Ελληνική οικονομική κρίση χρέους (2009-2018): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η περίοδος μετά το [[1974]] υπήρξε περίοδος μεγάλου δανεισμού για την Ελλάδα με συνέπεια τη γρήγορη διόγκωση του [[Δημόσιο χρέος|χρέους]]. Μεταξύ του [[1980]] και [[1993]] το χρέος εκτινάχτηκε από 28,6% σε 111,6% του [[ΑΕΠ]].<ref>[http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_15/12/2005_166904 Καθημερινή] Tο χρονικό διόγκωσης του δημόσιου χρέους, 1980-2005</ref><ref name="neachroniko">[http://www.tanea.gr/oikonomia/article/?aid=4587246 Τα Νέα] Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εκτροχιασμού</ref><ref>[http://www.istorikathemata.com/2010/06/blog-post_21.html Ιστορικά θέματα] Πως δημιουργήθηκε το ελληνικό δημόσιο χρέος</ref> Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών με το εξωτερικό έφθανε τα 2,5 δις δολάρια το 1981 και η βιομηχανική παραγωγή είχε μείωση 2 % το 1981. Τη δεκαετία διακυβέρνησης [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] αυξήθηκαν οι, μη παραγωγικές, δαπάνες χωρίς επαρκή έσοδα, αυτό οδήγησε σε υπέρογκους δανεισμούς με τα όποια επιτόκια. Οι σοσιαλμανικές κυβερνήσεις [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Καραμανλή]] και Παπανδρέου αυξήσαν περαιτέρω τα έξοδα του δημοσίου για τη συντήρηση των κρατικοποιημένων επιχειρήσεων αλλά και η μη είσπραξη των δανείων που είχαν λάβει. Δηλαδή το κεφάλαιο που διατιθόταν για τις δαπάνες του δημοσίου τομέα αυξήθηκε κατά 22% κατά 1981-1989, δηλαδή από 625δις δραχμές σε 3.2τρις δραχμές. Το έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών μετά από το 1984 αυξανόταν με αλματώδους ρυθμούς. Οι συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις το 1989 οξύναν το πρόβλημα αναγκάζοντας τον [[Τζαννής Τζαννετάκης|Τζαννή Τζαννετάκη]] να δανείζεται με επιτόκιο 27% <ref>{{Cite web|url=https://www.tovima.gr/2014/02/01/politics/saranta-xronia-paixnidi-me-ti-xreokopia/|title=Σαράντα χρόνια παιχνίδι με τη χρεοκοπία|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref> και ο προϋπολογισμός του 1990 να έχει έλλειμμα 19.89% <ref>{{Citeweb|url=https://www.eleftherostypos.gr/apopseis/105041-i-pragmatikotita-ton-arithmon-tis-kyvernisis-mitsotaki/|title=Η πραγματικότητα των αριθμών της κυβέρνησης Μητσοτάκη|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref>. Οι [[Οικονομικός φιλελευθερισμός|φιλελεύθερες]] πολιτικές του [[Κωνσταντίνος Μητσοτάκης|Κωνσταντίνου Μητσοτάκη]] και η εξυγίανση συγκεκριμένων εταιρειών ομαλοποίησαν την κατάσταση της οικονομίας, ιδίως μετά το 1993 η οικονομία μπήκε σε έναν πιο ομαλό δρόμο με στόχο να ικανοποιήσει τα κριτήρια σύγκλισης της [[συνθήκη του Μάαστριχτ|συνθήκης του Μάαστριχτ]]. Χάρη στην επίτευξη υψηλότερων [[ρυθμός ανάπτυξης|ρυθμών ανάπτυξης]] το χρέος άρχισε να μειώνεται (με λογιστικές πρακτικές ) ελαφρά ως ποσοστό του ΑΕΠ και το έλλειμμα μειώθηκε. Σύμφωνα με τα αναθεωρημένα στοιχεία της [[Eurostat]] την περίοδο αυτή το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης μειώθηκε από το 9,1% του ΑΕΠ το 1995 στο 3,1% το 1999. Το δημόσιο χρέος μειώθηκε από 97% του ΑΕΠ το 1995 στο 94% το 1999. Η Ελλάδα αύξησε σημαντικά τα φορολογικά της έσοδα την περίοδο αυτή και συγκράτησε τις πρωτογενείς δαπάνες, καταφέρνοντας να έχει πρωτογενές πλεόνασμα. Το πρωτογενές πλεόνασµα αυξήθηκε από 2,2% του ΑΕΠ το 1995 σε 4,3% το 1999. Έτσι και σε συνδυασμό με τη μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους, από 11,2% του ΑΕΠ το 1995 στο 7,4% το 1999, κατάφερε την σημαντική μείωση ελλειμμάτων και χρέους. Το φθινόπωρο του [[2004]], ο τότε υπουργός οικονομικών [[Γιώργος Αλογοσκούφης]] προχώρησε σε οικονομική απογραφή κατόπιν πίεσης{{παραπομπή}} από την [[Eurostat]]. Η απογραφή αποκάλυψε αποκρύψεις δαπανών της προηγούμενης κυβέρνησης με αποτέλεσμα να αναθεωρηθούν τα ελλείμματα των προηγούμενων ετών προς τα πάνω. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε μείωση της αξιοπιστίας της χώρας και σε τριετή επιτήρηση από την [[Ε.Ε.]]. Την ίδια χρονιά η Eurostat προχώρησε σε αναθεώρηση παλαιότερων ελλειμμάτων της Ελλάδας, από τα οποία προέκυπτε ότι η Ελλάδα δεν ικανοποιούσε ποτέ τα κριτήρια σύγκλισης του Μάαστριχτ αφού ακόμα και την κρίσιμη χρονιά του [[1999]] εξακολουθούσε να έχει έλλειμμα πάνω από 3%.