Αμοργός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|αριθμός_νησιών =

|αρχιπέλαγος = [[Αιγαίο Πέλαγος]]

|υψηλότερη_κορυφή= Κρίκελος

|υψόμετρο = 823

|όνομαδιαίρεσης3 = Πρωτεύουσα

|διαίρεση3 = [[Αμοργός (πόλη)|Αμοργός]]

|πυκνότητα = 15,3

|ιστότοπος = [http://www.amorgos.gov.gr www.amorgos.gov.gr]

Η '''Αμοργός''' είναι κυκλαδίτικο [[νησί]] του [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίου Πελάγους]]. Πήρε το όνομά της από το φυτό αμοργίς, ένα είδος λιναριού από το οποίο φτιάχνονταν οι «άλικοι αμοργίδες», χιτώνες της Αμοργού. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο των [[Κυκλάδες|Κυκλάδων]], νοτιοανατολικά της [[Νάξος|Νάξου]] και σε απόσταση 136 ναυτικών [[μίλι|μιλίων]] από τον [[Πειραιάς|Πειραιά]]. Η επιφάνειά της εκτιμάται στα 121.464 [[Τετραγωνικό χιλιόμετρο|τ.χλμ.]], ενώ έχει μήκος ακτών 126 χιλιόμετρα. Είναι μακρόστενο νησί που εκτείνεται από ΝΔ προς ΒΑ με απότομη ορεινή μορφολογία εδάφους. Διαθέτει δύο φυσικά λιμάνια, τα [[Κατάπολα]] και την [[Αιγιάλη]]. Πρωτεύουσα είναι η Χώρα Αμοργού με κύριο λιμάνι τα Κατάπολα.

 

 

Η Αμοργός αποτελεί ιδανικό προορισμό για πεζοπορία.Υπάρχουν μονοπάτια που ξεκινούν ή/και καταλήγουν σε κάποιον οικισμό και προσφέρουν στον επισκέπτη εκπληκτικές εικόνες φυσικού τοπίου.

Από τα τέλη της 4ης χιλιετίας π.Χ υπάρχουν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στην Αμοργό. Κατά την αρχαιότητα η Αμοργός γίνεται ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του Κυκλαδικού πολιτισμού. Αργότερα, κατά την [[Μινωικός πολιτισμός|μινωική εποχή]], καταφθάνουν στο νησί πολλοί μινωίτες ιδρύοντας μία από τις πρώτες πόλεις του νησιού, τη [[Μινώα]]. Αργότερα, Ναξιώτες ιδρύουν την [[Αρκεσίνη]], στη σημερινή περιοχή Καστρί και την ίδια εποχή [[Μίλητος|Μιλήσιοι]] εγκαθίστανται στην [[Αιγιάλη]], κοντά στο σημερινό χωριό [[Θολάρια]]. Αυτές ήταν κατά την αρχαιότητα οι σπουδαιότερες πόλεις του νησιού. Στους Ρωμαϊκούς χρόνους θα είναι τόπος εξορίας: επί [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβερίου]], το 23 μ.Χ. θα εξοριστεί ο Βέβιος Σειρήνος, ανθύπατος της [[Ισπανία|Ισπανίας]].<ref>Εξορίστηκε επειδή είχε διαπράξει δημοσίως βιαιοπραγία. Γεώργιος Τουρλίδης, «Η Αμοργός εν τοις Χρονικοίς του Τακίτου», Επετηρίς Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών, τομ.8(1969-1970),σελ.666</ref><ref>Αντ. Σακελλαρίου, Οι Κυκλάδες ως τόπος εξορίας επί Τιβερίου, Πλάτων τομ. 50 (1998),σελ. 170.</ref> Τα βυζαντινά χρόνια δέχεται επιδρομές Πειρατών ενώ ιδρύεται [[Μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας|η μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας]]. Το 1207 την καταλαμβάνει ο [[Μάρκος Α΄ Σανούδος|Μάρκος Σανούδος]] και ξεκινά η περίοδος της Λατινοκρατίας έως το 1537 οπότε επέδραμε ο [[Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα|Χαιρεντίν Μπαρμπαρόσα]] και την έθεσε υπο Οθωμανική κυριαρχία (1537-1824). Οι Αμοργιανοί ασκούσαν την πειρατεία συστηματικά. Το νησί έχει την ιδιαιτερότητα να διατηρεί μεγάλο πλήθος επιφανών βυζαντινών επωνύμων. Μετά την επανάσταση του 1821 ενσωματώθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος ενώ λίγα χρόνια αργότερα η Αμοργός χρησιμοποιήθηκε πάλι ως τόπος εξορίας. Την περίοδο της κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα εντάσσεται αρχικά στην Ιταλική διοίκηση ενώ από το 1943 την διαδέχεται η Γερμανική έως την απελευθέρωση το 1944. Η φήμη του νησιού εκτοξεύτηκε με την προβολή της ταινίας "''[[Απέραντο Γαλάζιο|Tο Απέραντο Γαλάζιο]]''" (Le Grand Bleu) σε σκηνοθεσία του Λυκ Μπεσόν η οποία γυρίστηκε κατά μεγάλο μέρος στην Αμοργό.

 

Ο '''δήμος Αμοργού''' περιλαμβάνει το νησί της Αμοργού και τις γύρω νησίδες.

Αναλυτικά οι οικισμοί και οι νησίδες που αποτελούν τον δήμο Αμοργού:

{{Δήμος Αμοργού}}

{{Κυκλάδες}}

{{Authority control}}

{{Portal bar|Γεωγραφία|Ευρώπη|Ελλάδα}}