Αχαρναί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αποσαφήνιση συνδέσμων προς Άρης (σύνδεσμος άλλαξε σε Άρης (μυθολογία); σύνδεσμος άλλαξε σε Άρης (μυθολογία); σύνδεσμος άλλαξε σε Άρης (μυθολογία))
Γραμμή 46:
<!-- [[Λατρεία|λατρευτικές παραδόσεις]] -->
| θρησκεία = [[αρχαία ελληνική θρησκεία]]<br/>[[ρωμαϊκή θρησκεία]]<br/>[[αιγυπτιακή θρησκεία]]
| ιερά = Ναός του [[Άρης (μυθολογία)|Άρη]]<br/>Ναός της [[Αθηνά|Αθηνάς Αρείας]]<br/>Ναός της [[Αθηνά|Αθηνάς Ιππίας]] (προστάτιδα των αλόγων)<br/>Ναός του [[Απόλλωνας|Απόλλωνα Αγυιέα]] (προστάτης των δρόμων και των δημοσίων χώρων)<br/>Ναός του [[Διόνυσος|Διονύσου Μελπομένου]] (προστάτη των τραγουδιστών)<br/>Ναός του [[Διόνυσος|Διονύσου Κισσού]] (θεού του φυτού [[Κισσός (φυτό)|κισσού]])<br/>Βωμός της [[Αθηνά|Αθηνάς Υγείας]] (προστάτιδα της υγείας)
| εορτές =
| μυθολογία= [[Αχάρνας]]
Γραμμή 95:
Τα λίγα οικιστικά κατάλοιπα της κλασικής εποχής, την περίοδο δηλαδή ακμής του δήμου, που έχουν βρεθεί ως τώρα στις Αχαρνές, αποδίδονται στον τρόπον κατανομής των οικιστικών πυρήνων, στους οποίους ήταν οργανωμένος ο δήμος και στην πολύ μεγάλη έκταση που αυτός καταλάμβανε, αλλά και στην καταστροφή των μικρών συνήθως οικιών της κλασικής εποχής από τις μεγαλύτερες ρωμαϊκές οικιστικές εγκαταστάσεις. Πολλές φορές κάτω από τους ρωμαϊκούς τοίχους των κατοικιών βρίσκονται παλιότεροι της κλασικής εποχής.<ref name="dim-aharn"/>
 
Το κέντρο του αρχαίου δήμου, όπου πιθανόν ήταν οι ναοί του [[Άρης (μυθολογία)|Άρη]], της [[Αθηνά|Αθηνάς Αρείας]], του [[Απόλλωνας|Απόλλωνα Αγυιέα]] (προστάτης των δρόμων και των δημοσίων χώρων), βωμός της [[Αθηνά|Αθηνάς Υγείας]] (προστάτιδα της υγείας), ναοί της [[Αθηνά|Αθηνάς Ιππίας]] (θεά των αλόγων), του [[Διόνυσος|Διονύσου Μελπομένου]] (προστάτη των τραγουδιστών) και του [[Διόνυσος|Διονύσου Κισσού]] (θεού του φυτού [[Κισσός (φυτό)|κισσού]], για το οποίο πίστευαν ότι καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στα εδάφη του δήμου αυτού).<ref>[[Παυσανίας]], "Ελλάδος περιήγησις", “Αττικά”, [[s:Ελλάδος περιήγησις/Αττικά|I.31.6]]: [...] "ἔστι δὲ Ἀχαρναὶ δῆμος• οὗτοι θεῶν Ἀπόλλωνα τιμῶσιν Ἀγυιέα καὶ Ἡρακλέα. καὶ Ἀθηνᾶς βωμός ἐστιν Ὑγείας• τὴν δ᾽ Ἱππίαν Ἀθηνᾶν ὀνομάζουσι καὶ Διόνυσον Μελπόμενον καὶ Κισσὸν τὸν αὐτὸν θεόν, τὸν κισσὸν τὸ φυτὸν ἐνταῦθα πρῶτον φανῆναι λέγοντες". [...]</ref> και επίσης το θέατρο του δήμου, φαίνεται πως ήταν και τότε στην ίδια περίπου περιοχή που είναι και τώρα το κέντρο του σημερινού δήμου, όπως αποκαλύπτει και η ανακάλυψη τμήματος του αρχαίου θεάτρου των Αχαρνών. Κατάλοιπα επίσης πολυτελών σπιτιών ή δημόσιων κτιρίων βρέθηκαν και στην κεντρική πλατεία του σημερινού δήμου, μπροστά από το [[Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Αχαρνών]] (περίτεχνα αρχιτεκτονικά μέλη και τμήμα από το κάτω μέρος κορμού αγάλματος γυναικείας μορφής κλασικών χρόνων).<ref name="dim-aharn"/>
 
Στους κλασικούς και ελληνιστικούς χρόνους (5ος-2ος αι. π.Χ.) χρονολογείται το μεγαλύτερο πλήθος των ευρημάτων από την περιοχή των Αχαρνών, που προέρχονται στην πλειονότητά τους από νεκροταφεία που ανασκάφηκαν σε όλη την έκταση των σημερινών Αχαρνών, τμήματα από το οδικό δίκτυο της πόλης, τμήματα αγωγών που ανήκαν στον "αχαρνικό οχετό", ένα σπουδαίο υδραυλικό έργο του 4ου αι. π.Χ. που υδροδοτούσε τις Αχαρνές και τους γύρω δήμους. Και από το οδικό δίκτυο της εποχής αυτής σώθηκαν αρκετά κατάλοιπα. Αυτά τα διάφορα κατάλοιπα από το οδικό δίκτυο, οι οικιστικοί πυρήνες, τα αποχετευτικά, αρδευτικά έργα και τα νεκροταφεία της περιοχής αποτελούν συνήθως τα αρχαιολογικά τεκμήρια τα οποία δίνουν πληροφορίες για το δημόσιο και ιδιωτικό βίο των Αχαρνών των προϊστορικών και αρχαίων χρόνων.<ref name="dim-aharn"/>
 
Επίσης υπήρχε ναός του [[Άρης (μυθολογία)|Άρη]], του αρχαίου δήμου των Αχαρνών, στην [[Αρχαία Αγορά της Αθήνας]].
