Γαλεάσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 13:
| χρήση =
| κατάληξη =
| εκτόπισμα =
| μήκος = ως 58 μ.
| πλάτος = ως 11 μ.
| βύθισμα = ως 5 μ.
| πρόωση = [[ιστιοφόρο]] και [[κωπήλατο]]
| ταχύτητα =
| αυτονομία =
| πλήρωμα = ως 650 + 350 στρατιώτες
| οπλισμός =
| θωράκιση =
| έξοδα κατασκευής =
Γραμμή 35:
# Οι τέσσερεις (4) [[Νάπολη|Ναπολιτάνικες]] γαλεάσσες θεωρήθηκαν επαρκώς αξιόπιστες για να συνοδεύσουν την επονομαζόμενη αήττητη [[Ισπανική Αρμάδα]] το [[1588]], αλλά η ''La Girona'' ναυάγησε στ' ανοικτά της [[Ιρλανδία|Ιρλανδίας]], ενώ οι υπόλοιπες σχημάτησαν μέρος της πρώτης γραμμής μάχης της αρμάδας.<ref>G Mattingley, ''The Defeat of the Spanish Armada'' (Penguin nd) p. 265 and p. 385</ref> Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στα [[Μάγχη|Στενά της Μάγχης]] κλήθηκαν επαναλαμβανόμενα ως ομάδα μάχης ικανή να πλέει σε κάθε νηνεμία για να διασώζει άλλα διασπαρμένα [[Ισπανία|ισπανικά]] πλοία ή να αποκόπτουν αδέσποτα [[Αγγλία|αγγλικά]] πλοία.<ref>G Mattingley, ''The Defeat of the Spanish Armada'' (Penguin nd) p. 320-3</ref> Με συνολικά 50 πυροβόλα ανά πλοίο, 300 πεζοναύτες και ναύτες και άλλους 300 κωπηλάτες ήταν πολύ ισχυρά πολεμικά, αλλά η επικεφαλής τους καταστράφηκε μετά από επίθεση [[Πυρπολικό|πυρπολικού]] έξω από το [[Καλαί]] και τελικά μόνο οι δύο (2) τελευταίες (από τις αρχικές 4) επέστρεψαν σώες στην Ισπανία.<ref>G Mattingley, ''The Defeat of the Spanish Armada'' (Penguin nd) p. 420 and p. 443</ref>
== Ύστερη ιστορία και παραλληλισμοί ==
==Εξοπλισμός==▼
Κατά το [[15ος αιώνας|15<sup>ο</sup> αιώνα]], ένας τύπος ελαφράς γαλεάσσας που ονομάστηκε «[[φρεγάτα]]» κατασκευάστηκε από τις νοτιοευρωπαίκές χώρες ως απάντησε για την αυξανόμενη απειλή που αποτελούσαν οι βορειοαφρικανοί [[Πειρατεία|πειρατές]] της [[Μπαρμπαριά|Μπαρμπαριάς]] με τις γρήγορες γαλέρες τους.
Στη [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσόγειο Θάλασσα]], με το λειγότερο επικίνδυνο καιρό και τους άστατους [[Άνεμος|ανέμους]], τόσο οι γαλεάσσες όσο και οι γαλέρες συνέχησαν να βρίσκονται σε χρήση, ιδιαίτερα από τη Βενετία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, για πολύ αργότερα, ακόμη και όταν θεωρήθηκαν παρωχημένες αλλού. Αργότερα, τα «στρογγυλά» πλοία και οι γαλεάσσες αντικαταστάθηκαν από τα γαλιόνια και τα [[Πλοίο γραμμής|πλοία γραμμής]] που προέρχονταν από την Ατλαντική Ευρώπη. Το πρώτο βενετικό πλοίο γραμμής ναυπηγήθηκε το [[1660]].
Στη [[Βόρεια Θάλασσα]] και στη Δυτική [[Βαλτική Θάλασσα|Βαλτική]], ο όρος γαλεάσσα αναφέρονταν σε μικρά εμπορικά σκάφη παρόμοια με τα πλατιάς πρύμνης [[μπουσέ ρέγγας]] (''herring buss'').
