Κονταριώτισσα Πιερίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| εικόνα = Kondariotissa apopsyΚονταριώτισσα.jpgpng

| λεζάντα εικόνας = Άποψη της Κονταριώτισσας με τον Όλυμπο στο βάθος.

Υπάρχουν δύο ενορίες, αυτή των προσφύγων<ref>[http://archive.is/20120630054150/www.freewebs.com/onoma/eap.htm Κατάλογος προσφυγικών συνοικισμών στη Μακεδονία, 1928]</ref>(προσήλθαν στο χωριό το [[1924]] από το [[Γιενίκιοϊ|Νεοχώρι Χηλής]],[[Μικρά Ασία|Μ.Ασία]]) των οποίων ο κεντρικός ναός είναι ο Άγιος Θωμάς και αυτή των ντόπιων κατοίκων, με ναό την Αγία Παρασκευή.Για τους πρόσφυγες του χωριού ανεγέρθηκε τιμητικό μνημείο,το οποίο σήμερα βρίσκεται στην πλατεία της ενορίας του Αγίου Θωμά, δίπλα στο ναό. Επίσης υπάρχει και ένας ναός παλαιοημερολογιτών, οι Άγιοι Ανάργυροι, καθώς και ο βυζαντινός Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου (χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο με την εισήγηση του Νομάρχη στις 18 Απριλίου 1966<ref>Νέα Εποχή, φύλλο 18/4/1966, σελ.1 (μέσω [[Γενικά Αρχεία του Κράτους|ΓΑΚ]]- Αρχεία Νομού Πιερίας)</ref>) αλλά και ο ναός του Αγίου Αθανασίου, όπου βρίσκονται και τα κοιμητήρια των ντόπιων και των προσφύγων του χωριού αντίστοιχα. Έξω από το χωριό βρίσκεται και το εξωκλήσι της Αγίας Ειρήνης και ένα ακόμη του [[1975]], η Αγία Βαρβάρα.

Ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά έθιμα του χωριού αποτελεί το κάψιμο του Εβραίου (Οβρηού) ή Ιούδα, που απαντάται σε ποικίλες περιοχές της Ελλάδας και το οποίο μετέφεραν στο χωριό οι πρόσφυγες από τη [[Μικρά Ασία|Μικρασιάτες]] πρόσφυγες,<nowiki/>οι οποίοι ήλθαν στην Κονταριώτισσα και ίδρυσαν έναν από τους δύο συνοικισμούς της μετάμε την ανταλλαγή των πληθυσμών του [[1923]].