Κλοντ Σάνον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Σάνον αποφοίτησε το 1936 από το [[Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν]] με δύο πτυχία, μαθηματικού και ηλεκτρολόγου μηχανικού, ενώ στη συνέχεια έκανε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο [[MIT]] υπό την επίβλεψη του [[Νόρμπερτ Βίνερ]], του «πατέρα της ''[[Κυβερνητική|κυβερνητικής]]''». Κατά την παραμονή του στο ΜΙΤ ορίστηκε υπεύθυνος για τη λειτουργία του Διαφορικού Αναλυτή (Differential Analyzer), ο οποίος ήταν ένας υπολογιστής αποτελούμενος από μηχανικά μέρη και χρησίμευε για την επίλυση σύνθετων εξισώσεων.<ref>{{cite web|url=http://www.ieeeghn.org/wiki/index.php/Oral-History:Claude_E._Shannon|title=Claude E. Shannon, an oral history|year=1982|publisher=IEEE|accessdate=14 Ιουλίου 2011|author=Robert Price|work=IEEE Global History Network}}</ref> Γρήγορα άρχισε να σκέφτεται τρόπους βελτίωσης του Διαφορικού Αναλυτή με τη χρήση ηλεκτρικών κυκλωμάτων στη θέση των δύσχρηστων μηχανικών μερών. Δεν άργησε να διαπιστώσει ότι η άλγεβρα Boole είχε πολλά κοινά στοιχεία με ένα ηλεκτρικό κύκλωμα. Το επόμενο βήμα ήταν να σχεδιάσει κυκλώματα σύμφωνα με τις αρχές που είχε διατυπώσει ο Μπουλ στα μέσα του 19ου αιώνα.

Στην εργασία με τίτλο «''[[Α Symbolic Analysis of Relay and Switching Circuits]]''»,<ref name="SymbolicAnalysis">Claude Shannon, [http://dspace.mit.edu/bitstream/handle/1721.1/11173/34541425-MIT.pdf?sequence=2 "A Symbolic Analysis of Relay and Switching Circuits,"] αδημοσίευτη διατριβή, Massachusetts Institute of Technology, 10 Αυγούστου 1937.</ref>  ο Σάνον περιέγραψε με ποιον τρόπο η θεωρία του Βοοle, σύμφωνα με την οποία πολλά μαθηματικά προβλήματα μπορούν να λυθούν με τη χρήση μόλις δύο συμβόλων (1 και 0), μπορούσε να εφαρμοστεί με ηλεκτρικά διακοπτόμενα κυκλώματα. Το σύμβολο 1 μπορούσε να είναι ένας διακόπτης που είχε ενεργοποιηθεί, ενώ το σύμβολο 0 ένας διακόπτης που είχε απενεργοποιηθεί. Υποστήριξε επίσης ότι οι διακόπτες θα μπορούσαν να συνδέονται με τρόπο που να τους επιτρέπει να εκτελούν πιο πολύπλοκες λογικές πράξεις, προτείνοντας πέρα από τις απλές δηλώσεις «ναι» και «όχι», τη χρήση του «και» (AND), του «ή» (OR) ή του «δεν» (NOT). Σε επέκταση αυτών, ο Σάνον οραματίστηκε όλες τις μορφές επικοινωνίας σε δυαδικό κώδικα και υποστήριξε ότι τα δυαδικά ψηφία μπορούν να συμβολίσουν ακόμα και λέξεις, ήχους, εικόνες, ίσως και ιδέες.<ref>{{cite journal|title=A Symbolic Analysis of Relay and Switching Circuits|last=Shannon|first=C. E.|journal=Trans. AIEE|issue=12|doi=10.1109/T-AIEE.1938.5057767|year=1938|volume=57|pages=713–723}}</ref> Η παραπάνω διατριβή χαρακτηρίστηκε ως μία από τις σημαντικότερες του 20ού αιώνα.

Το 1948, ο Σάνον δημοσίευσε με τον Warren Weaνer την εργασία με τίτλο «''[[A Mathematical Theory of Communication]]''». Ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη μαθηματική απόπειρα θεμελίωσης της θεωρίας πληροφοριών. Στην εργασία αυτή εισάγεται για πρώτη φορά μια μονάδα μέτρησης της πληροφορίας, το [[δυαδικό ψηφίο]] (binary digit), που συντμήθηκε αργότερα αρχικά σε binit και στη συνέχεια στο γνωστό [[bit]]. Επίσης, πρότεινε τις έννοιες της αβεβαιότητας και της [[πληροφοριακή εντροπία|πληροφοριακής εντροπίας]].

Στη δεκαετία του ’50, ο Σάνον στράφηκε στην ανάπτυξη αυτών που κλήθηκαν αργότερα «ευφυείς μηχανές» – μηχανισμοί που μιμούνται τις διαδικασίες του ανθρώπινου μυαλού – διά της οδού της κυβερνητικής. Από τις ανακαλύψεις σε αυτόν τον τομέα η πιο γνωστή είναι ένα «ποντίκι», o Theseus, για την επίλυση προβλημάτων λαβύρινθου, το οποίο χρησιμοποιούσε μαγνητικούς ηλεκτρονόμους και μπορούσε να ελίσσεται σε ένα λαβύρινθο από μεταλλικά χωρίσματα.<ref name="Bell Labs acknowledgement2">{{cite web|url=http://www.alcatel-lucent.com/wps/portal/!ut/p/kcxml/04_Sj9SPykssy0xPLMnMz0vM0Y_QjzKLd4w39w3RL8h2VAQAGOJBYA!!?LMSG_CABINET=Bell_Labs&LMSG_CONTENT_FILE=News_Features/News_Feature_Detail_000025|title=Bell Labs Advances Intelligent Networks|publisher=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120722011711/http://www.alcatel-lucent.com/wps/portal/!ut/p/kcxml/04_Sj9SPykssy0xPLMnMz0vM0Y_QjzKLd4w39w3RL8h2VAQAGOJBYA!!?LMSG_CABINET=Bell_Labs&LMSG_CONTENT_FILE=News_Features/News_Feature_Detail_000025|archivedate=22 Ιουλίου 2012}}</ref>  Έγραψε επίσης ένα άρθρο με τίτλο «''Programming a Computer for Playing Chess''» και ανέπτυξε έναν υπολογιστή που έπαιζε σκάκι.<ref>{{Citation|title=Artificial dreams: the quest for non-biological intelligence|author=Hamid Reza Ekbia|year=2008|isbn=978-0-521-87867-8|page=46|publisher=Cambridge University Press}}</ref>