Γιλβέρτος του Μονπανσιέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Γιλβέρτος των Βουρβόνων''', κόμηςγαλλ. του ΜονπανσιέGilbert (''Gilbert de Montpensier'', [[1443]] - [[15 Οκτωβρίου]] [[1496]]) από τον [[Οίκος των Βουρβόνων|Οίκο των Βουρβόνων]] ήταν κόμης του Μονπανσιέ και δελφίνος του ΟβέρνΩβέρν.

==Βιογραφία==
Ήταν γιος του [[Λουδοβίκος Α΄ του Μονπανσιέ|Λουδοβίκου τωνΑ΄]] Βουρβόνων, κόμητοςκόμη του Μονπανσιέ]] και της Γαβριέλας λαΛα Τουρ <ref>The Biographical Dictionary of the Society for the Diffusion of Useful Knowledge, Vol 4, (Longman, Brown, Green, and Longmans, 1844), 234.</ref>,. διορίστηκεΔιορίστηκε στο Συμβούλιο του Αγίου Μιχαήλ από τον βασιλιά της Γαλλίας [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας|Κάρολο Η']] τον Οκτώβριο του [[1483]].<ref>Boulton, D'Arcy Jonathan Dacre, The Knights of the Crown, (The Boydell Press, 2000), 444.</ref>
Ο Γιλβέρτος ήταν ο πρώτος κόμης, μετά από πολλές διαιρέσεις του ΟβέρνΩβέρν τα τελευταία χρόνια, που ένωσε στο πρόσωποπρόσωπό του την κομητεία, το δουκάτο και τον τίτλο του δελφίνου.
 
==Κόμης του Μονπανσιέ==
Η προγιαγιά του Γιλβέρτου, η [[Άννα του Οβέρν]], ήταν κόρη του δελφίνου του ΟβέρνΩβέρν και μετά τον θάνατο των -χωρίς απογόνους- αδελφών της χωρίς απογόνους πήρε η ίδια τον τίτλο,. ηΗ γιαγιά του Μαρία του ΜπέρρυΜπερρύ, δούκισσα τωντου ΒουρβόνωνΜπουρμπόν ήτανέγινε διάδοχος στο δουκάτο του ΟβέρνΩβέρν. Λόγω των κληρονομικών δικαιωμάτων του δέχθηκεέλαβε με αυτόν τον τρόπο την κομητεία του Μονπανσιέ και τον τίτλο του δελφίνου.
Μετά την κατάληψη της [[Νάπολη|Νάπολης]] από τον Γάλλο βασιλιά [[Κάρολος Η' της Γαλλίας|Κάρολο Η']] το [[1495]], ο ίδιος διορίστηκε αντιβασιλιάς της [[Νάπολη|Νάπολης,]] <ref>Michael Mallett and Christine Shaw, The Italian Wars 1494-1559, (Pearson Education Limited, 2012), 28-29.</ref>. στηνΣτην ανακατάληψη της πόλης μεταφέρθηκε αιχμάλωτος τον Ιούλιο [[1496]] στο [[Ατελλά]] σε ανθυγιεινές συνθήκες <ref>David Nicolle, Fornovo 1495: France's Bloody Fighting Retreat, (Osprey, 2004), 81.</ref>, όπου πέθανε από επιδημία [[Ελονοσία|ελονοσίας]].<ref>Michael Mallett and Christine Shaw, The Italian Wars 1494-1559, 34.</ref>
 
==Οικογένεια==
==Κληρονόμοι==
 
Με τον γάμο του στις [[24 Φεβρουαρίου]]/[[1482]] με την Κλάρα Γκονζάγκα ([[1 Ιουλίου]]/[[1464]] - [[2 Ιουνίου]]/[[1503]]), στιςκόρη τού [[24Φρειδερίκος Φεβρουαρίου]]/[[1482Α΄ της Μάντουα|Φρειδερίκου Α΄]] παδιάμαρκησίου τουςτης ήτανΜάντουα, παιδιά του ήταν:
 
* [[Λουίζα του Μονπανσιέ|Λουίζα]] των Βουρβόνων1482-1561, δούκισσα του Μονπανσιέ]] ιδίω δικαιώματι. Παντρεύτηκε πρώτα τον Αντρέ Γ΄ ντε Σωβινύ και μετά τον Λουί πρίγκιπα ντε Λα Ρος-συρ-Υόν.
* [[Λουδοβίκος Β΄ του Μονπανσιέ|Λουδοβίκος Β'Β΄]] 1483-1501, κόμης του Μονπανσιέ]].
* [[Κάρολος Γ', δούκας των Βουρβόνων|Κάρολος Γ΄]] 1490-1527, δούκας του Μπουρμπόν.
* Φραγκίσκος, δούκας του Σατελλερώ ([[1492]] - [[1515]]) σκοτώθηκε στην μάχη του Μαρινιάνο
* Ρενέε 1494-1539, κυρία του Μερκέρ, παντρεύτηκε τον [[Αντώνιος της Λωρραίνης|Αντώνιο]] δούκα της Λωρραίνης.
*Ρενέ, λέδι του Μερσύ ([[1494]] - [[1539]])
* Άννα ([[1495]] - [[1510]]), απεβ. 15 ετών.
 
==Παραπομπές==