Διδώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +εικόνα |
|||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Guérin Énée racontant à Didon les malheurs de la ville de Troie Louvre 5184.jpg|thumb|right|275px|Ο Αινείας διηγείται τα του Τρωικού Πολέμου στη Διδώ. Πίνακας (1815) του [[Πιερ-Ναρσίς Γκερέν]].]]
[[Image:Meister des Vergilius Vaticanus 001.jpg|thumb|right|285px|Χειρόγραφο της ''«Αινειάδας»'' (Βιβλίο 1) με εικονογράφηση του θανάτου της Διδούς (βιβλιοθήκη Βατικανού, Cod. Vat. lat. 3225).]]▼
Στην [[ελληνική μυθολογία]] η '''Διδώ''' ήταν πριγκήπισσα της [[Τύρος|Τύρου]], που πήγε στη Βόρεια Αφρική και ίδρυσε την [[Καρχηδόνα]].
Η Διδώ είχε κληρονομήσει τον θρόνο της Τύρου από τον πατέρα της, Μάττα ή Μύττο, μαζί με τον σύζυγό της Σιχαίο, πλούσιο ιερέα του [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλή]]. Ο νεότερος όμως αδελφός της Διδούς, ο Πυγμαλίων, δολοφόνησε τον Σιχαίο και κατέλαβε την εξουσία. Μόλις το έμαθε η Διδώ, παρέλαβε τους θησαυρούς του νεκρού πλέον συζύγου της και επιβιβάσθηκε σε ένα πλοίο μαζί με μερικούς αφοσιωμένους της Τυρίους και δούλους της. Το πλοίο τους μετέφερε στην [[Κύπρος|Κύπρο]] και από εκεί στις ακτές της [[Λιβύη
▲[[
Αυτή την αρχική παράδοση τη μεταρρύθμισαν ως προς το τέλος της οι Ρωμαίοι ποιητές [[Ναίβιος]] και [[Έννιος]], επιδιώκοντας να δικαιολογήσουν το άσπονδο μίσος των Καρχηδονίων για τη Ρώμη. Αυτούς ακολούθησε και ο [[Βιργίλιος]], που στο τέταρτο βιβλίο της ''[[Αινειάδα
Από τον μύθο της Διδούς εμπνεύσθηκε και ο [[Οβίδιος]], που άλλοτε ακολουθεί την αρχική παράδοση και άλλοτε τη ρωμαϊκή.
* Ο μεγάλος [[αστεροειδής]] '''[[209 Διδώ]]''' (209 Dido), που ανακαλύφθηκε το 1879, πήρε το όνομά του από τη μυθική αυτή πριγκήπισσα.
== Πηγή ==
* Emmy Patsi-Garin:
|