 
Κατά τα πρώτα χρόνια του [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακού Πολέμου]], (στη φάση του [[Αρχιδάμειος πόλεμος|Αρχιδάμειου πολέμου]]), ο στρατός των [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιατών]] με εντολή του βασιλιά [[Αρχίδαμος Β΄|Αρχιδάμου Β΄]] εισέβαλε στην [[Αρχαία Αττική|Αττική]] μέχρι τις Αχαρνές, ενώ ο [[Περικλής]] συσπείρωνε το λαό μέσα στα τείχη της Αθήνας. <ref>[[Θουκυδίδης]], “Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου”, [[s:Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου/Β|Βιβλίο Β΄, 13]]: [...] "῎Ετι δὲ τῶν Πελοποννησίων ξυλλεγομένων τε ἐς τὸν ᾿Ισθμὸν καὶ ἐν ὁδῷ ὄντων, πρὶν ἐσβαλεῖν ἐς τὴν ᾿Αττικήν, Περικλῆς ὁ Ξανθίππου στρατηγὸς ὢν ᾿Αθηναίων δέκατος αὐτός, ὡς ἔγνω τὴν ἐσβολὴν ἐσομένην, ὑποτοπήσας, ὅτι ᾿Αρχίδαμος αὐτῷ ξένος ὢν ἐτύγχανε, μὴ πολλάκις ἢ αὐτὸς ἰδίᾳ βουλόμενος χαρίζεσθαι τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ παραλίπῃ καὶ μὴ δῃώσῃ, ἢ καὶ Λακεδαιμονίων κελευσάντων ἐπὶ διαβολῇ τῇ ἑαυτοῦ γένηται τοῦτο, ὥσπερ καὶ τὰ ἄγη ἐλαύνειν προεῖπον ἕνεκα ἐκείνου, προηγόρευε τοῖς ᾿Αθηναίοις ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ὅτι ᾿Αρχίδαμος μέν οἱ ξένος εἴη, οὐ μέντοι ἐπὶ κακῷ γε τῆς πόλεως γένοιτο, τοὺς δὲ ἀγροὺς τοὺς ἑαυτοῦ καὶ οἰκίας ἢν ἄρα μὴ δῃώσωσιν οἱ πολέμιοι ὥσπερ καὶ τὰ τῶν ἄλλων, ἀφίησιν αὐτὰ δημόσια εἶναι καὶ μηδεμίαν οἱ ὑποψίαν κατὰ ταῦτα γίγνεσθαι. παρῄνει δὲ καὶ περὶ τῶν παρόντων ἅπερ καὶ πρότερον, παρασκευάζεσθαί τε ἐς τὸν πόλεμον καὶ τὰ ἐκ τῶν ἀγρῶν ἐσκομίζεσθαι, ἔς τε μάχην μὴ ἐπεξιέναι, ἀλλὰ τὴν πόλιν ἐσελθόντας φυλάσσειν, καὶ τὸ ναυτικόν, ᾗπερ ἰσχύουσιν, ἐξαρτύεσθαι, τά τε τῶν ξυμμάχων διὰ χειρὸς ἔχειν, λέγων τὴν ἰσχὺν αὐτοῖς ἀπὸ τούτων εἶναι τῶν χρημάτων τῆς προσόδου, τὰ δὲ πολλὰ τοῦ πολέμου γνώμῃ καὶ χρημάτων περιουσίᾳ κρατεῖσθαι. θαρσεῖν τε ἐκέλευε προσιόντων μὲν ἑξακοσίων ταλάντων ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ φόρου κατ' ἐνιαυτὸν ἀπὸ τῶν ξυμμάχων τῇ πόλει ἄνευ τῆς ἄλλης προσόδου, ὑπαρχόντων δὲ ἐν τῇ ἀκροπόλει ἔτι τότε ἀργυρίου ἐπισήμου ἑξακισχιλίων ταλάντων (τὰ γὰρ πλεῖστα τριακοσίων ἀποδέοντα μύρια ἐγένετο, ἀφ' ὧν ἔς τε τὰ προπύλαια τῆς