Στη Νοτιοανατολική [[Ασία]], το [[λαγκαράν]] (''lancaran'') ήταν ισοδύναμο πλοίο με τις ευρωπαϊκές γαλεάσσες, παρόλο που οι τακτικές του χρήσεις ήταν διαφορετικές από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές. Τα λαγκαράν ήταν οπλισμένα με (μεγαλύτερα) πλωραία πυροβόλα και πλευρικά περιστρεφόμενα (μικρότερα) πυροβόλα. Οι πεζοναύτες των νοτιοανατολικών ασιατικών ναυτικών συνήθιζαν να μάχονται με επιχειρήσεις ρεσάλτο, οπότε το (σχετικά) γρήγορα πλευρικά περιστρεφόμενα πυροβόλα μπορούσαν να απαντήσουν στις αντίπαλες απόπειρες ρεσάλτο.
Οι μεγάλες γαλέρες (πρακτικά γαλεάσσες) του [[Ασέχ Σουλτανάτο|Ασέχ Σουλτανάτου]] έφθασαν ως τα 100 μέτρα μήκος και τα 17 μέτρα πλάτος, έχοντας τρία (3) κατάρτια με τετράγωνα πανιά και αρτέμωνες. Κινούνταν με 35 κουπιά ανά πλευρά και ήταν ικανές να μεταφέρουν ως 700 άνδρες. Τα λαγκαράν ήταν οπλισμένα με ως 98 πυροβόλα: 5 των 55 [[Λίβρα|λιβρών]] στην πλώρη, 1 των 25 λιβρών στην πρύμνη και τα υπόλοιπα πλευρικά ήταν των 17-18 λιβρών, μαζί με 80 [[Φαλκονέτα|φαλκονέτες]] (''falconets'') και πολλά περιστρεφόμενα μικρότερα πυροβόλα. Ένα τέτοιο πλοίο ονομάζονταν «''τρόμος του κόσμου''» (''Espanto do Mundo''). Οι [[Πορτογαλία|Πορτογάλοι]] ανέφεραν ότι ήταν μεγαλύτερα από οποιοδήποτε πλοίο υπήρχε (τότε) στο χριστιανικό κόσμο και ότι το πυροβολικό του κάστρου της πλώρης του μπορούσε μόνο του να ανταγωνιστεί την ισχύ πυρός ολόκληρων γαλιονιών. Ακόμη ανέφεραν ότι υπήρχαν 47 τέτοια πλοία κατά τη βασιλεία του [[Ισκαντάρ Μούντα]].<ref name=":0">{{Cite book|title=Anthony Reid and the Study of the Southeast Asian Past|first=Anthony|last=Reid|publisher=Institute of Southeast Asian Studies|isbn=978-981-4311-96-0|year=2012|location=|pages=}}</ref>
▲==Εξοπλισμός==
Στις αρχές του [[17ος αιώνας|17<sup>ου</sup> αιώνα]], λόγω της προόδου του πυροβολικού. έφθασε σε [[εκτόπισμα]] ως τους 1.000 τόνους. με μήκος ως 58 μ., πλάτος ως 11 μ. και βύθισμα ως 5 μ.<br>
Γραμμή 43 ⟶ 53 :
==Πλήρωμα==
Το πλήρωμα της Γαλεάσσας κατανεμόταν ως ακολούθως: 1 πλοίαρχος (κυβερνήτης), 1 υποπλοίαρχος (ύπαρχος), 3 βοηθοί (ανθυποπλοίαρχοι), 1 ιερέας, 2 ιατροί χειρούργοι, 2 γραμματείς, 12 δόκιμοι, 2 πλοηγοί μετά 2 βοηθών, 4 σύμβουλοι μετεωρολόγοι, 12 πηδαλιούχοι, 60 ναύτες, 40 σύντροφοι (βοηθοί των ναυτών και των πυροβολητών), 36 πυροβολητές, 2 δεσμοφύλακες, 2 ξυλουργοί, 2 διανάκτες, 2 καδοποιοί (βαρελοποιοί), 2 αρτοποιοί, 2 κουρείς. 350 οπλίτες επιβάτες, 468 κωπηλάτες δεσμώτες (κατεργάρηδες) καθώς και 10 δεσμώτες - υπηρέτες των αξιωματικών.
== Πηγές ==
| |||