Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 47:
}}
 
Ο '''Λουδοβίκος ΙΔ΄''' (''Louis XIV'', [[5 Σεπτεμβρίου]] [[1638]] - [[1 Σεπτεμβρίου]] [[1715]]), γνωστός και ως «βασιλιάς Ήλιος» από τον [[Οίκος των Βουρβόνων|Οίκο των Βουρβόνων]], ήταν [[Κατάλογος Γάλλων μοναρχών|βασιλιάς της Γαλλίας]] και της [[Βασίλειο της Ναβάρρας|Ναβάρρας]] από το [[1643]] έως τον θάνατό του το [[1715]]. Η βασιλεία του επηρέασε σημαντικά τη [[Γαλλία]] και ολόκληρη την [[Ευρώπη]].
 
==Ηγεμονία==
Γραμμή 53:
[[αρχείο:LouisXIV-child.jpg|thumb|Ο Λουδοβίκος ως Δελφίνος, Porträt von [[Philippe de Champaigne]] (um 1642)]]
 
Ο ''Louis de Bourbon'' γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1638 στο [[Σαιν Ζερμέν εν Λε]]. Η γέννηση έγινε δεκτή ως χαρμόσυνο γεγονός από του συγχρόνους του, επειδή ο γάμος των γονέων του, [[Λουδοβίκος ΙΓ΄|Λουδοβίκου ΙΓ΄]] και [[Άννα της Αυστρίας|Άννας των Αψβούργων]], κόρης του [[Φίλιππος Γ΄ της ΑυστρίαςΙσπανίας|Φιλίππου Γ΄]] της Ισπανίας, παρέμενε άτεκνος επί 23 χρόνια. Μετά από μερικές αποβολές το ζευγάρι είχε αποξενωθεί και η θρησκευόμενη Άννα απέδωσε τη γέννηση τουτού επί μακρόν επιθυμητού διαδόχου στην επέμβαση του [[Φιάκριος|Αγίου Φιακρίου]], οπότε ο νεογέννητος πήρε το δεύτερο όνομα ''Dieudonné'' (''Θεόδοτος''). Το 1640 ακολούθησε η γέννηση του δεύτερου γιου, τουτού [[Φίλιππος Α΄, Δούκας τη Ορλεάνης|Φιλίππου]]. Η καθυστερημένη γέννηση δύο γιων εξασφάλισε τη δυναστική συνέχεια των Βουρβόνων και κατέστησε τη διαδοχή από τον [[Γκαστόν, Δούκας της Ορλεάνης|Γκαστόν της Ορλεάνης]] ισχνό ενδεχόμενο. ΠαρότιΠάντως ο γάμος του Λουδοβίκου και της Άννας παρέμεινε δυστυχής, επειδή ο βασιλιάς αμφισβητούσε την προέλευση των παιδιών του και κατηγορούσε τη γυναίκασύζυγό του ότι κέρδιζε τη συμπάθεια τουτού διαδόχου.
 
Ο Λουδοβίκος πέθανε στις 14 Μαΐου του 1643 και ο μόλις τετράχρονος Δελφίνος ανακηρύχθηκε επίσημα νέος βασιλιάς ως Λουδοβίκος ΙΔ΄. Ένα συμβούλιο αντιβασιλείας υπό την Άννα την Αυστριακή ανέλαβε την εξουσία για τον ανήλικο διάδοχο, ενώ η πραγματική λήψη αποφάσεων ανήκε στον [[Καρδινάλιος|Καρδινάλιο]] [[Ιούλιος Καρδινάλιος Μαζαρίνος|Μαζαρίνο]]. Αυτός είχε ήδη αρχίσει να διαχειρίζεται ως ''Πρώτος Υπουργός'' τις κρατικές υποθέσεις και ήταν [[νονός|ανάδοχος]] του νεαρού βασιλιά.
 
== Η πολιτική του ==
Γραμμή 62:
[[αρχείο:Kardinaal Mazarin.jpg|200px|thumb|Ο [[Καρδινάλιος]] [[Ιούλιος Καρδινάλιος Μαζαρίνος|Μαζαρίνος]], Portrait von [[Philippe de Champaigne]] ([[Musée Condé]], Chantilly)]]
 
Το 1635 η Γαλλία προσχώρησε στον [[Τριακονταετής Πόλεμος|Τριακονταετή Πόλεμο]] στο πλευρό της [[Οίκος των Βάσα|Σουηδίας]], με κύριο στόχο να εξασθενίσει τους [[Οίκο των Αψβούργων|Αψβούργους]]. Οι δυνάμεις της Γαλλίας μάχοντανμαχόταν κατά του αυτοκράτορα της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] και των συμμάχων του, καθώς και εναντίον του Ισπανού βασιλιά. Οι γαλλικές δυνάμεις είχαν στρατιωτικές επιτυχίες· παρόλα αυτά, η σύγκρουση επιβάρυνε σημαντικά τα [[δημόσια οικονομία|δημόσια οικονομικά]].
 
=== Η πτώση του Φουκέ ===
Με τον θάνατο του Μαζαρίνου, στις [[9 Μαρτίου]] [[1661]], το πρώτο βήμα που έκανε ο Λουδοβίκος, ήταν να μειώσει τις αρμοδιότητες και στη συνέχεια να καταργήσει τον θεσμό του Πρωθυπουργού και να πάρει προσωπικά τα ηνία της διακυβέρνησης του γαλλικού βασιλείου. Έξι μήνες αργότερα, στις [[5 Σεπτεμβρίου]] [[1661]], την ημέρα που έγινε 23 ετών, ακολουθώντας τις συμβουλές του [[Ζαν Μπατίστ Κολμπέρ]], διέταξε να συλλάβουν τον [[Νικολά Φουκέ]] (Nicolas Fouquet), ο οποίος ήταν τότε υπουργός οικονομικώνΟικονομικών. Παράλληλα, μείωσε και τις αρμοδιότητες του υπουργού οικονομικώνΟικονομικών. Ο Νικολά Φουκέ υπήρξε όμως ικανός υπουργός οικονομικών και χάρη σε αυτόν η [[Γαλλία]] κατάφερε να ξεπεράσει τη δίνη της οικονομικής καταστροφής, που είχε επιφέρει ο [[Τριακονταετής Πόλεμος]]. ΟΩστόσο βασιλιάςο όμωςβασιλιάς είχε ανάγκη να πάρει όλη την εξουσία στο πρόσωπό του και να μην αφήσει σε κανέναν άλλον δικαιώματα εξουσίας.
 
Μετά από τρία χρόνια, τη θέση του Φουκέ ανέλαβε ο εξίσου ικανός [[Ζαν Μπατίστ Κολμπέρ]].