Νικόλαος Πλαστήρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 65:
Ως επικεφαλής του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων έχει ως περιοχή ευθύνης του την περιοχή Μαγνησίας. Μεταξύ άλλων προέβαινε σε εκκαθαρίσεις από τους Τούρκους [[τσέτες]] και στην προάσπιση των ελληνικών πληθυσμών, ενώ ίδρυσε και ένα ορφανοτροφείο με σκοπό την φροντίδα των ορφανών Ελληνόπουλων. Επίσης προέλασε τον Ιούνιο του 1920 καταλαμβάνοντας το Αξάρι<ref>Σέφης Αναστασάκος, ''Ο Πλαστήρας και η εποχή του'', τόμος Α΄, Εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 2009 (β΄ έκδ), σελ. 345-353.</ref>. Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1920|εκλογές του 1920]] οι οποίες διεξήχθησαν μεταξύ των στρατιωτών στο Μικρασιατικό μέτωπο, ο Πλαστήρας φρόντισε να διεξαχθούν άψογα στον τομέα του, όπου η αντιπολίτευση κέρδισε με συντριπτική πλειοψηφία<ref>Gunnar Herring, ''Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα 1821-1936'', μτφρ. Θόδωρος Παρασκευόπουλος, τόμος Β΄, εκδ. ΜΙΕΤ, Αθήνα 2008, σελ. 950, υποσ. 65.</ref>. Μετά την ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές του 1920, πολλοί βενιζελικοί αξιωματικοί απομακρύνθηκαν από το στράτευμα, ενώ χάρη σε απειλή ανταρσίας της 13ης Μεραρχίας, «''ο αγαπητός στους άνδρες του Πλαστήρας απέφυγε τη μετάθεση''»<ref>Θάνος Βερέμης, ''Οι επεμβάσεις του 'Στρατού στην ελληνική πολιτική 1916-1936'', εκδ. Οδυσσέας, Αθήνα 1983, σελ. 71, υπόσ. 85.</ref> αν και συκοφαντήθηκε για «''περιύβριση του Βασιλέως Κωνσταντίνου''». Τελικά αποκαλύφθηκε η εις βάρος του ψευδής καταγγελία<ref>Σέφης Αναστασάκος, ''Ο Πλαστήρας και η εποχή του'', τόμος Α΄, Εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 2009 (β΄ έκδ.), σελ. 395-399.</ref>.
Στην [[Μικρασιατική εκστρατεία]] έδωσε πολλές νικηφόρες μάχες με λίγες απώλειες που τον έκαναν γνωστό στους Τούρκους. Οι τελευταίοι τον ονόμασαν «''Καρά-Πιπέρ''» (μαύρο πιπέρι), ενώ το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων έγινε γνωστό ως «''Σεϊτάν Ασκέρ''» (Στρατός του Διαβόλου). Κατά την προέλαση του Ελληνικού Στρατού το καλοκαίρι του 1921 πέρα από τον [[Σαγγάριος|Σαγγάριο]], το Σύνταγμα έφθασε μέχρι το Καλτακλί, 8 χιλιόμετρα από το Καλέ Γκρότο, ως αριστερή πτέρυγα της 13ης Μεραρχίας του Β΄Σώματος Στρατού<ref>{{Cite book|title=H Εκστρατεία στην Μικρά Ασία,Επιχειρήσεις προς Άγκυρα,τόμος β|first=΄Γεώργιος|last=Καλαιτζής|isbn=|year=1989|location=ΑΘΗΝΑ,ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ|page=172|quote=}}</ref>.Στην τουρκική επίθεση της 13ης Αυγούστου 1922 στάλθηκε να ενισχύση την άμυνα του υψώματος Καλετζίκ,απέτυχε να το κρατήση και να το ανακαταλάβη.Το Σύνταγμά του και οι υπόλοιπες μονάδες ανετράπησαν και υποχώρησαν,
== Πολιτική δράση ==
|