Σφαγή του Παλαουάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις 12 Αυγούστου 1942, 300 αμερικανικοί αιχμάλωτοι, επιζώντες της Μάχης του Μπάτααν[[Μπαταάν]] και της μάχης του Κορεντιδόρ, κατέφθασαν μεταφερόμενοι με δύο μεταγωγικά πλοία. Ήταν κρατούμενοι στο παλιό στρατόπεδο της Φιλιππινέζικης Χωροφυλακής, το οποίο ήταν γνωστό ως Στρατόπεδο Κράτησης 10A του Palawan 10Α, ή Στρατόπεδο του Palawan. Πέρασαν τα επόμενα δύο χρόνια αποψιλώνοντας μια περιοχή διαστάσεων 2.195 επί 206 μέτρων και στη συνέχεια κατασκευάζοντας έναν διάδρομο προσγείωσης-απογείωσης αεροσκαφών πάχους 20 εκατοστών και διαστάσεων επί του εδάφους 1.400 επί 70 μέτρα, χρησιμοποιώντας μόνο εργαλεία χειρός, καροτσάκια και δύο μικρούς αναμικτήρες τσιμέντου. Οι φυλακισμένοι αναγκάστηκαν επίσης να κατασκευάσουν προστατευτικά αναχώματα για 150 ιαπωνικά αεροπλάνα. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, οι ασθενείς και οι ανίκανοι προς εργασία αιχμάλωτοι αντικαταστάθηκαν με πιο υγιείς αιχμαλώτους από τη Μανίλα. Στις 22 Σεπτεμβρίου 1944, οι μισοί από τους φυλακισμένους επιστράφηκαν στη Μανίλα. Τον Οκτώβριο του 1944 το αεροδρόμιο και το κοντινό λιμάνι δέχτηκαν επίθεση των συμμαχικών δυνάμεων. Οι φυλακισμένοι αναγκάστηκαν να σκάψουν καταφύγια για τους βομβαρδισμούς μέσα στην φυλακή, αποτελούμενα από [[Όρυγμα|ορύγματα]] βάθους 1,5 μέτρου και πλάτους 1,2 μέτρου. Το Καταφύγιο Α είχε χωρητικότητα 50 ανδρών, το Καταφύγιο Β 35 και το Καταφύγιο C έως 30, ενώ συμπληρωνόταν από μικρότερα καταφύγια 2-3 ατόμων. Το καταφύγιο είχε μια κρυφή έξοδο που οδηγούσε πέρα από το συρματόπλεγμα του στρατοπέδου, σε μια πλαγιά 18 μέτρων που έβλεπε στον κόλπο. Ο λοχαγός πεζικού Φρεντ Μπρούνι ήταν ο ανώτερος αξιωματικός των φυλακισμένων. Ο Δρ Carl Mango και ο δρ. Henry Knight, ο οποίος ήταν οδοντίατρος, ήταν επίσης μεταξύ των κρατουμένων. Οι ξυλοδαρμοί από τους δεσμοφύλακες ήταν συχνοί και οι μερίδες του συσσιτίου τελικά περιορίστηκαν σε μια καραβάνα ρύζι την ημέρα. Σημειώθηκαν 4 απόπειρες απόδρασης από τη φυλακή. Η πρώτη, στις 11 Αυγούστου 1942, πραγματοποιήθηκε από 6 κρατούμενους, εκ των οποίων 5 μπόρεσαν να ενταχθούν στις δυνάμεις των Φιλιππινέζων ανταρτών στο Brooke's Point, στο νότιο Palawan. Η δεύτερη απόπειρα, στις 29 Αυγούστου 1942, από 2 κρατούμενους ήταν επίσης επιτυχής με τη βοήθεια φιλικών Φιλιππινέζων οδηγών. Ο τρίτος, τον Φεβρουάριο του 1943, και ο τέταρτος στις 28 Ιουνίου 1943, δεν ήταν επιτυχής. <ref name="Bob">{{Cite book|title=Last Man Out|first=Bob|last=Wilbanks|publisher=McFarland & Company, Inc., Publishers|isbn=9780786418220|date=2004|location=Jefferson|pages=45,53,56,68–69,80–81,84–85,92,98–99,100,102,106–107}}</ref>