Εμφύλιος Πόλεμος του Ελ Σαλβαδόρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με τις εντάσεις να διογκώνονται και τη χώρα στα όρια της ανταρσίας, η στρατιωτική κυβέρνηση (JRG) ανέτρεψε τον Πρόεδρο της χώρας, τον στρατηγό Ουμπέρτο Ρομέρο με πραξικόπημα στις 15 Οκτωβρίου 1979. Οι Η.Π.Α. είδαν το πραξικόπημα ως ευτυχές γεγονός, δεδομένης της πρόσφατης ανατροπής του καθεστώτος Σομόζα στη Νικαράγουα, και προσέφεραν στη χούντα μεγάλη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια: το 1980 μόνο, οι Η.Π.Α. διένειμαν 5,7 εκατομμύρια δολάρια στο Στρατό του Ελ Σαλβαδόρ, ώστε να προλάβουν με κάθε κόστος μια "άλλη Νικαράγουα". Επιθυμούσα να οικοδομήσει μια λαϊκή εικόνα, η χούντα εφήρμοσε μια μεταρρύθμιση στη γη, που περιόριζε τη δυνατότητα κατοχής γης στα εκατό εκτάρια μάξιμουμ, εθνικοποίησε τις τράπεζες, το εμπόριο του καφέ, και τις βιομηχανίες ζάχαρης, προγραμματίζοντας εκλογές για τον Φεβρουάριο το 1982, ενώ αφόπλισε και διέλυσε την παραστρατιωτική ιδιωτική "ομάδα θανάτου" ORDEN την 6η Νοεμβρίου 1979. Παρόλα αυτά, τα μέτρα συνάντησαν ισχυρή αντίσταση από τη στρατιωτική ελίτ και την ελίτ των πλουτοκρατών, που πέτυχαν στην πραγματικότητα να αναβάλουν την εφαρμογή τους. Αυτό πυροδότησε αυξημένες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις από την Αριστερά, που απαίτσησεαπαίτησε από την κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις ανησυχίες των περιθωριοποιημένων.