Γκαζόζα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''γκαζόζα''', παλαιότερα και '''γκαζόζ''' (από το [[ιταλ.]] ''gazzosa''.<ref>{{cite web|title=Γκαζόζα|work=Λεξικό της κοινής νεοελληνικής|publisher=Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα|url=http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%B6%CF%8C%CE%B6%CE%B1&dq=|accessdate=13.03.2016-03-13|language=|date=}}</ref>, ''gassosa''), είναι αεριούχο αναψυκτικό που πίνεται κυρίως σαν χωνευτικό, ή σε κοκτέιλ ποτών. Η γκαζόζα σε ορισμένες χώρες θεωρείται ξεχωριστό ποτό, ενώ σε άλλες ταυτίζεται με τη [[λεμονάδα]].

Η γκαζόζα πρωτοπαρασκευάστηκε στην [[Ιταλία]] το 1889. Μια από τις πρώτες εταιρείες που έφτιαξαν γκαζόζα ήταν η ''Abbondio'', στην πόλη Τορτόνε του [[Πεδεμόντιο|Πεδεμοντίου]].<ref>{{cite web|title=Tortona beve la Gazzosa Abbondio|url=http://tortonaoggi.it/a-tortona-si-beve-la-gazzosa-abbondio/|publisher=Τortona oggi|accessdate=13.03.2016-03-13|language=ιταλικά|date=1 Σεπτεμβρίου 2015}}</ref> Στην [[Ελλάδα]] παρασκευάζεται από τα ίδια συστατικά σχεδόν με τη λεμονάδα και η μόνη τους διαφορά είναι στις χαρακτηριστικές φυσαλίδες της γκαζόζας. Είναι διάφανο ποτό, με αρκετές παραλλαγές, που φτιάχνεται βιομηχανικά με [[νερό]], με την προσθήκη ανθρακικού —που δημιουργεί τις χαρακτηριστικές φυσαλίδες—, συνήθως χυμό [[Λεμόνι|λεμονιού]], [[κιτρικό οξύ]], διάφορα αρωματικά κ.λπ.<ref>{{cite web|title=Περιγραφή προϊόντων: Bizz Γκαζόζα|url=http://www.billia.gr/sites/www.billia.gr/files/files/download-product/20110304105151_specs_brizz_gazoza.pdf|publisher=Μπίλλια|accessdate=13.03.2013-03-13}}</ref>

Η γκαζόζα μπορεί να παρασκευαστεί και στο σπίτι, με συστατικά το [[νερό]], το [[λεμόνι]], τη [[ζάχαρη]], τη μέντα και φρούτα, μέσα από μια διαδικασία βρασίματος.<ref>{{cite web|title=Gazzosa: la ricetta per preparare la gazzosa|publisher=Gustissimo|url=http://www.gustissimo.it/drink/fatti-in-casa/gazzosa-ricetta.htm|accessdate=13.03.2013-03-13|language=ιταλικά}} Παρόμοια, χωρίς τη μέντα, είναι και η συνταγή της «λεμονάδας» του [[Νικόλαος Τσελεμεντές|Νικ. Τσελεμεντέ]], βλ. ''Ο αυθεντικός Τσελεμεντές'', τ.Β΄, Αθήνα: Εκδόσεις Μανιατέα, 1989 [¹1985]. Η εκ των υστέρων προαιρετική προσθήκη σόδας, δίνει τις φυσαλλίδες.</ref> Μπορεί να αποκτήσει διάφορες γεύσεις.

Πριν τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] σε κάποιες περιοχές θεωρούσαν ότι η γκαζόζα είχε ιατρικές ιδιότητες<ref>{{cite web|title=Ο μύθος της χανιώτικης γκαζόζας|url=http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=16681|publisher=Το Βήμα|accessdate=13.03.2016-03-13|author=Δημήτρης Χαροντάκης|date=28 Σεπτεμβρίου 2009}}</ref> και πωλείτο από πλανόδιους μικροπωλητές που την παρασκεύαζαν μόνοι τους.