Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με την ευσταχιανή σάλπιγγα πολύ στενοτεερηστενότερη από το φυσιολογικό. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε σε γενετικούς λόγους, είτε στην άσκηση πίεσης στο κεφάλι κατά τη γέννα. Αποτέλεσμα αυτής της ανωμαλίας είναι η συσσώρευση υπερβολικών ποσοστήτων βλέννας στο μέσο αυτί, κάτι που συχνά προκαλεί απώλεια της [[ακοή|ακοής]] ως ένα βαθμό. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως [[μέση ωτίτιδα]].
Η κατάσταση αντιμετωπίζεται με την εισαγωγή μικρών σωλήνων (''grommets''0) διαμέσωμέσω της τυμπανικής μεμβράνης. Έτσι η βλέννα μπορεί να ρεύσει έξω από το αυτί, και επιπλέον εξισορροπείται και η πίεση του αυτιού με αυτή του περιβάλλοντος. Σε μερικές τέτοιες περιπτώσεις μπορεί κάποιος να φυσήξει μικρές ποσότητες αέρα μέσω της σάλπιγγας προς τα έξω.
Μερικοί άνθρωποι υποφέρουν από μόνιμη διάνοιξη της ευσταχιανής σάλπιγγας, με αποτέλεσμα να ακούν ένα σπηλαιώδη ήχο της αναπνοής, του παλμού και της ομιλίας τους.
