Προμηθεύς Δεσμώτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 33:
Πίσω από το πλέγμα της καλλιτεχνικής του δημιουργίας, ο Αισχύλος, στον ''Προμηθέα δεσμώτη'' κυρίως, μας επιτρέπει να διακρίνουμε αρκετά καθαρά τα σταθερά περιγράμματα των δικών του [[ηθική|ηθικών]] και θρησκευτικών πεποιθήσεων, το υπόγειο θεολογικό και ηθικό ρεύμα της εποχής του<ref>Rohde E. 2004, ''Ψυχή'', τομ Β΄, (μτφρ. Κ. Παυλογεωργάτου), Ιάμβλιχος, Αθήνα, 128.</ref>, στο οποίο καθορίζεται η έννοια της αμαρτίας, της ύβρεως, της ενοχής, της βίας που συνεπάγεται ο κύκλος του αίματος, του θεϊκού «δίκαιου δόλου», που οδηγεί τον υβριστή και τον ένοχο στην καταστροφή και την εκπλήρωση του τραγικού πεπρωμένου του. Διαμάχες και λύσεις, εγκλήματα και εξιλέωση που εκπληρώνονται σε αυτόν εδώ τον κόσμο, κοσμικές περιγραφές και αφηγήσεις σε ''αναπεπταμένο'' χρόνο αναδεικνύουν μια διαφορετική αντίληψη για το ''γίγνεσθαι'' και τον [[Χρόνος|χρόνο]], μια ποιητική και συνεκτική αντίληψη που χαρακτηρίζει γενικότερα τη δραματουργική του τέχνη.<blockquote>Ο Προμηθέας</blockquote><blockquote>Ο Προμηθέας υφίσταται βουβός ένα ταπεινωτικό μαρτύριο. Η σιγή συνδέεται με την τιμωρία του και αποτελεί έκφραση μιας ανυποχώρητης υπερηφάνειας του. Όταν μένει μόνος στην ερημιά του σκυθικού βράχου, υψώνει κραυγή και επικαλείται τη μαρτυρία των στοιχείων της φύσης. Αυτή η διαμαρτυρία, καθώς ηχεί, προκαλεί έντεχνα το δραματικό αποτέλεσμα, χάριν της δραματουργικής τέχνης του ποιητή, ακριβώς επειδή διακόπτει τη μακρά σιωπή του Τιτάνα<ref>Bates Alfred 1906, (ed.) ''The Drama: Its History, Literature and Influence on Civilization'', vol. 1. Historical Publishing Company, London, 70-78.</ref>.</blockquote><blockquote>Ο Προμηθέας υφίσταται σιωπηλός το αναπότρεπτο μαρτύριο που έχει επιλέξει συνειδητά, υποκείμενος στην Ανάγκη. Τα δύο πρόσωπα που μιλούν από την αρχή του έργου παρουσιάζουν εμφανείς διαφορές: η σκαιότητα του Κράτους απηχεί το απρόσωπο της μορφής του, ενώ ο [[Ήφαιστος]] συμβάλλει, εκών άκων, με την [[τέχνη]] του στο μαρτύριο ενός συγγενικού θεού, αν αναλογιστούμε την τιτανική φύση του, υποκείμενος επίσης στην Ανάγκη που συνιστά η βούληση του Δία. Ο Προμηθέας, από τον πρώτο μονόλογο, εμφανίζεται συνειδητός ως προς την απόφαση να υπομείνει το μαρτύριο που επισύρει ο άθλος του. Η τραγικότητά του αναδύεται τόσο από την σημασία της προσφοράς του στον [[άνθρωπος|άνθρωπο]], όσο και από την εγγραφή του ιστορικού ανθρώπινου και παρόντος [[δραματικός χρόνος|δραματικού χρόνου]] στην ανακύκληση ενός μεγαλύτερου χρόνου, καθώς ο Τιτάνας γνωρίζει το μέλλον. Ο Προμηθέας βιώνει τον μικρόκοσμο μιας προσωπικής περιπέτειας και ταυτόχρονα οραματίζεται τον μακρόκοσμο μέσα στον οποίο αποκτά ιδιαίτερο νόημα η προσωπική βιωματική εμπειρία.</blockquote>
 
== Έκθεση Φωτογραφιώνφωτογραφιών ==
 
{{Γκαλερί