Άγιος Σπυρίδων Τριμυθούντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
rvv
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες Αγίου}}
{{άλλεςχρήσεις3|Άγιος Σπυρίδων}}
Ο '''Άγιος Σπυρίδων''', Επίσκοπος Τριμυθούντος ο Θαυματουργός (περ. [[270]]-[[348]]) είναι Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ήταν [[επίσκοπος]] της κωμοπόλεως [[Επισκοπή Τριμυθούντος|Τριμυθούντος]] (ονομαστική: Τριμυθούς), το σημερινό χωριό [[Τρεμετουσιά]] στην [[Κύπρος|Κύπρο]].
<br />
 
== Βίος ==
Γεννήθηκε περί το [[270]] στο τώρα κατεχόμενο χωριό [[Άσσια]] της [[Κύπρος|Κύπρου]]. Στα νεανικά του χρόνια ζούσε ως απλός αλλά ενάρετος βοσκός. Παντρεύτηκε και απόκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Μετά τη χηρεία του ασπάσθηκε το μοναχικό βίο, μελέτησε πολύ, απόκτησε μεγάλη σοφία και χάρη στις θρησκευτικές του αρετές έγινε [[Επίσκοπος]] της [[Επισκοπή Τριμυθούντος|Τριμυθούντας]] και υπήρξε πολέμιος του [[Αρειανισμός|Αρειανισμού]]. Έλαβε μέρος στην [[Πρώτη Σύνοδος της Νίκαιας|Α' Οικουμενική Σύνοδο]] το [[325]]. Πέθανε το [[348]].
 
Ο Άγιος Σπυρίδων τιμάται ως [[άγιος]] από την [[Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία]] και τη [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία]]. Η μνήμη του γιορτάζεται στις [[12 Δεκεμβρίου]] στην Ανατολική Ορθόδοξη εκκλησία
[[Αρχείο:Παλιά Πόλη της Κέρκυρας (photosiotas) (27).jpg|μικρογραφία|448x448εσ|Το καμπαναριό του ναού του Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα]]
 
== Ο ομώνυμος ναός στην Κέρκυρα ==
Ο ναός ο οποίος στεγάζει σήμερα το σκήνωμα του αγίου, κτίστηκε στα [[1589]] και ανήκει στο ρυθμό της μονόκλιτης βασιλικής. Το ψηλό και πυργωτό καμπαναριό, ως συμπλήρωμα του ναού, κτίστηκε το [[1620]]. Το σημερινό τέμπλο του ναού, κατασκευασμένο από μάρμαρο της [[Πάρος|Πάρου]], κατασκευάστηκε το [[1864]] και είναι έργο του αυστριακού αρχιτέκτονα Μάουερς. Η ουρανία είναι ζωγραφισμένη από τον Κερκυραίο ζωγράφο Νικόλαο Ασπιώτη το [[1852]], ενώ οι εικόνες του τέμπλου είναι φτιαγμένες από τον επίσης Κερκυραίο ζωγράφο, Σπύρο Προσαλένδη. Η σημερινή λάρνακα φτιάχτηκε στη [[Βιέννη]] το [[1867]]. Είναι από σκληρό, πολυτελές ξύλο με εξωτερική ασημένια επένδυση. Βρίσκεται τοποθετημένη μέσα στην κρύπτη, η οποία δημιουργήθηκε ειδικά για να δεχθεί το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα, το οποίο επισκέπτονται χιλιάδες ξένοι και ντόπιοι επισκέπτες. Είναι ένα από τα τρία άφθορα [[Ιερά λείψανα|λείψανα]] στο Ιόνιο, του Άγιου Σπυρίδωνα, του [[Άγιος Γεράσιμος|Άγιου Γεράσιμου]] και του [[Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου|Αγίου Διονυσίου]].
 
Στην [[Κέρκυρα]] το σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος λιτανεύεται τέσσερις φορές το χρόνο. Την Κυριακή των Βαΐων για την απαλλαγή του νησιού από επιδημία πανώλης το [[1629]]. Το Μεγάλο Σάββατο γιατί το έτος [[1533]] το νησί επλήγη από μεγάλη καταστροφή της σοδιάς των σιτηρών. Την 11η Αυγούστου για την διάσωση του νησιού από σφοδρή επιδρομή των Τούρκων το [[1716]] και την πρώτη Κυριακή του μηνός Νοεμβρίου για δεύτερη επιδημία πανώλης το [[1673]].
 
Ο Άγιος Σπυρίδων απέθανε το 2019[[348]] μ.Χ. Το λείψανο τοποθετήθηκε σε μαρμάρινη λάρνακα δίπλα στην είσοδο του Ναού της Τριμυθούντος της [[Κύπρος|Κύπρου]] και παρέμεινε τριακόσια χρόνια μετά τον θάνατό του. Η λάρνακα παραμένει ακόμα και σήμερα στο ίδιο ακριβώς μέρος. (Βιογράφος του Αγίου Σπυρίδωνος ο επίσκοπος Πάφου Θεόδωρος).
 
Τα [[648]] μ.χ. η [[Κύπρος]] αντιμετώπιζε μεγάλες επιδρομές από τους [[Σαρακηνοί|Σαρακηνούς]] και το λείψανο μεταφέρθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] από τον αυτοκράτορα [[Ιουστινιανός|Ιουστινιανό]]. Τοποθετήθηκε σε ναό μαζί με το λείψανο της Αυγούστας Θεοδώρας. Παρέμεινε στην βασιλίδα των πόλεων μέχρις ότου ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος λίγες μέρες πριν την πτώση πήρε τα δύο λείψανα και τα μετέφερε μέσω [[Σερβία|Σερβίας]], [[Θράκη|Θράκης]] και [[Μακεδονία|Μακεδονίας]] στη [[Παραμυθιά]] της [[Ήπειρος|Ηπείρου]]. Τρία χρόνια περιπλανήθηκε από τόπο σε τόπο μέχρις ότου φτάσει στην [[Κέρκυρα]]. Όλο αυτό το διάστημα είχε τοποθετήσει τα λείψανα σε σακιά με άχυρα και όποιος τον ρωτούσε τους έλεγε πως είναι τροφή για το υποζύγιό του. Το [[1456]] έφτασε στην [[Κέρκυρα]] γιατί πίστευε πως τα λείψανα θα ήταν ασφαλισμένα. Τα [[Επτάνησα]] εκείνη την εποχή βρίσκονταν κάτω από την εξουσία των Ενετών. Ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος βρήκε ένα συμπολίτη του πρόσφυγα τον ιερέα Γεώργιο Καλοχαιρέτη και του κληροδότησε το λείψανο του Αγίου.
Γραμμή 25 ⟶ 32 :
καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχάς, <br />
Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι Ἱερώτατε. <br />
Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι αντιΧριστόΧριστό· δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι· <br />
δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.
 
'''Κοντάκιο (ήχος β΄)'''
 
Τω πόθω αντιΧριστούΧριστού τρωθείς, ιερώτατε <br />
τον νουν πτερωθείς, τη αίγλη του Πνεύματος, <br />
πρακτική θεωρία την πράξιν εύρες, Θεόπνευστε, <br />
Γραμμή 49 ⟶ 56 :
Σπυρίδων τα όμματα της εμής, ψυχής τυφλωθέντα, αμαρτήμασι χαλεποίς, φώτισον λιταίς σου, φωτί θεογνωσίας, και ρύσαι με των Άδου, πικρών κολάσεων.
 
Ιεραρχα του αντιΧριστουΧριστου,
 
Κερκυρας αγλαισμα και Πειραιως το καυχημα,