Κιβέρι Αργολίδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πάνω από τους σημερινούς Μύλους, χτίστηκε επί Φραγκοκρατίας κάστρο, το οποίο στις πηγές αναφέρεται ως Chameres/Chamires. Σε άλλες, μεταγενέστερες, εκδοχές αναφέρεται ως Civeri ή Chiveri. Η πρώτη αναφορά για την ύπαρξη του κάστρου αυτού γίνεται το 1347, στη διαθήκη του Φράγκου ηγεμόνα Gautier de Brienne, ο οποίος ήταν τιτουλάριος Δούκας των Αθηνών και άρχοντας του Άργους και του Ναυπλίου. Το κάστρο Chameres παρέμεινε φράγκικο μέχρι το 1388, όταν η τελευταία κληρονόμος των de Brienne, Marie d'Enghien, το πούλησε στους Ενετούς. Προτού προλάβουν να εγκατασταθούν εκεί οι Ενετοί, το υφάρπαξαν οι Βυζαντινοί του Δεσποτάτου του Μυστρά (μαζί με το Άργος και το Θερμήσι) και το κράτησαν μέχρι το 1394, οπότε το απέδωσαν στους Ενετούς. Όταν το 1460 ο Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής κατέκτησε τον Μοριά, η Αργολίδα παρέμεινε ενετική. Στον ενετοτουρκικό πόλεμο που ακολούθησε (1463-1479), το γειτονικό Άργος έπεσε στα χέρια των Τούρκων το 1463, αλλά το κάστρο Chameres συνέχισε να αντιστέκεται, αν και υπέστη μεγάλες καταστροφές. Σε απογραφικό έγγραφο του 1377 πάντως δεν αναφέρεται κάστρο Chameres. Αλλά σε έγγραφο συμφωνίας ανακωχής ανάμεσα στον Μωάμεθ τον Β΄ και τον Ιωάννη Μοτσενίγο (1480), αναφέρεται το κάστρο '''Τζιβέρι''', το οποίο διαχειρίζεται και αλυκές. Επίσης, σε νέο έγγραφο μεταξύ Μωάμεθ Β’ και Ιω. Μοτσενίγου (1481) αναφέρεται το κάστρο '''''Τζιβέριν''''', το οποίο είναι ερειπωμένο. Συνεπώς, έτσι λύνεται το μυστήριο για το όνομα του χωριού. Το αρχικό όνομα είναι Τζιβέρι. Μέχρι σήμερα οι μελετητές υποστήριζαν ότι το Τζιβέρι/Τσιβέρι είναι αποτέλεσμα τσιτακισμού του αρχικού ονόματος Κιβέρι. Τσιτακισμός λέγεται οποιαδήποτε τροπή συμφώνου σε [ts]. /k/ σε προστριβόμενα [ts] ή [ʧ] (ή και [ʨ]).