Άρης Βελουχιώτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{Πληροφορίες προσώπου

| εικόνα = Velouhiotis-lamia-1944-10-19.jpg

| λεζάντα = Ο Άρης Βελουχιώτης μιλά σε συγκέντρωση στη Λαμία στις 29 Οκτωβρίου του 1944, μετά την απελευθέρωση από τις δυνάμεις του Άξονα.

}}

{{Κομμουνισμός}}

Ο '''Θανάσης Κλάρας''' ([[Λαμία]], [[27 Αυγούστου]] [[1905]] – [[Μεσούντα Άρτας|Μεσούντα]], [[15 Ιουνίου]] [[1945]]), γνωστός ως '''Άρης Βελουχιώτης''', ήταν στέλεχος του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας|ΚΚΕ]] και ηγέτης του [[ΕΛΑΣ]], της μεγαλύτερης [[Εθνική Αντίσταση|αντιστασιακής οργάνωσης]] στην Ελλάδα (υπό κομμουνιστική ηγεσία) κατά την περίοδο της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]].

Γεννήθηκε στη [[Λαμία]], όντας γόνος εύπορης οικογένειας. Σπούδασε στην Αβερώφεια Μέση Γεωργική Σχολή Λαρίσης γεωπονική, αλλά σύντομα εγκατέλειψε το επάγγελμά του και μετέβη στην [[Αθήνα]]. Εκεί μυήθηκε στην [[Κομμουνισμός|κομμουνιστική]] ιδεολογία και το 1924 έγινε μέλος της [[Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας|Κομμουνιστικής Νεολαίας Αθήνας]]. Στην διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στάλθηκε στον [[Πειθαρχικός Ουλαμός Καλπακίου|Πειθαρχικό Ουλαμό Καλπακίου]]. Στις γραμμές του ΚΚΕ ανέπτυξε έντονη δράση, ενώ στο τέλος του 1928 έγινε αρχισυντάκτης του ''[[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]]''. Φυλακίστηκε στου [[Φυλακές Συγγρού|Συγγρού]], στην [[Αίγινα]] και στη [[Γυάρος|Γυάρο]] και ως στέλεχος του ΚΚΕ έδρασε στη [[Θράκη]]. Κατά τη [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|μεταξική δικτατορία]] φυλακίστηκε στην Αίγινα και στην [[Κέρκυρα]], όπου υπέγραψε δήλωση μετάνοιας. Στον [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος (1940-1941)|Ελληνοϊταλικό πόλεμο]] υπηρέτησε στο πυροβολικό και μετά την κατάρρευση του μετώπου ζήτησε από το ΚΚΕ την οργάνωση αντάρτικου κατά των κατακτητών. Μετά την ίδρυση του ΕΛΑΣ τον Φεβρουάριο του 1942, τέθηκε επικεφαλής μικρής ένοπλης ομάδας αλλάζοντας το όνομά του σε Άρης Βελουχιώτης. Με δικές του ενέργειες το τμήμα του αναπτύχθηκε εντυπωσιακά και έγινε ο πυρήνας του ΕΛΑΣ στην κεντρική Ελλάδα.