ἀκροπόλεως καὶ τἆλλα οἰκοδομήματα καὶ ἐς Ποτείδαιαν ἀπανηλώθη), χωρὶς δὲ χρυσίου ἀσήμου καὶ ἀργυρίου ἔν τε ἀναθήμασιν ἰδίοις καὶ δημοσίοις καὶ ὅσα ἱερὰ σκεύη περί τε τὰς πομπὰς καὶ τοὺς ἀγῶνας καὶ σκῦλα Μηδικὰ καὶ εἴ τι τοιουτότροπον, οὐκ ἐλάσσονος [ἦν] ἢ πεντακοσίων ταλάντων. ἔτι δὲ καὶ τὰ ἐκ τῶν ἄλλων ἱερῶν προσετίθει χρήματα οὐκ ὀλίγα, οἷς χρήσεσθαι αὐτούς, καὶ ἢν πάνυ ἐξείργωνται πάντων, καὶ αὐτῆς τῆς θεοῦ τοῖς περικειμένοις χρυσίοις• ἀπέφαινε δ' ἔχον τὸ ἄγαλμα τεσσαράκοντα τάλαντα σταθμὸν χρυσίου ἀπέφθου, καὶ περιαιρετὸν εἶναι ἅπαν. χρησαμένους τε ἐπὶ σωτηρίᾳ ἔφη χρῆναι μὴ ἐλάσσω ἀντικαταστῆσαι πάλιν. χρήμασι μὲν οὖν οὕτως ἐθάρσυνεν αὐτούς, ὁπλίτας δὲ τρισχιλίους καὶ μυρίους εἶναι ἄνευ τῶν ἐν τοῖς φρουρίοις καὶ τῶν παρ' ἔπαλξιν ἑξακισχιλίων καὶ μυρίων. τοσοῦτοι γὰρ ἐφύλασσον τὸ πρῶτον ὁπότε οἱ πολέμιοι ἐσβάλοιεν, ἀπό τε τῶν πρεσβυτάτων καὶ τῶν νεωτάτων, καὶ μετοίκων ὅσοι ὁπλῖται ἦσαν. τοῦ τε γὰρ Φαληρικοῦ τείχους στάδιοι ἦσαν πέντε καὶ τριάκοντα πρὸς τὸν κύκλον τοῦ ἄστεως, καὶ αὐτοῦ τοῦ κύκλου τὸ φυλασσόμενον τρεῖς καὶ τεσσαράκοντα (ἔστι δὲ αὐτοῦ ὃ καὶ ἀφύλακτον ἦν, τὸ μεταξὺ τοῦ τε μακροῦ καὶ τοῦ Φαληρικοῦ), τὰ δὲ μακρὰ τείχη πρὸς τὸν Πειραιᾶ τεσσαράκοντα σταδίων, ὧν τὸ ἔξωθεν ἐτηρεῖτο• καὶ τοῦ Πειραιῶς ξὺν Μουνιχίᾳ ἑξήκοντα μὲν σταδίων ὁ ἅπας περίβολος, τὸ δ' ἐν φυλακῇ ὂν ἥμισυ τούτου. ἱππέας δὲ ἀπέφαινε διακοσίους καὶ χιλίους ξὺν ἱπποτοξόταις, ἑξακοσίους δὲ καὶ χιλίους τοξότας, καὶ τριήρεις τὰς πλωίμους τριακοσίας. ταῦτα γὰρ ὑπῆρχεν ᾿Αθηναίοις καὶ οὐκ ἐλάσσω ἕκαστα τούτων, ὅτε ἡ ἐσβολὴ τὸ πρῶτον ἔμελλε Πελοποννησίων ἔσεσθαι καὶ ἐς τὸν πόλεμον καθίσταντο. ἔλεγε δὲ καὶ ἄλλα οἷάπερ εἰώθει Περικλῆς ἐς ἀπόδειξιν τοῦ περιέσεσθαι τῷ πολέμῳ". [...]</ref><ref>[[Πλούταρχος]], "[[Βίοι Παράλληλοι]]", "Περικλής" [[s:Βίοι Παράλληλοι/Περικλής|33.3]]: [...] "ἐμβάλλουσιν οὖν εἰς τὴν Ἀττικὴν στρατῷ μεγάλῳ Λακεδαιμόνιοι μετὰ τῶν συμμάχων, Ἀρχιδάμου τοῦ βασιλέως ἡγουμένου. καὶ δῃοῦντες τὴν χώραν προῆλθον εἰς Ἀχαρνὰς καὶ κατεστρατοπέδευσαν, ὡς τῶν Ἀθηναίων οὐκ ἀνεξομένων, ἀλλ' ὑπ' ὀργῆς καὶ φρονήματος διαμαχουμένων πρὸς αὐτούς". [...]</ref>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Αχαρναί"