 ο Ταρχανειώτης οδήγησε τον Ρωμαϊκό στρατό, που εστάλη προς ανακούφιση της πολιορκίας του Βερατίου (Πουλχεριούπολης) από τους ΚαπέτουςΚαπετίδεςς-Ανζού της Νάπολης. Οι στρατιώτες του σε μία επίθεση συνέλαβαν τον διοικητή τους [[Ούγο του Συλλύ]]. Τότε ο στρατός τους πανικοβλήθηκε και νικήθηκαν με μεγάλες απώλειες.<ref>{{harvnb|Bartusis|1997|p=63}}.</ref><ref>{{harvnb|Nicol|1993|pp=65–66}}.</ref> Ο Ταρχανειώτης επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και τέλεσε θρίαμβο με τον αιχμάλωτο Συλλύ στους δρόμους της πόλης. Αρνήθηκε την αναβάθμισή του σε Καίσαρα από μετριοφροσύνη.<ref name="PLP"/> Το 1283/84 ο Ανδρόνικος Β΄ τον έθεσε επικεφαλής της εκστρατείας εναντίον του [[Ιωάννης Α΄ Δούκας|Ιωάννη Α΄]] άρχοντα της Θεσσαλίας. Βάδισε ως εκεί, όπου συνάντησε τον Ρωμαϊκό στόλο και πολιόρκησαν τη Δημητριάδα (Βόλο). Η πόλη έπεσε, αλλά μία επιδημία (μάλλον ελονοσίας) σκότωσε πολλούς στο στράτευμα, ακόμη και τον Ταρχανειώτη, έτσι ο υπόλοιπος στρατός αναγκαστικά υποχώρησε.<ref name="PLP"/><ref>{{harvnb|Bartusis|1997|p=68}}.</ref><ref>{{harvnb|Nicol|1993|p=115}}.</ref>